Ας το δούμε λίγο σαν ένα αστυνομικοπολιτικό μυθιστόρημα, βασισμένο σ΄ ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη πριν από 34 χρόνια. Πιστεύει κανείς ότι ο άνθρωπος που καταδικάστηκε είναι ο πραγματικός δολοφόνος;
Πιερ Πάολο Παζολίνι. Αριστερός ομοφυλόφιλος συγγραφέας, ποιητής και σκηνοθέτης, γεννημένος το 1922 στην Μπολώνια, βρέθηκε δολοφονημένος στις 2 Νοεμβρίου του 1975 στην παραλία Όστια. Το πτώμα του ήταν θαμμένο στην άμμο, το μέτωπό του κομματιασμένο, το σαγόνι του θρυμματισμένο, τα αυτιά του μισοξεριζωμένα, το στέρνο του και δέκα πλευρά σπασμένα. Ένα αυτοκίνητο είχε περάσει επανειλημμένα πάνω από το πτώμα του. Πίνο Πελόζι. Γνωστός και ως «Πίνο ο βάτραχος» από τον τρόπο που χαμογελά, καταδικάστηκε για το φόνο του Παζολίνι σε κάθειρξη 9 ετών και 7 μηνών. Τότε είχε ισχυριστεί ότι έδρασε μόνος του ύστερα από μια συμπλοκή σεξουαλικού χαρακτήρα. Σήμερα λέει ότι τον Παζολίνι τον σκότωσαν στο ξύλο πέντε τύποι που του φώναζαν, «βρομοαδελφή!», «βρομοκομμουνιστή!». Ανάμεσά τους αναγνώρισε τους αδελφούς Μπορσελίνο, δύο φασίστες εμπόρους ναρκωτικών από τη Σικελία. Εκείνος μονάχα κοίταζε, δεν μπορούσε να κάνει πολλά, ήταν μόλις 17 ετών. Κι αν δεν είχε μιλήσει τόσα χρόνια, ήταν γιατί οι αδελφοί Μπορσελίνο απειλούσαν τους γονείς του ότι θα τους σκοτώσουν. Τώρα που τα αδέλφια πέθαναν από ΑΙDS στη φυλακή, ο «Πίνο ο βάτραχος» μιλάει παντού: στη σκηνοθέτη Ρομπέρτα Τόρε, που η ταινία της Η νύχτα που πέθανε ο Παζολίνι προβλήθηκε στις 14 Μαΐου, στην ανταποκρίτρια του Νουβέλ Ομπζερβατέρ, και έπεται συνέχεια.
Ενρίκο Ματέι. Πρόεδρος του ΕΝΙ, του Ιταλικού Οργανισμού Υδρογονανθράκων, δολοφονήθηκε το 1962 και ο φόνος του παρουσιάστηκε ως αεροπορικό δυστύχημα. Σύμφωνα με τους συγγραφείς του βιβλίου Ρrofondo Νero (Βαθύ Μαύρο), που κυκλοφόρησε τον περασμένο Φεβρουάριο, υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα σ΄ εκείνον τον φόνο, τη δολοφονία οκτώ χρόνια αργότερα του δημοσιογράφου Μάουρο Ντε Μάουρο, που ερευνούσε την υπόθεση Ματέι, και τον θάνατο του Παζολίνι. Και ο κρίκος αυτός λέγεται πετρέλαιο. Έτσι λεγόταν και το μυθιστόρημα του Παζολίνι που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του, ελλιπές, αφού χάθηκε μυστηριωδώς ένα σημαντικό μέρος των χειρογράφων.
Εουτζένιο Τσέφις. Διάδοχος του Ματέι στον ΕΝΙ, φέρεται να είναι ο εγκέφαλος πολλών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από νεοφασίστες στην προσπάθεια χρηματιστών, πολιτικών και βιομηχάνων να αρπάξουν μέρος της εξουσίας. Ο Παζολίνι γνώριζε πρόσωπα και πράγματα και με άρθρο που έγραψε στις 14 Νοεμβρίου 1974 στην Κοριέρε ντέλα Σέρα απειλούσε ότι θα τα αποκαλύψει. Τον σκότωσαν για να μην το κάνει; Οι δικηγόροι του ζητούν σήμερα κάτι απλό: να γίνει μια απλή εξέταση του DΝΑ του, που μπορούν εύκολα οι ανακριτές να πάρουν από την μπλούζα και το παντελόνι του που βρίσκονται στο Μουσείο Εγκλήματος της Ρώμης. Η αλήθεια είναι θαμμένη εκεί, αλλά κανείς δεν τολμά να την ξεθάψει.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ
ΤΑ ΝΕΑ
Και σιγά τώρα μην ασχοληθεί κανείς να ξεθάψει την αλήθεια.
Βολεύτηκαν πίσω από την ομολογία του νεαρού και απέδωσαν δικαιοσύνη.
Άλλωστε οι άνθρωποι έναν δολοφόνο ψάχνουν, έναν στα γρήγορα και όποιον πάρει ο χάρος!
Δεν ξέρω αν υπάρχει θεία Δίκη, αλλά είναι εντυπωσιακό που οι δολοφόνοι του Παζολίνι πέθαναν από ΑΙDS. Είχαν σκοτώσει το μεγάλο σκηνοθέτη για τις σεξουαλικές επιλογές του και τιμωρήθηκαν ομοίως! Τώρα από γυναίκα είχαν κολλήσει το ΑΙDS ή από άνδρα;
΄Εναν στα γρήγορα Τηλεορασάκια μου, αυτός, μάλιστα, πήγε και ομολόγησε. Θα τον άφηναν έτσι χωρίς να “πληρώσει” ; ΄Οσο για τον Πιερ Πάολο, «καλά να πάθει που ψαχνόταν περιέργα», θα πει ο μέσος αναμάρτητος άνθρωπος, που πάντα έχει ελαφρυντικά για τον φονιά, όχι, όμως, και για την παρέκκλιση. Μετά από τόσα χρόνια και τόση διαπόμπευση εκατέρωθεν, τι σημασία έχει πώς πέθανε ο Παζολίνι; Αυτός και οι φονιάδες του το ήξεραν καλά και πλήρωσαν ο καθένας το ανάλογο κόστος, επειδή δεν κυβερνά μόνο η μαφία και κάθε είδους μαφία. Οι δικαστές και οι απόγονοί τους, άραγε, τι απέγιναν και τι παθαίνουν συνήθως όταν δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη της πράξης τους;