Η εορταστική έξοδος των κατοίκων του Μεσολογγίου

Κατά τη διάρκεια ενός εορταστικού τετραήμερου (7 ως 10 Απριλίου του 1826) συνέβη ένα τρομερό δυστύχημα.
Κατά τη μαζική έξοδο από την πόλη του Μεσολογγίου, εξαιτίας του μεγάλου συνωστισμού, δημιουργήθηκε πανικός, πολλοί κάτοικοι ποδοπατήθηκαν και τα πράγματα πήραν χειρότερη τροπή, όταν μερικές χιλιάδες Τούρκων είχαν συνωστιστεί έξω από την πύλη εισόδου του Μεσολογγίου περιμένοντας ν’ ανοίξει, για να κάνουν έκπληξη στους κατοίκους με ένα χαριεντιστικό «ντού», για τους οποίους μάλιστα έτρεφαν αδελφικά αισθήματα.
Δυστυχώς οι Τούρκοι δεν είχαν ενημερωθεί για την ομαδική έξοδο στην εξοχή των κατοίκων και όρμησαν καβάλα στα άλογά τους με το που άνοιξαν οι πόρτες.
Το κακό που έγινε είναι απερίγραπτο. Οι νεκροί έφτασαν σε χιλιάδες. Ένας Τούρκος αξιωματούχος, στην προσπάθειά του να σταματήσει τους ενθουσιώδεις συμπατριώτες του, έριξε μια μπαλωθιά στον αέρα, κατά λάθος όμως και εκ τύχης και συμπτωματικής συμπτώσεως το βόλι βρήκε εντελώς μα εντελώς τυχαία τη μπαρουταποθήκη της πόλης.

Όταν μάλιστα άρχισαν να σκάζουν και τα βεγγαλικά (τι τα ’θελαν οι ξυπόλυτοι τα βαρελότα; μια ζωή φανφάρες και θεάματα είναι οι Έλληνες) που είχαν ετοιμάσει οι Μεσολογγίτες για την Ανάσταση, τότε το κακό πήρε τεράστιες διαστάσεις. Οι Τούρκοι –τι παρεξήγηση!– νόμισαν ότι τους επιτίθονταν οι Έλληνες και μερικοί από αυτούς έριξαν στο «ψαχνό». Κοίτα τώρα!

Εν πάση περιπτώσει, μετά από λίγες ώρες λύθηκε η παρεξήγηση, δόθηκαν οι αμοιβαίες εξηγήσεις, αλλά το κακό είχε γίνει. Ευτυχώς όμως δεν έγινε αιτία να χαλάσει η πατροπαράδοτη ελληνοτουρκική φιλία, που κρατάει από το δείλι της 27ης Αυγούστου 3.922 π.Χ. μέχρι σήμερα.
Οι Τούρκοι μάλιστα, σε ένδειξη συμπαράστασης στο πένθος των Μεσολογγιτών, όρισαν το διάστημα εκείνο σα μέρα εθνικού τους πένθους. Πέστε μου, ποιος άλλος λαός, για ένα τυχαίο –να τόσο δα, όσο πατάει η γάτα– ατυχηματάκι κηρύσσει εθνικό πένθος; Ντροπή σας οι τα αντίθετα υποστηρίζοντες να διαστρεβλώνετε την ιστορία!
Εγκυρότατες ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι υπεύθυνος για το κακό ήταν ένας Τούρκος υπάλληλος, που αμέλησε να ανοίξει το ένα φύλο της Θύρας εξόδου από την πόλη, κάτι σαν το περιστατικό που συνέβη το 1981 με τη θύρα 7 στο στάδιο Καραϊσκάκη. Ασφαλείς δημοσιογριφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι διέταξαν μάλιστα και ένορκη διοικητική εξέταση. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, γι’ αυτό προσέξτε στις απαντήσεις.

Ερωτήσεις κρίσης

α) Τι είναι αυτό που έκανε τους Τούρκους να νομίσουν ότι τους επιτίθονταν οι Έλληνες;
Ένα: Η έκρηξη των βεγγαλικών.
Δύο: Η ομαδική έξοδος των Ελλήνων. Λέγεται μάλιστα ότι η έξοδος των Ελλήνων στα εορταστικά τριήμερα με τόσους νεκρούς έγινε της μόδας εξαιτίας του παραπάνω γεγονότος. Αυτό σημαίνει ιστορική μνήμη. Ίσως εις… μνήμην του γεγονότος;
Τρία: Η φράση ενός Αγραφιώτη τουρίστα προς έναν άλλο Πειραιώτη τουρίστα που βρισκόταν εκεί: «εγώ λέω να πάμε Τουρκολίμανο».
Τέσσερα: Τα πάντα οφείλονται σε τυχαίες συμπτώσεις ή, όπως θα λέγαμε σήμερα, σε «ανθρώπινο λάθος» ή το πιο επιστημονικό «παράπλευρες απώλειες».

β) Πόσοι Τούρκοι σκοτώθηκαν σ’ αυτό το περιστατικό;
Ένα: Κάτω από δέκα.
Δύο: Κάτω από εκατό.
Τρία: Πάνω από 127,25.

γ) Χτίστηκε μνημείο υπέρ των αδικοχαμένων Τούρκων;
Ένα: Όχι.
Δύο: Ναι, στην πλατεία Αγάμων.
Τρία: Ναι, κάπου, αλλά δεν θυμάμαι.
Τέσσερα: Ναι! Στην πλατεία Καραϊσκάκη.