Η εορταστική έξοδος των κατοίκων του Μεσολογγίου

Κατά τη διάρκεια ενός εορταστικού τετραήμερου (7 ως 10 Απριλίου του 1826) συνέβη ένα τρομερό δυστύχημα.
Κατά τη μαζική έξοδο από την πόλη του Μεσολογγίου, εξαιτίας του μεγάλου συνωστισμού, δημιουργήθηκε πανικός, πολλοί κάτοικοι ποδοπατήθηκαν και τα πράγματα πήραν χειρότερη τροπή, όταν μερικές χιλιάδες Τούρκων είχαν συνωστιστεί έξω από την πύλη εισόδου του Μεσολογγίου περιμένοντας ν’ ανοίξει, για να κάνουν έκπληξη στους κατοίκους με ένα χαριεντιστικό «ντού», για τους οποίους μάλιστα έτρεφαν αδελφικά αισθήματα.
Δυστυχώς οι Τούρκοι δεν είχαν ενημερωθεί για την ομαδική έξοδο στην εξοχή των κατοίκων και όρμησαν καβάλα στα άλογά τους με το που άνοιξαν οι πόρτες.
Το κακό που έγινε είναι απερίγραπτο. Οι νεκροί έφτασαν σε χιλιάδες. Ένας Τούρκος αξιωματούχος, στην προσπάθειά του να σταματήσει τους ενθουσιώδεις συμπατριώτες του, έριξε μια μπαλωθιά στον αέρα, κατά λάθος όμως και εκ τύχης και συμπτωματικής συμπτώσεως το βόλι βρήκε εντελώς μα εντελώς τυχαία τη μπαρουταποθήκη της πόλης.

Όταν μάλιστα άρχισαν να σκάζουν και τα βεγγαλικά (τι τα ’θελαν οι ξυπόλυτοι τα βαρελότα; μια ζωή φανφάρες και θεάματα είναι οι Έλληνες) που είχαν ετοιμάσει οι Μεσολογγίτες για την Ανάσταση, τότε το κακό πήρε τεράστιες διαστάσεις. Οι Τούρκοι –τι παρεξήγηση!– νόμισαν ότι τους επιτίθονταν οι Έλληνες και μερικοί από αυτούς έριξαν στο «ψαχνό». Κοίτα τώρα!

Εν πάση περιπτώσει, μετά από λίγες ώρες λύθηκε η παρεξήγηση, δόθηκαν οι αμοιβαίες εξηγήσεις, αλλά το κακό είχε γίνει. Ευτυχώς όμως δεν έγινε αιτία να χαλάσει η πατροπαράδοτη ελληνοτουρκική φιλία, που κρατάει από το δείλι της 27ης Αυγούστου 3.922 π.Χ. μέχρι σήμερα.
Οι Τούρκοι μάλιστα, σε ένδειξη συμπαράστασης στο πένθος των Μεσολογγιτών, όρισαν το διάστημα εκείνο σα μέρα εθνικού τους πένθους. Πέστε μου, ποιος άλλος λαός, για ένα τυχαίο –να τόσο δα, όσο πατάει η γάτα– ατυχηματάκι κηρύσσει εθνικό πένθος; Ντροπή σας οι τα αντίθετα υποστηρίζοντες να διαστρεβλώνετε την ιστορία!
Εγκυρότατες ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι υπεύθυνος για το κακό ήταν ένας Τούρκος υπάλληλος, που αμέλησε να ανοίξει το ένα φύλο της Θύρας εξόδου από την πόλη, κάτι σαν το περιστατικό που συνέβη το 1981 με τη θύρα 7 στο στάδιο Καραϊσκάκη. Ασφαλείς δημοσιογριφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι διέταξαν μάλιστα και ένορκη διοικητική εξέταση. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, γι’ αυτό προσέξτε στις απαντήσεις.

Ερωτήσεις κρίσης

α) Τι είναι αυτό που έκανε τους Τούρκους να νομίσουν ότι τους επιτίθονταν οι Έλληνες;
Ένα: Η έκρηξη των βεγγαλικών.
Δύο: Η ομαδική έξοδος των Ελλήνων. Λέγεται μάλιστα ότι η έξοδος των Ελλήνων στα εορταστικά τριήμερα με τόσους νεκρούς έγινε της μόδας εξαιτίας του παραπάνω γεγονότος. Αυτό σημαίνει ιστορική μνήμη. Ίσως εις… μνήμην του γεγονότος;
Τρία: Η φράση ενός Αγραφιώτη τουρίστα προς έναν άλλο Πειραιώτη τουρίστα που βρισκόταν εκεί: «εγώ λέω να πάμε Τουρκολίμανο».
Τέσσερα: Τα πάντα οφείλονται σε τυχαίες συμπτώσεις ή, όπως θα λέγαμε σήμερα, σε «ανθρώπινο λάθος» ή το πιο επιστημονικό «παράπλευρες απώλειες».

β) Πόσοι Τούρκοι σκοτώθηκαν σ’ αυτό το περιστατικό;
Ένα: Κάτω από δέκα.
Δύο: Κάτω από εκατό.
Τρία: Πάνω από 127,25.

γ) Χτίστηκε μνημείο υπέρ των αδικοχαμένων Τούρκων;
Ένα: Όχι.
Δύο: Ναι, στην πλατεία Αγάμων.
Τρία: Ναι, κάπου, αλλά δεν θυμάμαι.
Τέσσερα: Ναι! Στην πλατεία Καραϊσκάκη.

16 σχόλια

  • Ξαφνιάζομαι με τα ονόματα των συγγραφέων. Τους γνώρισα στην παρουσίαση του βιβλίου: Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ και σχημάτισα την εντύπωση ότι είναι σοβαροί άνθρωποι. Δε λέω καλό είναι το απόσπασμα… θα διαβάσω το βιβλίο και θα επανέλθω.
    «Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ»

  • @Όλους: Από πού μπορώ να αγοράσω την (trendy) Νεοελληνική ιστορία;; Το trendy γιατί; Πωλείται με φουλάρι;

  • @ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ, μια απορία: Η κ. Ρεπούση η οποία, με την προοδευτική παρεούλα της μεταξύ τσιγάρου και καφέ, συνέγραψαν εγχειρίδιο ιστορίας που διδασκόταν στα παιδιά μας -και ήταν γεμάτο ιστορικές αθλιότητες- κατά την κρίση σας ήταν σοβαρή! Και από τους κυρίους που διακωμώδησαν, χωρίς να σούρουν αυτά που πραγματικά άξιζαν της κυρίας καθηγήτριας των Γαλλικών -και από πού στο διάολο πήρε αυτή το δικαίωμα να… διαγράψει και να ξαναγράψει την ιστορία- λείπει η σοβαρότητα!!! Είναι σαν να και μας λέτε ΠΩΣ η διακωμώδηση των στραβών της κοινωνίας μας και η σάτιρα πρέπει να ασκείται από μη σοβαρούς, επειδή την καταλαβαίνουν ΜΟΝΟΝ γελοίοι!!!!

  • @Διονυσία Περικλέους: Πώς είστε σίγουρη ότι η κα Ρεπούση συνέγραψε την ιστορία της μεταξύ τσιγάρου και καφέ; Κι όχι μεταξύ πούρου και χαβιαρίου, ας πούμε;

  • @κ. Ιστιοφορίδη: Ήταν intern στον Λευκό Οίκο η λογιοτάτη;;;

  • @Ιστοριοφίδης με μπερδέψατε με την… τρικλογλωσσιά σας και είμαι και απρόσεχτη.

  • @ Διονυσία Περικλέους: Τι εννοείτε με το «intern στον Λευκό Οίκο»; Μήπως την αποκτήσασα κάλους στα γόνατα ιδιαιτέρα του τότε πλανητάρχη;
    Πάντως θα συμφωνήσω με το σχόλιό σας.
    Είστε όμως σίγουρη για το όνομα της κυρίας επί κεφαλής της επιτροπής αναθεωρήσεως της ιστορίας; Διότι θυμούμαι πως όταν διάβασα το βιβλίο εκείνο της μεταλλαγμένης ιστορίας αναφώνησα: Ρεπούστη, τι λέει η καχπέ;

  • @ (Παράξενο) ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ: Μήπως είστε ιατρικός; Διότι είναι προφανές ότι έχετε χρείαν ιατρού. Του πνεύματος… πήτε το ψυχή αν αυτό βολεύη.

  • @ Προς τον εκδότη: Εγώ, κ. εκδότα, δεν παρευρέθην στην παρουσίαση του εξαιρετικού βιβλίου στο οποίον αναφέρεται ο Παράξενος Επισκέπτης, και έτσι δεν είμαι σε θέση να αποφανθώ περί την σοβαρότητα των συγγραφέων.
    Επειδή όμως μόλις προχθές αγόρασα το εν λόγω πόνημα, μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς του αντιμετωπίζουν με σατιρική σοβαρότητα το σοβαρό εγχείρημα της -κατ’ εντολήν των (Ν)εο(Δ)ιεφθαρμενο(Πα)ναθλιο(Σο)σιαληστρικο(Κ)υνών κυβερνήσεων- αθλιότητας να διαγράφη σοβαρά ιστορικά γεγονότα εμφανίζοντάς τα ως περίπου «δεν έγινε και τίποτε, μωρέ!».

  • @ Διονυσία Περικλέους: Ο Θεός, η ψυχή σας και ίσως ένας-δύο ακόμη κατάλαβαν τι γράφετε και τι εννοείτε με τα πιο πάνω σχόλιά σας. Εγώ, πάντως, όχι!
    Πάντως μετά το Ιστιοφορίδης δικαιούμαι να σας αποκαλώ ως Κορβέττα Μαουνιέρη.

  • @nicolaos demonicos: Τιμή μας να χαρακτηρίζετε ως εξαιρετικό το βιβλίο. Ας μην ξεθαρεύουμε κιόλας όμως, μάλλον σήμερα έχετε τις καλές σας και μπορεί αύριο να αλλάξετε γνώμη.
    Δεν παρευρεθήκατε στην παρουσίαση του βιβλίου “Η trendy Νεοελληνική Ιστορία” επειδή …απλώς δεν έγινε! Και δεν έγινε επειδή εξαντλήθηκε η πρώτη έκδοση πριν προλάβει η εκδήλωση να οργανωθεί!

    Τώρα κυκλοφόρησε η δεύτερη, βελτιωμένη και επηυξημένη, που λέτε κι εσείς οι παλαιοί. Την αναγγελία του εκδοτικού οίκου ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ για την εκδήλωση παρουσίασής της θα την δείτε εδώ.

  • @ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ: Δεν ξέρω αν είναι σοβαροί οι συγγραφείς του βιβλίου, πάντως είναι Επτανήσιοι. Από την Κεφαλλονιά ο πρώτος, από την Κέρκυρα ο δεύτερος.
    Μεταξύ μας λίγο -μπορεί και πολύ- τρελλοί με την ιόνιον έννοια είναι, αλλά αυτό κατά τον εκδοτικό μας οίκο τουλάχιστον, τους κάνει πιο σοβαρούς.

  • @κ. Ιστοριοφίδη: Την intern στο Λευκό Σπίτι που έκανε είχε βρει αλλοιώτικη χρήση πούρων την ξεχάσατε;; Όλος ο πλανήτης μιλούσε για την μάρκα πούρων του προ-πρώην πλανητάρχη… Όσο για Kοrvette ξέρω μόνον μάρκα σπορ αυτοκινήτου κι από μαουνιέρη; Επάγγελμα είναι αλλά εξασκούντα τούτο δεν έχω δει ποτέ. Ούτε και μαούνα…

  • Κύριοι καταναγγέλω ενώπιον κάθε δικαστηστικής αρχής και εν γνώση των ασυνεπειών του Νόμου Περί διασποράς ψευδών ειδήσεων, ότι διάβασα το βιβλίο. Πριν όμως εκθέσω την άποψή μου, θα θέσω τρείς ερωτήσεις σε όλους τους μικρούς και ανόητους επικριτές μου. Κύριοι πως μια ευθεία γίνεται ΙΣΙΑ? Πως ισιώνει ένα ΑΓΓΟΥΡΙ? Πως μιά μαύρη Τρύπα γίνεται ΑΣΠΡΗ? Θέτω τα ερωτήματα από φιλοσοφικής απόψεως. Δυστυχώς, ο λαός, μόνο στη δεύτερη ερώτηση προσπαθεί να βρεί λύση. Και νομίζω ότι ο εκδότης αυτό υπονοεί με τη λέξη “trendy” ο τίτλος του βιβλίου.
    Και τώρα χωρίς επιφωνήματα, η προαναγγελθήσα κριτική σκέψη μου “περί σοβαρότητας” των συγγραφέων. Τι είπα ο άνδρας? Την ταπεινή μου γνώμη είπα. Αν γ’ αυτό η “Διονυσία” θέλει να με κρεμάσει στο Σύνταγμα, διαθέτω το κορμί μου θυσία στα βάρβαρα ενστικτά της. Όσο για τον Δ. Βίτσο, που δεν τον ξέρω ουτε ζωγραφιστό, θα μου πείτε και γιατί ρε κύριε να τον ξέρεις? Σωστά!!! έλα ντε γιατί? Με μπερδέψατε και ξέχασα το νόημα, α ναι, το περιεχόμενο του βιβλίου, τι να πω! Μόνο με τρίχες ξέρουν ν’ ασχολούντε. Τι πα να πει Σάτρια, και γιατί όχι Σιτιρά, τουλάχιστον εκεί μπορεί να φάμε και καμία φρατζόλα ψωμί στην προσπάθειά μας να ισιώσουμε τ’ αγγούρια, άκου σάτιρα…. Όσο για την τρελή καταγωγή των συγγραφέων, ποσώς με ενδιαφέρει. Τι παναπεί, δηλαδή, αν μιά περιοχή της Ελλάδος είναι άρωστη πρέπει να τρελάνει και την υπόλοιπη Ελλάδα μας? Ε?

  • @ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ: Αγαπητέ μου, ορθογραφία, δηλαδή ορθή γραφή, δεν σημαίνει ότι πρέπει να γράφετε όρθιος – αλληγορικώς πως εν στύσει!
    Απαντώ στα σημαντικά ερωτήματά σας:
    1. Την ισιάζουμε.
    2. Το ισιάζουμε.
    3. Την ισιάζουμε.
    Ως προς την τρύπα, δεν είμαι βέβαιος αν πρέπει πρώτα να την βάψουμε και μετά να την ισιώσουμε ή το αντίστροφο. Αν δε εννοήτε «τρύπα στο νερό», τότε νομίζω ότι πρώτα πρέπει να την παγώσουμε και μετά να την ισιώσουμε και βάψουμε – ή το αντίστροφο.

  • ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ…

Κλικάρετε εδώ για να σχολιάσετε