Ου δ’ όλβος βέβαιος, αλλ’ εφήμερος…

Αλλοτινές στιγμές όλβου και δόξας έζησε η Επίδαυρος την Παρασκευή – πρώτη ημέρα της «διδασκαλίας» των «Φοινισσών» του Ευριπίδη από το «Αμφι-Θέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου, με Ιοκάστη την Αντιγόνη Βαλάκου και Οιδίποδα τον Πέτρο Φυσσούν. Ένα ανέβασμα μοναδικό, που ικανοποιεί και τον πλέον απαιτητικό θεατή. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι τα χειροκροτήματα και «μπράβο», προς όλους τους συντελεστές διήρκησαν 9 λεπτά! Από πλευράς αριθμού θεατών, το αρχαίο θέατρο ήταν τόσο κατάμεστο – όσο το επέτρεψε η διοίκηση του Φεστιβάλ…
Αρκετά χρόνια είχαν να «δουν» τα Επιδαύρεια τέτοια παρουσίαση τραγωδίας. Η μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη, αποτελεί ένα εύπεπτο κείμενο χωρίς να προδίδει τον λόγο του Ευριπίδη, η σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου είναι αριστοτεχνική και η απίθανη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, «παντρεμένη» με τη μουσική διδασκαλία του Γιάννη Αθανασόπουλου και τις θαυμάσιες φωνές του 12μελούς Χορού, θα μπορούσε να πει κανείς ότι προσπαθεί να δώσει στην τραγωδία μιά γεύση μιούζικαλ – κάτι βέβαια που αποφεύγεται. Τα δε κοστούμια και σκηνικά υπογράφονται από τον Γιώργο Πάτσα, ο οποίος κατάφερε να ταξιδέψει την υπόθεση στο μέλλον, διατηρώντας όμως τον εύλογο σεβασμό.
«Πινακοθήκη όλων των χαρακτήρων του Θηβαϊκού Κύκλου», θεωρεί ο Σπύρος Ευαγγελάτος τις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη και έδωσε τη δική του σκηνοθετική ματιά στην ευριπίδεια εκδοχή των «Επτά επί Θήβας», προκειμένου να προσφέρει μία συναρπαστική παράσταση – φρέσκια και «προχωρημένη».
Όλοι οι ηθοποιοί υπήρξαν άψογοι και συγκλονιστικοί στους ρόλου τους – από την κυρία Αντιγόνη Βαλάκου, τον Πέτρο Φυσσούν και τον Στέφανο Κυριακίδη (Κρέων), μέχρι τον Κώστα Αθανασόπουλο (Τειρεσίας), τον Σπύρο Μαβίδη (Παιδαγωγός), τη Τζίνη Παπαδοπούλου (Αντιγόνη), τον Θανάση Κουρλαμπά (Ετεοκλής), τον Δημήτρη Παπανικολάου (Αγγελιοφόρος), τον Νικόλα Παπαγιάννη (Πολυνείκης) και τον Κωνσταντίνο Φάμη (Μενοικέας).
Ο χορός των Φοινισσών κατάφερε να «κλέψει» την παράσταση, καθώς εκτός από την εξαιρετική κίνηση, τα μέλη του διαθέτουν θαυμάσιες φωνές – ικανές να υποστηρίξουν τη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος καθισμένος στις κερκίδες δεν έκρυβε τον θαυμασμό του, για τις: Γεωργία Καλλέργη, Γεωργία Ανέστη, Λένα Μαραβέα, Πόπη Λυμπεροπούλου, Αγγελική Πέτκου, Αγγελική Πετροπετσιώτη, Ελίνα Μάλαμα, Μαριάνθη Κυρίου, Αλεξάνδρα Κουλούρη και τους: Γιώργο Μπούγο, Βασίλη Πουλάκο, Λευτέρη Πολυχρόνη και Γιάννη Πλιάκη.
Όμως στον χθεσινό έναστρο ουρανό της Επιδαύρου, υπήρξαν κάποια «συννεφάκια», που επισκίασαν αυτό το καλλιτεχνικό και πολιτιστικό γεγονός των φετινών Επιδαυρείων.
Χωρίς να γίνει αναφορά σε κάποιων την «στημένη» συμπεριφορά, το γεγονός και μόνον ότι η διοίκηση του Φεστιβάλ δεν δίνει τη δυνατότητα ελευθέρας εισόδου σε συζύγους και σε ηθοποιούς-γονείς πρωταγωνιστών, οπωσδήποτε αποτελεί μία νέα συνήθεια.
Για την ιστορία, η κυρία Τέτα Φυσσούν (κόρη του Κώστα Χατζηχρήστου) και ο θεατράνθρωπος (ηθοποιός και δάσκαλος) κ. Γιάννης Παπαγιάννης, υποχρεώθηκαν να πληρώσουν εισιτήριο για να δουν την παράσταση, όπου έπαιζαν οι δικοί τους άνθρωποι. Αλλά, θα πει κανείς, εδώ δεν άφηναν να περάσει στο θέατρο ο ίδιος ο Πέτρος Φυσσούν!
Τα χρόνια περνούν, τα ήθη αλλάζουν, αλλά η Επίδαυρος μένει για να θυμίζει πού και πού, ότι δεν αφήνει κανείς ιστορία, επειδή μετά την παράσταση πηγαίνει στο Λυγουριό για να φάει στου Λεωνίδα! Όχι τίποτε άλλο, αλλά επειδή εκεί έτρωγαν κάποιοι άλλοι μεγάλοι του θεάτρου μας, που άφησαν ιστορία και λόγω της προσφοράς τους, αλλά και για τον σεβασμό τους προς τους ηθοποιούς…
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΞΑΝΘΙΔΗΣ (πρώτη δημοσίευση στην ηλεκτρονίκή εφημερίδα  www.e-liberta.gr )

-(Φωτογραφία: Φεστιβάλ Αθηνών)