Ο Γεώργιος Βιζυηνός επιστρέφει, με το τελευταίο του διήγημα, στην τελευταία του κατοικία πριν το Δρομοκαΐτειο.
Πρόκειται για την παρουσίαση ενός ταξιδιώτη, του «MOCKOB – SELIM MID-».
Ο «MOCKOB – SELIM MID-» είναι ο Γ. Βιζυηνός εν μέσω τριών διαδρομών: Εν μέσω της διαδρομής του από το Ωδείο Αθηνών στο Δρομοκαΐτειο, στις 15 Απριλίου 1892. Εν μέσω της διαδρομής του από την ζωή στο θάνατο, στις 15 Απριλίου 1896. Εν μέσω της διαδρομής του από τα χαμένα μεταλλεία της Βιζύης προς την Αθήνα, όταν και γνωρίζει εκείνον τον παράξενο «Τούρκο», τον Μοσκώβ Σελήμ, και αποφασίζει να μεταφέρει, την ζωή του και την συνάντησή τους, σε διήγημα.
Όπως και με τους συγγραφείς του κινήματος του αισθητισμού (Λαπαθιώτης, Χρηστομάνος, Ροδοκανάκης), έτσι και με τον Βιζυηνό, η ομάδα τον συναντά σε μια γωνιά της Αθήνας που του ανήκει. Η παράσταση παρουσιάζεται στο Ωδείο Αθηνών, εκεί όπου ο συγγραφέας δίδαξε πρώτος στην ιστορία του Ωδείου δραματολογία (1890 -1892), γνώρισε τον τελευταίο έρωτα της ζωής του και εκδήλωσε τα συμπτώματα που τον οδήγησαν στο Δρομοκαΐτειο.
Το «MOCKOB-SELIM MID-» κάνει επετειακή πρεμιέρα στις 15 Απριλίου, Μεγάλη Τετάρτη, ανήμερα της πρώτης ημέρας νοσηλείας του Γ. Βιζυηνού στο Δρομοκαΐτειο (1892) και ανήμερα του θανάτου του (1896).
Η ομάδα χρησιμοποιεί για την παράσταση, την πλοκή και αυτούσια αποσπάσματα από το τελευταίο διήγημα του Γ. Βιζυηνού «Μοσκώβ-Σελήμ». Με το «Μοσκώβ-Σελήμ», ο Βιζυηνός φροντίζει ώστε να μείνει στην ιστορία η προσωπικότητα ενός «αγαθού και παράδοξου» Τούρκου που συνάντησε τυχαία και συμπάθησε κεραυνοβόλα στην ρημαγμένη από τους Τουρκικούς πολέμους πατρίδα του, την Βιζύη, σε ένα από τα χωρίς αποτέλεσμα ταξίδια του για το χτίσιμο μιας πιο όμορφης ζωής.
Σε μια Ελλάδα που πασχίζει να κατασκευάσει εθνική ταυτότητα, ο Βιζυηνός κατασκευάζει τον άπατρη «Μοσκώβ-Σελήμ». Στα λογοτεχνικά σαλόνια της Αθήνας εκθέτει γυμνή όσο ποτέ την αλήθεια της μοναξιάς και της εξορίας του. Ολοκληρώνει έτσι με συνέπεια την πορεία του προς μια νέα φόρμα στην λογοτεχνία της εποχής. Μια φόρμα που στηρίζεται στην αυτο-αναφορικότητα.
Δεν τόλμησε να το δημοσιεύσει. Εν αγνοία του δημοσιεύτηκε, ατελώς, σε συνέχειες στην εφημερίδα «Εστία» από τις 28/4/1895, ενώ εκείνος βρισκόταν έγκλειστος στο Δρομοκαΐτειο. Το κείμενο βρέθηκε ολόκληρο μόνο μετά τον θάνατό του, κρυμμένο στα προσωπικά του είδη στο πατρικό του στη Βιζύη.
Σημείωμα Σκηνοθέτη για την παράσταση MOCKOB – SELIM MID-
«Δεν γνωρίζω ούτε την χώρα πού ‘μαι τώρα. Μόνο βλέπω και φρονώ πως ο πόνος που πονώ, καθώς μ’ έχει εμέ ρημάξει και του κόσμου αυτού την τάξη… έχει αλλάξει».
Ο στίχος του Βιζυηνού είναι το σύνθημα του επαναστάτη που κατοικεί στη «γιάφκα» της παράστασής μας, στο Ωδείο Αθηνών επί της Ρηγίλλης.
Ένας σύγχρονος τζόκερ, ρημαγμένος αλλά αναγκασμένος σε έναν διαρκές χαμόγελο ευφορίας, έχει εγκατασταθεί σε μια άδεια αίθουσα προβών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, και προπονεί ένα νέο performer μέχρι τελικής πτώσεως στο «μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου».
Τον εκπαιδεύει να οριοθετήσει μια χώρα που να του ανήκει, κάπου μεταξύ χωρών του χάρτη. Να βρει μια έκφραση που να του ανήκει, κάπου μεταξύ χορού, θεάτρου, μουσικής, εικαστικών, video και κατάληψης. Να βρει μια γλώσσα που να του ανήκει κάπου μεταξύ των αισθητιστών ποιητών (που απασχόλησαν την ομάδα μας μέχρι φέτος), του οριακού Βιζυηνού λίγο πριν την εισαγωγή του στο Δρομοκαΐτειο, και της διαμαρτυρίας μαθητών του 2009. Νέος και παλαιότερος, ελπίδα και ρημαδιό κατασκευάζουν, μεταξύ τους, μία ταυτότητα, τον MOCKOB – SELIM MID-.
Για να κερδίσουν την «πιθανότητα παραγωγής μοναδικότητας σε έναν διαρκώς προτυποποιούμενο κόσμο» ;
Για να κερδίσουν μια νέα φωνή φτιαγμένη να αντισταθεί στην σιωπή στο μάτι του κυκλώνα;
Για να κερδίσουν συντροφιά;
Η παράσταση τελειώνει με τους δύο να κρατούν από μια βαλίτσα. Ο MOCKOB SELIM MID- είναι σίγουρα φτιαγμένος να αναχωρεί. Σαν τον Βιζυηνό που, διδάσκοντας στο Ωδείο Αθηνών, αναχωρεί για το Δρομοκαϊτειο και που, τελειώνοντας το «Μοσκώβ-Σελήμ», αναχωρεί στο «μετά την γραφή».
Η παράσταση χρησιμοποιεί τον μύθο, την γλώσσα και την αυτοβιογραφική φόρμα του διηγήματος ως ραχοκοκαλιά ενός σύγχρονου «πολύ-θεάματος» με σαφείς αναφορές στο καρουσέλ της εποχής μας.
«MOCKOB – SELIM MID-»
Στο Ωδείο Αθηνών
από την ομάδα ‘Όχι Παιζουμε’Επετειακή πρεμιέρα: 15 Απριλίου
(23 / 4 – 1 / 6)
Πέμπτη – Δευτέρα 21:30
90’ χωρίς διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων: 20 € & 13 € (φοιτητικό)Τηλέφωνο κρατήσεων: 6947 – 247. 218
Διεύθυνση: Ωδείο Αθηνών, Ρηγίλλης & Βασ. Γεωργίου Β’ 17–19,
Στάση μετρό: Ευαγγελισμός
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Άρης Ασπρούλης [ 69.34.58.16.24 / arisas84@yahoo.gr ]Παίζουν:
Τζίνα Θλιβέρη, Δημήτρης Μοθωναίος
Δημιουργική ομάδα:
«Όχι Παίζουμε» και συνεργάτες:
Γιώργος Σαχίνης: σκηνοθέτης
Ειρήνη Αλεξίου: χορογράφος
Γιάννης Σκουρλέτης: εικαστικός
Κώστας Δαλακούρας: συνθέτης – μουσικός παραγωγός
Ευθύμης Θεοδόσης: οπερατέρ – μοντάζ
Χριστίνα Θανάσουλα: σχεδιάστρια φωτισμών
Άρης Ασπρούλης: υπεύθυνος επικοινωνίας – κείμενα προγράμματος
Μαίρη Λογοθέτη: υπεύθυνη παραγωγής – βοηθός σκηνογράφου
Δήμητρα Λιακούρα: βοηθός σκηνογράφου – φροντιστής
Κώστας Τσακαλάκης: γραφίσταςΠαραγωγή: Ομάδα «Όχι Παίζουμε»
Με την ευγενική χορηγία
των «Εκπαιδευτήριων Ώθηση»,
της «Spanosgroup Construction» και της «Coffee Republic»
Προσθήκη σχολίου