Κατά τα άλλα βαρβαρόγλωσσοι

Δεν μας φτάνουν τα ζόρια με την κατάσταση στο λιμάνι • έχουμε και τον εμφύλιο μεταξύ υποστηρικτών «της προβλήτας» και «του προβλήτα». • «Σωστά είναι και τα δύο!» αποφαίνονται από ραδιοκάναλα κάτι γλωσσικοί Μπάνγκι Μουν. • Σωστό, μάστορα, είναι ό, τι φθέγγεται ο λαός που μιλάει αυτή τη γλώσσα σή-με-ρα. • Και σήμερα, εδώ και αιώνες δηλαδή, όλοι λέμε η προβλήτα. • Μόνο κάτι ημιμαθείς • ή και αμαθέστατοι, επαναλαμβάνω, • που θέλουν -κατά το συρμό- να σπουδαιοφέρνουν λαλούντες αρχαιοπρεπώς • μόνο κάτι τέτοια σούργελα λένε «ο προβλήτας» • άπαξ κι έτυχε να ακούσουν • από σπουδαγμένα προσώπατα -πρώην υπουργούς λόγου χάρη- • ότι στα αρχαία χρόνια το όνομα ήταν αρσενικό: ο προβλής, του προβλήτος, τον προβλήτα. • Αλλά με την πάροδο των αιώνων η λέξη διαμορφώθηκε σε άλλο γένος και με άλλη κατάληξη • όπως συνέβη και με πολλές άλλες. • Αντέστε λοιπόν να λέτε στο εξής «βούλωσε η υπόνομος» • «αυτή δεν ήταν παρθένος όταν παντρεύτηκε» • (κοίτα τώρα παράδειγμα!) • «η γύψος ξεραίνεται γρήγορα» • κ. ο. κ. • Και η διαδικασία αυτή της γλώσσας μας συνεχίζεται, όπως δείχνει και «ο ψήφος», που λαλούν πολλοί Eλληνες. • Ο προβλήτας σας μάρανε. • Και γιατί ο προβλήτας και όχι ο προβλής, παρακαλώ; • Το αρχαίον δεν θέλουτε; • Μωρέ… τομάτα θέλουν μερικοί. • Ετσι τη λένε και την ντοματούλα μπλιο αρκετοί ραδιοκάναλοι, απολύτως και ανατριχιαστικώς κατά τα άλλα βαρβαρόγλωσσοι. •