32 ΧΡΟΝΙΑ συμπληρώνονται από τον θάνατο της Ελληνίδας υψιφώνου Μαρίας Κάλλας.
Πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 στο Παρίσι από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 53 ετών. Η επικήδεια λειτουργία τελέστηκε 4 μέρες μετά, 20 Σεπτεμβρίου, στην εκκλησία του Αγ. Στεφάνου στο Παρίσι. Η σορός της αποτεφρώθηκε στο κρεματόριο του Pere Lachaise. Η τεφροδόχος εκλάπη το 1978 και, όταν βρέθηκε ξανά (σ.σ.: μυστήριο εξακολουθεί να περιβάλλει αυτή την κλοπή), μεταφέρθηκε στην Ελλάδα και, κατά την επιθυμία της, διασκορπίστηκε άνοιξη του 1979, στη θάλασσα.
[…] ένα απάνθισμα από διάφορες κουβέντες που είπε κατά καιρούς η μεγάλη λυρική τραγουδίστρια. Κουβέντες που θα μπορούσαν να ήταν και μια σύντομη, αποσπασματική αυτοβιογραφία, αλλά και «ακτινογραφία» του χαρακτήρα της.
- Πρώτα, έχασα τη φωνή μου. Επειτα, έχασα τη σιλουέτα μου. Και μετά, έχασα τον Ωνάση.
- Πίστεψέ με, ο έρωτας είναι πολύ καλύτερος χωρίς τον γάμο.
- Προετοιμάζομαι για τις πρόβες όπως θα προετοιμαζόμουν την ημέρα του γάμου μου.
- Μια όπερα αρχίζει πολύ πριν ανεβεί η αυλαία και τελειώνει πολύ μετά την πτώση της. Για μένα, ξεκινά μέσα στη φαντασία μου, γίνεται μέρος της ζωής μου και μένει ζωντανό κομμάτι της ζωής μου για πολύ καιρό μετά την αναχώρησή μου από τη σκηνή.
- Δεν θα σκότωνα ποτέ τους εχθρούς μου. Αλλά θα τους ανάγκαζα να γονατίσουν μπροστά μου και να μου ζητήσουν συγγνώμη. Μπορώ να το κάνω. Πρέπει να το κάνω. Και θα το κάνω.
- Θα ήθελα να ήμουν απλώς «η Μαρία». Ομως, υπάρχει η «Λα Κάλλας», που απαιτεί από μένα να κουβαλώ διαρκώς μαζί μου την αξιοπρέπειά της.
- Ημουν ανέκαθεν πολύ ωριμότερη από την ηλικία μου -και όχι πολύ ευτυχισμένη. Δεν είχα φίλους και φίλες της ηλικίας μου. Μακάρι να μπορούσα να επέστρεφα στα παιδικά μου χρόνια. Να τα ζούσα ξανά. Να απολάμβανα το παιχνίδι μαζί με τα άλλα κορίτσια. Πόσο ανόητη ήμουν!..
- Θα έπρεπε να υπάρχει ένας νόμος που να απαγορεύει στους γονείς ή σε οποιονδήποτε άλλον να βάζουν μικρά παιδιά να δίνουν παραστάσεις. Τα παιδιά πρέπει να αφήνονται να απολαύσουν μια υπέροχη και ξέγνοιαστη παιδική ηλικία. Δεν πρέπει να τους αναθέτουμε τόσο πολλές ευθύνες, σε τόσο τρυφερές ηλικίες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Προσθήκη σχολίου