Τελικά τα πρόβατα
δεν είναι τόσο πρόβατα όσο τα θεωρούν.
Αντέδρασαν και μάλιστα με πολύ καλό τρόπο.
Δήλωσαν την απογοήτευσή τους στον πολιτικό κόσμο
και τις πρακτικές του με μια τεράστια για τα ελληνικά δεδομένα αποχή και μείωσαν το ποσοστό του κυβερνώντος κόμματος όσο έπρεπε ώστε να του δώσουν τη δυνατότητα να αποφασίσει, όχι υπό το κράτος του πανικού, το πότε θα κάνει εκλογές.
Τελικά η αποχή δεν ήταν τόσο απρόσωπη και αδιάφορη όσο την προανάγγειλαν εκείνοι που δεν την ήθελαν και την πολέμησαν. Και φυσικά δεν ήταν καθόλου απολίτικη. Με τον έναν στους δύο έλληνες να μην έχει πάει να ψηφίσει η αποχή αποτέλεσε το κύριο θέμα συζητήσεως από όλα τα κόμματα σε όλα τα πάνελς. Και όλοι κατάλαβαν τι γνώμη έχει ο ελληνικός λαός για όλα τους.
Τελικά αποδείχθηκε ότι οι δημοσκοπήσεις και οι διαμορφώσεις της κοινής γνώμης με επικοινωνιακούς χειρισμούς μπορεί να είναι κατάλληλες για να κυβερνώνται τα αμερικανάκια, όχι όμως και οι έλληνες. Δεν αποκλείεται αιτία για αυτό να είναι η πορεία πολιτικής ζωής 2500 ετών, που έχει εγγράψει στο DNA ένα ισχυρό πολιτικό κριτήριο.
Ο λαός λοιπόν φάνηκε να μπορεί να ανταποκριθεί άνετα στο ρόλο του ως εκλογικό σώμα. Εκείνοι που δεν φάνηκε να κατάλαβαν τι συνέβη ή και να κατάλαβαν κάνουν ό,τι μπορούν να μην χάσουν θώκους και κουτάλια είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί.
Δήλωσαν:
- Δεν υπάρχουν ηττημένα κόμματα, αλλά ηττημένες πολιτικές.
- Να αποκαταστήσουμε το κλίμα εμπιστοσύνης του λαού στους πολιτικούς του.
- Ευχαριστούμε για τη μεγάλη (sic) νίκη.
- Λάβαμε το μήνυμα.
- Νοιώθουμε ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό.
…και άλλα τέτοια έλεγαν τα δύο μεγάλα, αλλά και τα μικρότερα κόμματα.
Για άλλη μια φορά φάνηκε πως απλώς έβαλαν την κατάλληλη κασέτα και είπαν πάλι μια από τα ίδια. Με αποκορύφωση τον Πρωθυπουργό, που από τις πρώτες φράσεις της πρώτης ομιλίας του μετά τις εκλογές στο Ζάππειο, είχε την αποκοτιά να ισχυρισθεί ότι η μείωση του ποσοστού του κόμματός του, αλλά και η πρωτοφανής για τη χώρα αποχή οφείλονται …στο ότι η Κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε σωστά την διεθνή οικονομική κρίση.
Λες και δεν υπήρχαν σκάνδαλα, λες και δεν υπάρχει διαφθορά, λες και δεν έχουν κάνει τη Δικαιοσύνη ακορντεόν, λες και δεν είναι και τα άλλα εν τη Βουλή κόμματα πρωτεργάτες της ρεμούλας -ενεργά ή με τη σιωπή τους- λες και ο κόσμος τους τιμωρεί για λάθος οικονομικά μέτρα και όχι για τη ανηθικότητά τους!
Είναι όμως και κωμικοτραγική η εικόνα:
Το Πασόκ να πανηγυρίζει για μεγάλη νίκη και να καλεί τον λαό σε συμπαράταξη ώστε να οδηγήσει την Ελλάδα σε νέους δρόμους.
Η ΝΔ μιλά για “στενοχωρημένους” από την πολιτική της οπαδούς και για “λάθη και παραλείψεις” που πρέπει να αποκατασταθούν.
Έτσι το μεν Πασοκ ούτε καν φαίνεται να θυμάται τα σκάνδαλά του. Και η ΝΔ δεν μπαίνει καν στον κόπο να μας απαριθμήσει τα λάθη και τις παραλήψεις της. Το μόνο που ξέρει είναι να αναλαμβάνει πότε ο ένας πότε ο άλλος πολιτικά κόστη. Δεν μας λένε όμως και ποιος πληρώνει αυτά τα κόστη.
Εκείνο που κάνουν και ο ένας και ο άλλος είναι η αγαστή συνεργασία για να συγκαλύπτουν με κάθε κόστος για τη Δημοκρατία, τους θεσμούς και τα ήθη τα άτακτα ρεμουλιάρικα παιδιά τους.
- Γιατί όμως έπρεπε “να πάρουν το μήνυμα” για να καταλάβουν ότι έκαναν και κάτι “λαθάκια”, τόσο καιρό δεν έβλεπαν το κλίμα της δυσαρέσκειας ώστε να αλλάξουν ρότα;
- Γιατί έχουν την εντύπωση πως έχει το εκλογικό σώμα καμμιά όρεξη να τους αναθέσει να ξανασώσουν την Ελλάδα;
- Γιατί είναι τόσο σίγουροι πως υπάρχουν τα περιθώρια αποκατάστασης του κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και των συγκεκριμένων πολιτικών;
- Γιατί πιστεύουν ότι η έκφραση του κλίματος δυσαρέσκειας θα σταματήσει εδώ;
- Γιατί θεωρούν ότι θα αποφύγουν το τελευταίο συνεχίζοντας ανούσιες αναλύσεις και γελοίες κοκορομαχίες, όπως έκαναν χθες βράδυ στα κανάλια, μην έχοντας κατανοήσει ότι όλα αυτά όχι μόνο δεν τους σώζουν, αλλά εκτός από οργή μας προκαλούν και ατέλειωτα χασμουρητά;
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ
Είναι ιδιαίτερα σημαντική στιγμή της πολιτικής μας ζωής.
Πρώτα απ’ όλα γιατί ένας στους δυο Έλληνες απεμπόλησε τι ιερό του δικαίωμα.
Την ψήφο.
Άλλοι το λένε “θέση”.
Προσωπικά το λέω γαϊδουριά.
Η Ν.Δ. “λέει” ότι πήρε το μήνυμα κι ανάθεμα αν ξέρουν τι εννοούν, με τα δεκάδες νούμερα που κολυμπάνε σε πελάγη σοβαροφάνειας και μακακίας.
– Τι θ’ αλλάξετε, τώρα που πήρατε το μήνυμα; η συχνή κι αυτονόητη ερώτηση.
– Θα δούμε, θα συσκεφτούμε, θα ψαχτούμε, ότι πει ο Κώστας…η αμήχανη κι ηλίθια απάντηση.
Το ΠΑΣΟΚ, νίκησε λαμβάνοντας λιγότερες ψήφους, ακόμη κι απ’ το βατερώ του, του 2007. Πανηγυρίζουν οι απανταχού σοσιαλιστές (το γράφω σωστά ή λάθος;), αλλά μια προσεκτική ματιά στ’ αποτελέσματα, μάλλον προβληματισμό, θα τους προκαλέσει.
– Φέρτε μας τη κυβέρνηση,φώναζαν χθες…
Κι όποιος ξέρει λίγα πράγματα περί του εκλογικού νόμου που έφτιαξε ο δικός τους ο Σκανδαλίδης κι είναι κομένος και ραμένος στα μέτρα τους, βλέπει ότι με το ποσοστό που πήραν, όχι κυβέρνηση δεν βλέπουν, αλλά ούτε γενική γραμματεία…
ΤΟ ΚΚΕ, τρίτο κόμμα, μόνο σε όλη την Ευρώπη, μόνο σε όλον το δυτικό κόσμο, δείχνει είδος προς προστασία.
Μουσείο, μουσείο…μαζί με τα λοιπά απολιθώματα.
Μη αναμενόμενο, το ποσοστό του κόμματος του μεγάλου ηγέτη Αλέξη, αφού πράγματι, είναι μεγαλύτερο από εκείνο που θάπρεπε να του δώσουν οι παλινωδίες, οι απίστευτες μακακίες, η συμπόρευση με σκοτεινούς κύκλους κι η συντηρητική οπισθοδρομικότητα.
Αλλά αυτά, μάλλον είναι ήσονος σημασίας, αφού ηγείται ο Αλέξης πούχασε τις λέξεις.
Όσο για τον ΛΑΟΣ, το μοναδικό κόμμα στην Ευρώπη που έχει σημαία του την θρησκευτική πίστη, τι να πούμε; Ευλόγησον.
Τι ξεχάσαμε Διονύση;
Α, τους οικολόγους. Που έβγαλαν ευρωβουλευτή, παρ’ ότι δεν τους ψήφισε ή Θεσσαλονίκη, πατρίδα και τόπος πολιτικής δραστηριότητας του Τρεμόπουλου.
Μήπως ξέρουν κάτι παραπάνω, που θα μάθουμε οι υπόλοιποι σε λίγο καιρό;
Καλημέρα καλή εβδομάδα
@Νικος Γ. Σακελλαρόπουλος: Σε μια χώρα που δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο, ούτε Σύνταγμα, ούτε νόμοι, ούτε ηθική, ούτε οικονομία, ούτε Δημόσια Διοίκηση, ούτε τσίπα, μια “γαιδουριά”, όπως την λες, τη ψυχή έχει;
Όμως στις χώρες που ο κόσμος απέχει από αδιαφορία στα κοινά, αυτό το κάνει σιγά-σιγά. Δεν αποφασίζει ξαφνικά το μισό εκλογικό σώμα να αγνοήσει το δικαίωμα του εκλέγειν και μάλιστα σε μια χώρα που οι εκλογές πάντα κατείχαν κυρίαρχη θέση!
Μήπως λοιπόν το εκλογικό σώμα αποφάσισε κατά 50% απλώς και μόνο να κάνει μια άλλη χρήση του δικαιώματος της ψήφου του;
Έτσι ώστε να μπορέσει να πει εκείνο που δεν μπορεί συμμετέχοντας σε μια πολλαπλώς ναρκοθετημένη διαδικασία και αναγκασμένο να ψηφίσει μια σειρά από κόμματα που επιθυμεί διακαώς να φτύσει;
Τους φαντάζεσαι όλους αυτούς που χθες, όπως σωστά λες, πανηγύριζαν με …την ήττα τους να είχαν να πανηγυρίσουν και για την αθρόα συμμετοχή του λαού (τους) στην εκλογική διαδικασία;
Υγ. Όπως παρατήρησε ένας σχολιαστής σε αυτό το site εκτός το από το δικαίωμα του εκλέγειν, άλλο τόσο ιερό είναι και εκείνο του εκλέγεσθαι.
Το βλέπεις να ασκείται ελεύθερα από όποιον επιθυμεί; Ή θα πρέπει να είναι γιος, αδελφός, εξάδελφος κλπ. πολιτικής οικογένειας ή λακές του αρχηγού για να μπει υποψήφιος ή εκλεκτός των νταβατζήδων και των ΜΜΕ;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αποχή του λαού από την πιο ιερή στιγμή του, την κάλπη, είναι ένα μήνυμα που πρέπει να διερευνηθεί και να εξεταστεί ενδελεχώς.
Πέραν του ότι έχω σοβαρότατες αμφιβολίες αν τα κομματικά επιτελεία έχουν τη δυνατότητα, την οξυδέρκεια, τον κοινό νου και τον πολιτικό ρεαλισμό για να αναλύσουν την αποχή, επιμένω ότι η αποχή δεν είναι πολιτική πράξη.
Με την αποχή δεν διορθώνεις, δεν συμμετέχεις, δεν μπορείς να κατευθύνεις τα πράγματα.
Γιατί, την αποχή σου, την εκλαμβάνει και την ερμηνεύει, κάποιος, κατά το δοκούν.
Κατ’ εμέ, η πλέον πολιτική πράξη των δυο εκατομμυρίων Ελλήνων που δεν ψήφισαν, θα ήταν η συμμετοχή τους, έστω και με λευκό ή άκυρο ψηφοδέλτιο, αφού προφανώς τα υπάρχοντα πολιτικά μορφώματα, τους έχουν απογοητεύσει ή δεν τους εκφράζουν.
Τώρα, επαναλαμβάνω, το κάθε κομματόσκυλο ή κατευθυνόμενο ΜΜΕ, αυτή την αποχή, την ερμηνεύει κατά το δοκούν και κατά πως συμφέρει…τα συμφέροντά του.
Προτιμώ να ασκώ τα δικαιώματά μου και να διαμαρτύρομαι, παρά να απέχω κι άλλοι να κατευθύνουν τις τύχες μου και τις αποφάσεις μου.
Κατά τα άλλα, δεν διαφωνώ μαζί σου, το ξέρεις άλλωστε από τις θέσεις κι απόψεις μου.
Αλλά, ξαναλέω, προτιμώ τη μάχη, από τη φυγή, την απραξία, την εγκατάλειψη των ιδεών μου, την απεμπόληση των δικαιωμάτων μου.
Κι επειδή, ξέρεις ότι αυτή τη περίοδο έχω “χωθεί” με τα μπούνια στην ιστορία, τονίζω ότι η περίοδος που ζούμε, μοιάζει σημαντικά με αντίστοιχες άλλες των δεκαετιών του ’30, του ΄50 κι ίσως του ΄60.
Με τη διαφορά, ότι τότε υπήρχαν σημαντικές ή μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες που κατάφεραν την ανόρθωση του τόπου΄και επικράτησαν του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, ενώ τώρα, όπου και να κοιτάξεις…σε πιάνει θλίψη απ’ τη μετριότητα, την ανικανότητα και την πλεύση των φελών…
@Νικο Γ. Σακελλαρόπουλο: Κατ’ αρχάς να ομολογήσω ότι είμαι γάϊδαρος, αφού διέπραξα μία καθ’ υμάς «γαϊδουριά».
Γράφετε όμως: «Με την αποχή δεν διορθώνεις, δεν συμμετέχεις, δεν μπορείς να κατευθύνεις τα πράγματα. Γιατί, την αποχή σου, την εκλαμβάνει και την ερμηνεύει, κάποιος, κατά το δοκούν».
Πόσο μπορεί να με αφορά το πώς εκλαμβάνει και ερμηνεύει κάποιος, όποιος, την αποχή μου; Ώστε οι δράσεις μου πρέπει να τίθενται στην εκ προοιμίου κρίση της πιθανώς «άλλης» ερμηνείας τους από κάποιον και να εξαρτώνται από αυτήν την ερμηνεία; Συμφωνείται με αυτό και προτείνετε μιας τέτοιας μορφής δράση;
Με δεδομένο ότι και στην αποχή υπάρχει αναλογικότητα, τι φαντάζεστε πως είναι εκείνο που δεν θα μπορέσω να κατευθύνω; Και πώς φαντάζεστε ότι εσείς το κατευθύνετε με την συμμετοχή σας;
Από την άλλη στόχος της μη-συμμετοχής ήταν να αποσταλή ένα μήνυμα – ασχέτως του αν οι προς τους οποίους απευθύνεται το αξιολογούν έτσι ή αλλοιώς ή ακόμη και το αξιολογούν καθόλου.
Φαντάζεστε ότι η καθολική συμμετοχή θα έστελνε κάποιο ηχηρότερο μήνυμα; Ή μήπως η ψήφος δεν αποτελεί μέσον αποστολής μηνυμάτων προς το πολιτικό κατεστημένο; Και αν η ψήφος αποτελεί μέσον αποστολής μηνυμάτων, γιατί όχι μη-ψήφος, η αποχή;
Σκεφθήτε: «Αρνούμαστε να προσέλθουμε στις κάλπες, διότι…». Και εμφανίζεται μια καθολική ή συντριπτική αποχή κατά τις εθνικές εκλογές. Μπορείτε να φανταστήτε ηχηρότερο και ισχυρότερο μήνυμα; Μπορείτε να φανταστήτε άλλον τρόπο αποτελεσματικώτερο, ο οποίος θα τους υποχρεώση τουλάχιστον να αναλογισθούν τα πεπραγμένα τους;
Αγαπητέ κ. Σακελλερόπουλε, οι εκλογές θα τελεσφορήσουν είτε συμμετάσχη όλο το εκλογικό σώμα είτε το 1%. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο και στην μία και στην άλλη περίπτωση: Θα εκλεγή κυβέρνησις. Στην δεύτερη όμως περίπτωση θα έχη σταλή ένα μήνυμα. Αυτό και μόνον αυτό είναι εκείνο που μπορούν να πετύχουν οι ψηφοφόροι και τίποτε άλλο.
Εάν δε θεωρήτε ότι διά της ψήφου μας -με δεδομένο μάλιστα το επίπεδο πολιτικού αλλά και γενικού πολιτισμού μας, λέγε με παιδεία- καθορίζουμε το πολιτικό γίγνεσθαι, τότε θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι είστε τουλάχιστον αθεράπευτα ρομαντικός ή εξωπραγματιστής.
Δεν συνιστά φυγή η αποχή. Συνιστά -ή τουλάχιστον ΠΡΕΠΕΙ να συνιστά- συνειδητή επιλογή με συγκεκριμένα επιθυμητά αποτελάσματα.
Και επαναλαμβάνω: Το πώς θα (θελήσουν να) εκλάβουν, εμφανίσουν, ερμηνεύσουν την επιλογή αυτήν οι σοβαρό (για τους ίδιους) λόγον έχοντες (πολιτικοί και λοποί παρατρεχάμενοι), δεν μπορεί να προκαθορίζει ή απλώς καθορίζει την επιλογή μου.
Εμείς είχαμε πάρει το μήνυμα πολύ πριν την κάλπη. Αυτοί χθες το πήραν το μήνυμα;
Δηλαδή μέχρι χθες τι μηνύματα έπαιρναν;
Επρεπε να έρθει η χθεσινή μέρα για να πάρει το μήνυμα που ο λαός ξέρει εδώ και χρόνια;
“Οπως έστρωσες…
Το μόνο που μπορεί να τους σώσει είναι αν δεν πήραν το μήνυμα οι άλλοι. Δεν άκουσα τίποτα από εκεί. Θα πάρουν και αυτοί το μήνυμα εν καιρώ..
Γνωρίζω δύο συμπολίτες μας οι οποίοι απείχαν, επειδή μετάβασή τους στην ιδιαίτερη πατρίδα τους ήταν υπεράνω των οικονομικών δυνατοτήτων τους. Αμφιβάλλετε ότι η αποχή για τον συγκεκριμένο λόγο είναι το κατεξοχήν πολιτικό μήνυμα που εστάλη στα κόμματα; Περαιτέρω, και επειδή ανήκω στο “κόμμα” της αποχής, ήταν άκρως διασκεδαστική η προσπάθεια των διαφόρων ομιλητών στα τηλεοπτικά πάνελ να με κατατάξουν στο τάδε ή στο δείνα κομματικό στρατόπεδο. Και ήταν διασκεδαστική, επειδή διαπίστωσα ότι όλοι αυτοί, τα “στελέχη” που συνωθούνται στα τηλεοπτικά πλατό, δεν πρέπει να παριστάνουν τους ηλίθιους, είναι οπωσδήποτε ηλίθιοι.
@ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟ: Θα διαφωνήσω με το «είναι οπωσδήποτε ηλίθιοι». Όχι, δεν είναι ηλίθιοι, ένας τέτοιος χαρακτητισμός είναι κατά το μάλλον αθωωτικός.
Ασπόνδυλοι υπηρέτες των αφεντικών τους είναι. Άφωνοι λακέδες, ξυλινολόγοι, άοσμοι, άγευστοι, ανήθικοι ηθικολόγοι, νομιμοφανείς παράνομοι, αήθεις, λαλίστατοι περιττολόγοι, ξετσίπωτοι αερολόγοι, αδιάντροποι αιδήμονες, εξευτελισμένοι αιδεστοί, αϊδήλου εντιμότητος φορείς, αισχρόγελοι και αισχρεόμυθοι και αισχρεόφημοι, αίσυλοι, βόθυνοι ψεύδους και υποκρισίας, αΐστορες της ιστορίας και της πολιτικής, άϊστοι κατά την συνείδηση, ιδιώτες, γαμέτες της εξουσίας, πόρνοι της πολιτικής σκηνής.
Θα μπορούσα να τους κοσμώ επ’ αόριστον, αλλά δεν ευελπιστώ ότι θα βγάλη κέρατα ο ήλιος.
@Όλους: Δεν καλοθυμούμαι ποιός καναλάρχης και ιδιοκτήτης αδέσμευτης Καθημερινής Εφημερίδας είχε κατηγορηθεί για λαθρεμπόριο καυσίμων με τα πλοία του. Από αμνημονεύτων χρόνων σε βάρος του… άφαντου κράτους.
Είχε το 93(;)κομπάσει πως αυτός έβγαλε τότε, με γερές εισφορές στην Ν.Δ., τον “να μην αναφέρουμε τ’ όνομά του” πρωθυπουργό! Μετά που βγήκε η ψηλή σερβιτόρα, πρωθυπουργός, και ακολούθησε η κοντή μαϊμού, έγινε στάση λαθρεμπορίου καυσίμων;; Μήπως η φαρμακερή αντιστράτευση του συγκροτήματος στον χοντρό έχει καμιά σχέση με την “τάξη” -τρομάρα του- που πήγε να βάλει στο λαθρεμπόριο των καυσίμων;;; Έτσι ρωτώ και όποιος ξέρει να μου απαντήσει και αν εμείς φτιάξουμε ποτέ μας ευνομούμενο κράτος…;;;
@κ. Βίτσο λέτε: “…και η πρωτοφανής για τη χώρα αποχή οφείλονται …στο ότι η Κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε σωστά την διεθνή οικονομική κρίση.”
Δεν νομίζω πως είπε ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ. Είμαι σίγουρη. Είπε για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και υπονοούσε, μάλλον, πως δεν είναι καιρός για βουλευτικές εκλογές. Ξέροντας και τον καημό-νταλγκα του Αρχηγούλη για το θέμα. Μίλησε όμως για εσφαλμένες πρακτικές, κάπως έτσι το είπε, πρώην στελεχών της κυβέρνησης.
@Διονυσία Περικλέους: Σας παραθέτω όλη τη δήλωση του κ. Καραμανλή. Πείτε μου εσείς πού αναφέρεται στην ηθική, στο Βατοπαίδιο, στη Ζήμενς, στα σκάνδαλα, στη διαπλοκή, στην διάλυση της δημόσιας διοίκησης, στη λαθρομετανάστευση, στην απαξίωση περιοχών ολόκληρων της πρωτεύουσας κλπ. Σε ό,τι δηλαδή συνετέλεσε στο να χάσει τόσους ψηφοφόρους η ΝΔ. Μόνο ευθύνες για πλημελή αντιμετώπιση της διεθνούς κρίσης δέχεται:
@κ. Βίτσο: Εντάξη, αυτό λέω και ‘γω. Την κρίση την ανέφερε ΟΧΙ σαν αιτία της ΑΠΟΧΗΣ. Μάλλον έλεγε στον Αρχηγούλη, “περίμενε, περίμενε στον προθάλαμο κι από ανυπομονησία -είναι και υπερήλικας η μαμά σου- κάποια μαλακία, κι όχι μόνον μία, θα κάνεις!” Είναι και οι δυο χοντροί που δεν χωρούν να περάσουν, και ταυτόχρονα, απ’ την είσοδο της Αλογοβάστα… κι αυτό το λέω εγώ με το πολιτικό μυαλό!!!!!!
Και κάτι που σκέφτηκε το διεστραμένο μυαλό μου: Αν τα καταφέρουμε να φτάσει η ΑΠΟΧΗ στο, π.χ., 80%(!!!) θα έχουμε, μετά απ’ αυτό τον ΑΠΟΧΙΚΟ σεισμό, μια κυβέρνηση Κ.Κ.Ε.!!! Γιατί το κόμμα έχει σταθερούς ψηφοφόρους και ντύνεται άσχημα… Εκτός κι αν το θαύμα γίνει μετά…;;; Π.χ. 20 χρόνια!! Ως τα τότε το 80% του ποσοστού τους θα τους έχει πεθάνει και από ανανέωση και καινούργιο αίμα…;;; Αισθάνομαι άνετα μόνον όταν λέω κακίες και ανετώτερα όταν τις γράφω κιόλας!!!
@΄Ολους και για να σας κόψω τις χαρούλες: Τελικά η αποχή δεν είναι 45%!!! Είναι ΜΟΝΟΝ 25%!!!!! Απέχουν -από χρόνια- μόνιμα αυτοί που είναι στους καταλόγους και είναι και πεθαμένοι. Από πάνω! Τ’ άκουσα από τον κ. Μαύρο της MRB(ή κάπως έτσι) χθες βράδυ στην ΝΕΤ!!! Κακώς βέβαια έχουν κυρήξει αποχή οι τύποι. Κάποτε ψήφιζαν και τα κυπαρίσσια των νεκροταφείων… Τώρα ΟΛΟΙ οι προοδευτικοί, μαζί, δεν θέλουν να γίνει ξεσκαρτάρισμα των εκλογικών καταλόγων…
Σκέφτομαι: Από σεβασμό στην μνήμη των προγόνων μας ή μήπως κι αυτό έχει σχέση με τα χρήματα που δίνονται -δίνουμε- στα κόμματα που έχουν πανελλαδικούς συνδιασμούς κι όταν αυτά καταφέρουν να συγκεντρώσουν 1,7%;;; Είναι δεν είναι στην βουλή… Και αφήνω στην απ’ έξω το μάδημα που μας κάνουν, ΟΛΑ ΜΑΖΙ, όταν μπουν’ στην Βολή… Πολύ με συγκινούν όλοι όσοι ενδιαφέρονται για μένα… Εεε, τί να γίνει;; Για breakfast παίρνω κυνισμό… (Πόσα λάθη έχω κ.ndemonicos;;)
@Διονυσία Περικλέους: Πάλι μαθήματα αχρεωστί!
Λοιπόν, για να μην απογοητεύεσθε, έχετε και… σωστά. Πάμε για δύο σήμερα:
1. Εν τάξει, εντάξει (λόγω Παιδαγωγικού[;] Ινστιτούτου) και όχι «εντάξη». Το πρώτο είναι δοτική του τριτόκλιτου ουσ. «τάξις», ενώ όπως το γράψατε μέλλων του «εν-τάσσω». Π.χ. «εν τάξει (εντάξει, ‘ντάξει), δικέμου» και «πρέπει να σε εντάξη στο δυναμικό του υπουργείου. Τι σκατά (γαλαζο- ή πρασινο-)φρουρός είσαι;».
2. Διεστραμμένος και όχι διεστραμένος. Μετοχή Παρακειμένου του χειλικόληκτου (π, β, φ) δια-στρέφω. Τα παράγωγα εκ της μετ. Παρακειμένου των χειλικολήκτων γράφονται με δύο «μ». Γράφω (π.χ. «μας έχουνε γραμμένους», «το πάει το γράμμα αυτος»), κόπτω-κόβω (π.χ. το κόμμα της αξ. αντιπολιτεύσεως και τα άλλα αποκόμματα), κύπτω-σκύβω (π.χ. σκυμμένος θα ‘ναι πάντοτε ο προσκεκυνημένος), γλείφω (π.χ. ποτέ φίλοι δεν γίνονται ο γλείφτης κι ο γλειμμένος) κ.ο.κ.
@nicolaos demonicos: Mα πώς να μάθει η κ. Περικλέους, όταν της διδάσκετε παρωχημένη ορθογραφία της λέτε πχ. “πρέπει να σε εντάξη” και το “εντάξει” το γράφετε με “ήτα” αντί για “ει”.
Θα την αποτρελάνετε την κεφαλονίτισα συφορά τση!
@Γιατρά: Ευχαριστώ Ελένη μου για την συμπαράσταση -καμιά σχέση με το “συμπαράσταση λαέ…” Παρηγοριά να ξέρεις πως, από κάπου, εχεις βοήθεια. Και με σφίγγει ο ζουρλομανδύας… Δεν τον έκαναν στα μέτρα μου ψυχούλα μου. Αλλά και τί να περιμένεις από δημοσίους συνδικαλισμένους υπαλλήλους;; Θώρε τί έκανε στον Ο.Τ.Ε. ο Σκαρπέλης;;;
@κ. ndemonicos: Άμα δείτε φράγκο, από λόγου μου, να μου σπάσεις -στο ξερό κι αγύριστο- το καδινέλι τσι καρίκλας που κάθονταν κι έπλεκε κροσέ η αναλφάβητη νόνα μου.
@Διονυσία Περικλέους: Καλέ κυρία, ευρώ να μου στείλετε – τι να τα κάμω τα φράγκα πια;
@Ελένη Γιατρά: Μη μου πήτε ότι υπάρχει περιθώριο αποτρελάματος της κ. Περικλέους!
@nicolaos demonicos: Η Διονυσία είναι μουρλή, δεν γεννάται θέμα… Όμως είναι επτανησιακή η μούρλια της κι αυτό τα αλλάζει όλα!
@Ελένη Γιατρά: Το ξέρω, το ξέρω. Αυτό με παρηγορεί κι όλας, επειδή κι εγώ μισόμουρλος είμαι. Οπότε έχω πού να την κρεμάσω.