Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το πώς οι πολιτικοί πάντες δηλώνουν άγνοια για τα πάντα, που δεν τους συμφέρουν να δηλώσουν γνώση. Πάρτε παράδειγμα το σκάνδαλο Zίμενς. Χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι δεν μπορεί να παίρνει σοβαρά φήμες περί συμμετοχής εν ενεργεία υπουργού στο κόλπο της μίζας και περιμένει να γίνει επώνυμη καταγγελία ή να τον ανακαλύψει ο εισαγγελέας, ο οποίος κ. Αθανασίου έχει επίσης στο κεφάλι του τις άλλες τρεις σκανδαλουποθέσεις που ταλανίζουν αυτήν την περίοδο τον τόπο.
“Φέρτε μου έναν νεκρό από το νέφος για να παραδεχθώ πως υπάρχει”, που έλεγε κι ένας παλιότερος υπουργός περιβάλλοντος άλλης νεοδημοκρατικής κυβέρνησης. Σα να λέμε δηλαδή, αν γίνει μια αναγγελία στην Πυροσβεστική ότι κάπου έπιασε φωτιά, η υπηρεσία αυτή θα πρέπει να μείνει αδρανής μέχρι να δει τους καπνούς, τις φλόγες ή και τις στάχτες. ΄Η αν πάρει κανείς τηλέφωνο την Αστυνομία ότι στη μέση του δρόμου υπάρχει ένα πτώμα και δεν δώσει τα στοιχεία του νεκρού, η Αστυνομία δεν πρέπει να σπεύσει μέχρι να τα μάθει!
Από την άλλη όμως τι σόι κυβέρνηση μπορεί να είναι αυτή που δεν έχει τη δυνατότητα, όχι μόνο να ξέρει ποιός υπουργός της πρόκειται να κάνει λαθροχειρία, αλλά και ούτε να τον βρει αφού την έχει κάνει και αφού γίνει καταγγελία. Ό,τι σόι πατέρας θα ήταν κι εκείνος που έχει τρεις γιους και του λένε “ο γιός σου άρπαξε μια τσάντα μιας γριας” κι αυτός με λογική και “θάρρος” κυβερνητικού εκπροσώπου απαντά: “Αν δεν έλθει η γριά να μου πει το όνομά του δεν ασχολούμαι να βρω ποιος γιος μου είναι αυτός!”
Αν και μάλλον είναι περίεργο σε ένα λάκκο με φίδια, όπως είναι κάθε κόμμα, σε μια αρένα λεόντων, όπως είναι το περιστύλιο της Βουλής κανείς ποτέ να μην έμαθε, και να μην ψιθύρισε στη συνέχεια, το ταξίδι του υπουργού με το τζετ και τον διευθυντή ανά τη Γερμανία. Εδώ και στο πιο εχέμυθο χωριό η Λίτσα η κομμώτρια βγαίνει ραντεβού με το Βαγγέλη, που έχει το μηχανουργείο, και σε πέντε λεπτά το μαθαίνει όλη η γειτονιά!
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ -(Φωτογραφία: PIX)
Αν όμως δίναν στη Λίτσα τη κομμώτρια υπουργείο, καθόλου απίθανο να συμβεί, θα το ‘κλεινε το στόμα της. Τι θέλετε δηλαδή; Να πει την αλήθεια ο υπουργός και να κλείσουν σπίτια, όπως κάνει η Λίτσα στο κομμωτήριο της γειτονιάς, που έχει ανακατέψει όλη τη γειτονιά από τις αλήθειες που λέει;
Υποτιμά τη νοημοσύνη μας ο υπουργός! Εκεί είναι το πρόβλημα.
Όντως μου ‘κανε και μένα εντύπωση το θράσος του. Αλλά προφανώς ο υπουργός ξέρει σε τι κοινό απευθύνεται.
Και η αλήθεια είναι ότι το εκλογικό σώμα είναι μάζα και, συνεπώς, ευκολόπιστο ως απαίδευτο.
Να ‘ναι καλά οι επικοινωνιολόγοι της εκάστοτε κυβέρνησης. Εφτούνοι μαζί με τους μιζαδόρους και κάτι παρατρεχάμενους, κάνουν κουμάντο!
Με συμπαθάτε αλλά με πιάνει το γλυκί μου, με αυτά τα θέματα…
Είμαι διευθύνων σύμβουλος σε μια επιχείρηση.Εδώ και ένα μήνα έρχονται όλοι οι υπάλληλοί μου και μου καταγγέλλουν ότι κάποιος συνάδελφός τους κλέβει την εταιρία. Αυτό γίνεται καθημερινά. Και εγώ καθημερινά τους απαντώ ότι αυτά είναι φήμες κ ψεύδη. Μα μου λένε λείπουν χρήματα από το ταμείο, ή λείπουν αξιόγραφα. Εγώ θέλω αποδείξεις τους απαντώ. “Αυτά που μου λέτε είναι φήμες. Πείτε μου ονοματεπώνυμο”. Μα ελάτε και μόνος σας να ελέξετε το ταμείο, μου λένε. Εγώ τίποτα, δεν κουνιέμαι από τη καρέκλα μου αλλά εκεί επιμένω να μου πουν ονοματεπώνυμο. Εν τέλει τους απειλώ ότι αν δεν μου πουν το ονοματεπώνυμο του κλέφτη θα διώξω αυτούς από την εταιρία ως κοινούς συκοφάντες.
Τελικά τα μαθε αυτά ο πρόεδρος της εταιρίας και με έδιωξε από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου, χαρακτηρίζοντάς με ανίκανο και ακατάλληλο για την εταιρία.
Μα εγώ που πάντα έξυπνα κινούμαι στην αγορά βρήκα καλύτερη, μόνιμη και ανάλογη των προσόντων μου δουλειά.. Πού; Στη κυβέρνηση!