Πριν από καιρό ο ιστορικός κ. Νίκος Μοσχονάς έχει αναφερθεί από εδώ στην σειρά βιβλίων “Ιστορία στη Λογοτεχνία”, της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ”.
Τη σειρά στην οποία δημοσιεύονται μερικά από τα αριστουργήματα της Νεοελληνικής Λογοτεχνικής Γραμματείας, που αναφέρονται στην ιστορική πορεία του Ελληνισμού. https://www.politismospolitis.org/?p=457
Όπως σημείωνε ο κ. Μοσχονάς, παρά την υψηλή αισθητική των τόμων, αλλά και το μέγεθος της προσφοράς της εφημερίδας με την ευρύτερη δημοσιοποίηση των έργων αυτών, από πλευράς εκδοτικής επιμέλειας της έκδοσης δεν φαίνεται να δίνεται η δέουσα προσοχή.
Η επισήμανση αυτή επιβεβεβαιώνεται και από την πρόσφατη κυκλοφορία των δύο τόμων με τίτλο “Το Ρεμπελιό των Ποπολάρων” του Διονύση Ρώμα (τόμοι υπ. αριθ.13 & 14 της σειράς) από το πολύτομο έργο του συγγραφέα με τον γενικό τίτλο “Περίπλους”.
Ας σημειωθεί, ότι ως “Ρεμπελιό των Ποπολάρων” ονόμασαν οι ζακυνθινοί φεουδάρχες της εποχής την πρώτη στην Ιστορία εξέγερση της Αστικής Τάξης κατά της Φεουδαρχίας, που έλαβε χώρα στην Ζάκυνθο στο διάστημα 1628-1632.
O “Περίπλους” (1570-1870) είναι ένα γιγάντιο ιστορικό μυθιστόρημα, που φιλοδοξούσε να καλύψει τρεις αιώνες νεοελληνικής ιστορίας, από τη ναυμαχία της Nαυπάκτου (1571) ώς την ένωση της Eπτανήσου με την Eλλάδα (1864). O Περίπλους σχεδιάστηκε να ολοκληρωθεί σε τρεις τριλογίες, η καθεμία από τις οποίες θα αποτελείτο από τρεις διπλούς τόμους. Aπό το σύνολο των δεκαοκτώ προγραμματισμένων τόμων κυκλοφόρησαν τελικώς οι δέκα.
Το δίτομο έργο “Το Ρεμπελιό των Ποπολάρων” αποτελεί το δεύτερο μέρος της πρώτης τριλογίας.
Στην έκδοση της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ” όμως, στο βιογραφικό του συγγραφέα, στο “αυτί” της κουβερτούρας, απλώς αναφέρεται ότι το 1968 εγκαινίασε το συγγραφέας τον “Περίπλου” με “τον πρώτο τόμο του πεζογραφήματος ‘Ο Σαπρακόμητος΄”, χωρίς πουθενά να φαίνεται πως και το “Ρεμπελιό” αποτελεί τμήμα του “Περίπλους”. Το αναφέρει η έκδοση στο οπισθόφυλλο, όπου όμως μιλά για “δεύτερο βιβλίο της πρώτης από τις τρεις τριλογίες”, παρότι το “Ρεμπελιό” δεν είναι βιβλίο, αλλά για δίτομο αυτοτελές έργο.
Είναι γνωστό ότι το οπισθόφυλλο δεν αποτελεί το “σοβαρότερο” τμήμα ενός βιβλίου. Γράφεται για μια πρώτη ενημέρωση του εν δυνάμει αναγνώστη, επιδιώκοντας να τον προσελκύσει. Τα βιβλιογραφικά, τα βιογραφικά, εισαγωγή, πρόλογος κλπ. και ό,τι άλλο σχετίζεται με το έργο παρατίθενται στην αρχή, στις μέσα σελίδες. Εδώ όμως το βιβλίο ξεκινά κατευθείαν με το κείμενο, όπως γίνεται και με όλα τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς. Ακόμα κι αν έχει επιλεγεί το μπροστινό “αυτί” της κουβερτούρας για να γραφτούν τα κατατοπιστικά για τον αναγνώστη στοιχεία του βιβλίου, πρέπει να εξαντληθούν εκεί και όχι να μοιραστούν και στο οπισθόφυλλο, αλλά και στο πίσω “αυτί”.
Γιατί το πίσω αυτί επιλέχθηκε για να παρατεθεί, υποτίθεται, η εργογραφία του συγγραφέα. Όπου υπό τον τίτλο “Έργα του Διονυσίου Ρώμα” έχουν καταγραφεί κάποιοι από τους τίτλους των βιβλίων του ατάκτως ερριμμένοι. Ανάμεσά τους και οι τίτλοι των τόμων του “Περίπλου”. Όσο για τους υπόλοιπους δεν ξέρεις ποιος είναι θέατρο, ποιος χρονογραφήματα κλπ.
Το δε θεατρικό έργο του Ρώμα “Ο Καζανόβας στην Κέρκυρα”, που μάλιστα έχει παιχθεί και από το Εθνικό Θέατρο, αναφέρεται ως “Ο Καζανόβας της Κέρκυρας”, λες και πρόκειται για …τη βιογραφία του μεγαλύτερου κορφιάτη λαικού γόη.
Το σημαντικότερο ατόπημα όμως είναι πως ο συγγραφέας αναφέρεται ως “Διονύσιος Ρώμας” παντού, αντί του σωστού “Διονύσης Ρώμας”. Θα μου πείτε ποιο είναι το σωστό; Υποθέτω εκείνο που ο ίδιος επέλεξε να υπογράψει το σύνολο το έργου του. Όλα του τα βιβλία, αλλά και όλες του οι δραστηριότητες υπογράφησαν από τον ίδιο ως “Διονύσης Ρώμας”. Και φαντάζομαι πως ένας συγγραφέας έχει το δικαίωμα της επιλογής, αλλά και του σεβασμού από τους άλλους, όχι μόνο του ονόματός του, αλλά και του ενδεχόμενου ψευδωνύμου του. Πόσο μάλλον που στην εν ζωή του συγγραφέα έκδοση του έργου από τον εκδοτικό οίκο “Εστία”, από την οποία προέκυψε η έκδοση της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ” -δεν έχει γίνει άλλωστε και άλλη- το όνομα είναι “Διονύσης Ρώμας”.
Κάτι ανάλογο έχει πάθει τα τελευταία χρόνια και ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, από την ανάποδη όμως. Συχνά γράφεται ως “Γρηγόρης Ξενόπουλος”. Λέτε να την έχουν οι ζακυνθινοί συγγραφείς την κατάρα;
Θα ήταν όμως ασέβεια στη μνήμη του συγγραφέα να κλείσουμε αυτό το σημείωμα γκρινιάζοντας. Όσοι τον γνώρισαν θα καταλάβουν τι εννοώ. Αλλά και από το έργο του φαίνεται πως ακόμη και στις πιο τραγικές διηγήσεις του έβαζε χιούμορ.
Σε ένα κωμικοτραγικό συμβάν λοιπόν κι εμείς θα αναφερθούμε:
Ο Δήμος Ζακυνθίων, επί δημαρχίας του υπόδικου σήμερα Άκη Τσαγκαρόπουλου, ανάμεσα στα άλλα ποινικά για τα οποία κατηγορείται ήταν και η εξής απάτη κατά του Δημοσίου: Έστελνε μισθολογικές καταστάσεις ανυπάρκτων ονομάτων-ή υπαρκτών ονομάτων αλλά που δεν εργάζονταν στο Δήμο- “εργαζομένων” στο Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο έστελνε στη συνέχεια τα ποσά από ένα Πρόγραμμα της ΕΕ για να πληρωθούν οι μισθοί τους. Για το έγκυρο της μισθοδοτικής κατάστασης απαιτείτο μια υπογραφή υπευθύνου προισταμένου. Όμως κανείς δεν ήθελε να φανεί. Έτσι επινοήθηκε να μπει τυχαία τζίφρα με αποκάτω το όνομα …Διονύσιος Ρώμας.!!!
Βλέπετε, ότι οι ζακύνθιοι κάναμε απείρως χειρότερη κακοποίηση του ονόματος του σπουδαίου συγγραφέα, τόσο, που η αβλεψία του επιμελητή των εκδόσεων της εφημερίδας “ΤΟ ΒΗΜΑ” να είναι σαν να μην έγινε!
Ενδεχομένως οι ηγέτες των Ποπολάρων του σήμερα, αυτόν τον τρόπο βρήκαν για να επαναστατήσουν κατά των φεουδαρχών του χθες. Καθότι ο Διονύσης Ρώμας ήταν Κόντες, ο “Κόντες των Ελληνικών Γραμμάτων”, όπως επωνομάσθηκε.
Όμως, όταν μαθεύτηκε το γεγονός, οι συμπατριώτες μου, άξιοι απόγονοι του Χάση, του Κουτούζη, αλλά και του Ρώμα, έστησαν …επιστημονική συζήτηση για τον ποιον Ρώμα εννοούσε ο Δήμος. Τον συγγραφέα ή τον παππού του, εξίσου σπουδαία προσωπικότητα.
Ιδού για να πάρετε μια γεύση οι θέσεις του ζακυνθινού bloger “Καλειδοσκόπιο”, ο οποίος συντάσσεται με την άποψη περί Διονυσίου Ρώμα, παππού: http://kaleidoskopio.org/?p=129
” Σε πρόσφατο άρθρο μας (Homo Zakynthius), είχαμε αναφερθεί στην τεχνολογική καινοτομία του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, το οποίο εγκαινίασε την παγκόσμια πατέντα ¨Συσκευή Επικοινωνίας Με Τον Άλλο Κόσμο¨ στη Ζάκυνθο, αποστέλλοντας ευχετήρια κάρτα για την ονομαστική του εορτή, στον Ανδρέα Λαδικό, πρώην Δήμαρχο Ζακυνθίων, 11 χρόνια μετά το θάνατο του. Πρόσφατα, σύμφωνα με στοιχεία που αποκάλυψε η Ημέρα Τση Ζάκυθος, η συσκευή ετέθη ξανά σε λειτουργία, σε συνεργασία με το Δήμο Ζακυνθίων, προσφέροντας για μια ακόμη φορά την ευκαιρία στο νησί μας, να μείνει στην ιστορία ως πρωτοπόρο στις παγκόσμιες επιστημονικές εξελίξεις.
Σε έγγραφο που εστάλη από το Δήμο Ζακυνθίων στο Υπουργείο Εσωτερικών, με θέμα τις προσλήψεις στο Δήμο μέσω του Προγράμματος Μερικής Απασχόλησης, ως συντάκτης και υπογράφων της επιστολής, αναφέρεται ο Διονύσης Ρώμας, Γερουσιαστής, Πρόεδρος του άτυπου Υπουργείου Εξωτερικών της Ελληνικής Επανάστασης και προσωπικός φίλος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος δεν βρίσκεται εν ζωή από το έτος 1857!”
Τελικά, σ’ αυτό το νησί, είμαστε έτη φωτός μπροστά από τον υπόλοιπο πλανήτη. Άντε, πάντα τέτοια! Την επόμενη φορά, προτείνω να επικοινωνήσουμε με τον Διονύσιο Σολωμό για να τον ρωτήσουμε αν όντως άκουγε τα κανόνια του Μεσολογγίου, στο Λόφο του Στράνη, όταν έγραφε τον Εθνικό Ύμνο!
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ -(Φωτογραφία: Πορτραίτο του Διονύση Ρώμα από τη Μαρία Ρουσσέα. Μουσείο Ρώμα)
Προσθήκη σχολίου