«ΟΜΙΛΙΕΣ» και χοροί στην ΄Υπαιθρο.

«Κατά τας Απόκρεω δεν μετεμφιέζοντο μόνον αι της πόλεως[γυναίκες], αλλά και αυταί αι των προαστείων και των πλησιεστέρων της πόλεως μερών.
Εκτός των εις τας οικογένειας και τας Λέσχας χορών, οι οποίοι μεγάλην διασκέδασιν και αναψυχήν παρείχον εις τους κατοίκους, επίσης διασκεδαστικοί ήσαν και οι εν υπαίθρω τοιούτοι διδόμενοι, διδόμενοι, τη συνοδεία του ταμπουρλονιάκαρου, του βιολιού και της κιθάρας. Ήσαν δε οι τοιούτοι χοροί: το Γαϊτάνι, το Γιαργυτό, το Συρτό, το Γαλαριώτικο, το Ριγκοτό, το Τσακιστό, το Τζάμικο, το Σταυρωτό, το Νυφιάτικο, το Καράκ, το Πανωρηά, το Λεβαντίνικο και άλλοι διάφοροι.
Αρκετήν επίσης διασκέδασιν παρείχον και αι εν υπαίθρω παραστάσεις διαφόρων θεατρικών έργων, γνωσταί με το όνομα Ομιλίαι. Ήσαν δε αύται είδος λαϊκού θεάτρου, ο συγγραφεύς των οποίων, καλυπτόμενος υπό την ανωνυμίαν ηδύνατο να διακωμωδεί και να σατιρίζει ενώπιον του συγκεντρωμένου κατά την παράστασιν πλήθους τα ελαττώματα και τας κακίας, όχι μόνο προσώπων, αλλά και ολοκλήρου της κοινωνίας.
Οι μετέχοντες ερασιτέχναι ηθοποιοί, στρατολογούμενοι εκ των εργατικών ιδίως τάξεων και προπαιδευόμενοι επ’ αρκετόν χρόνον καταλλήλως, ενδεδυμένοι δε ιδιοτρόπως, έπρεπε να έχουν στεγανήν την μνήμην δια να ενθυμούνται καλώς τα μέρη των, ζωηράν την φωνήν και μάλλον τραγουδιστήν απαγγελίαν. Τοιαύτα θεατρικά έργα, αι Ο μ ι λ ί α ι, διδασκόμενα ως επί το πλείστον προς διδακτικόν και ηθικόν σκοπόν, ήσαν μεταξύ των άλλων η Θυσία του Αβραάμ, η Ερωφίλη, ο Αλέξης και η Χρυσαυγή, ο Κρίνος και η Ανθία, ο Μυρτίλος και η Δάφνη. Επίσης σκηναί εκ του Ερωτοκρίτου και του Χάση, οι γάμοι του Κοντογιαννάκη με την Αγγελική Μότζη, και άλλα, αλλά και παραστάσεις όπως: ο Κινέζικος γάμος, οι δράκοι, η γαιδουροκαβάλα, οι μήνες, η τράτα, το πανηγύρι του Αγίου Λύπιου, το φαβραρείο[σιδηρουργείο] οι Κεφαλλονήτες , η Μεγάλη Σαρακοστή, η δημοπρασία των γαμπρών, τα προικιά τση νύφης κλπ.»
ΛΕΩΝΙΔΑΣ Χ. ΖΩΗΣ(1865-1956) «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ», 1955
.
[ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Κ. ΠΟΡΦΥΡΗ «ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ»]