Πέμπτη ημέρα καραντίνας, 14 Μαρτίου 2020 στις 9:55 π.μ.
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ απευθύνει μέσω του face book στους απανταχού ζακυνθίους το εξής κάλεσμα:
Στιχάκια να σκαρώνουμε
τσι ώρες να περνάμε
μέχρι να φύγει ο ιός
και στα παλιά να πάμε
Γράψτε στιχάκια εδωπά
ούλοι οι ποιητάδες
μήπως και τον ξορκίσουμε
και πάψουν οι μπελάδες.
ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ:
Μαρίνος Ζηβας:
Γεια σου Καρκάνια ποιητή,
Ψηλά το ηθικό σου.
Γιατί ετούτος ο ιός,
Θα είναι για καλό σου.
Μη σε φοβίζει τίποτα,
Είσαι καλό τομάρι.
Κόντρα σε τούτον τον ιό,
θα είσαι παλικάρι.
.
Ελένη Πατρινού:
Όποιος φοβάται τον ιό
τούτο να ξέρει μόνο:
Ο έρωτας κι η μουσική
ξορκίζουν κάθε πόνο!
.
Θοδωρής Καμπίτσης:
Όστρια, Σιρόκος και Γαρμπής ,
Γκόρφο και Λεβαντιέρα,
Πήραν το κορονοιό
Και τόνε πάνε πέρα!
Κώστας Καποδίστριας:
Eμείς δεν λογαριάζουμε
ετούτα που περνάμε
αδειάσαν τα μπακάλικα
δεν βρίσκουμε να φάμε.
.
Kitty Martinegou:
Να φάμε θα ευρίσκουμε
στον κάμπο και τσου λόφους,
παπόρο δε θα βρίσκουμε
ναρθούμε για τσι …..
(γαμώτο, δε βρίσκω λέξη.., άμα την έβρεις γράψτηνε!)
.
Διονυσία Αυγουστοπούλου:
@Kitty Martinegou: κοκόρους
.
Κώστας Καποδίστριας:
Να φάμε θε να βρίσκουμε
στον κάμπο τσου κοκόρους
κι αν δεν τα καταφέρουμε
θα ζήσουμε με σπόρους
.
Διονυσία Αυγουστοπούλου:
Φταρνίζεται ένας εδωπά
και δέκα πέρα τρέχουν
να φύγουν μέτρα μακριά
απόσταση να έχουν!
.
Jannis Kypriotis:
Να φάμε κάτι θα βρεθεί,
τσου κάμπους και στα όρη,
μα πώς μπορούμε να ‘ρθουμε;
Δεν βρίσκουμε βαπόρι!
.
Κώστας Καποδίστριας:
Γιάννη Κυπριώτη μπράβο σου.
ο στίχος σου σπουδαίος,
μα, δεν μας εφανέρωνες
τσι χάρες σου πιο νέος;
.
Jannis Kypriotis:
Κώστα μου έφυγα νωρίς,
επήγα σ’ άλλα μέρη,
η χάρη μου στη Ζάκυνθο,
μόνο το καλοκαίρι.
.
Stathis Piskopos:
Καλά τα λέτε και οι δυο
μα να προφυλαχτείτε,
από τη σκέψη τη πολλή
μη πάει και βουρλιστείτε!
.
Κώστας Καποδίστριας:
Η βουρλισία Στάθη μου
πηγαίνει με τον τόπο.
Στη Ζάκυνθο που είμαστε
δεν κάνουμε και κόπο.
.
Stathis Piskopos:
Αλήθεια είπες δάσκαλε
αμφιβολία δεν έχω,
μα πες πώς να προφυλαχτώ,
ποίονε να προσέχω;
.
Κώστας Καποδίστριας:
Πάω να βγάλω τα σκυλιά
όξω να κατουρήσουν
Απ’ την πολλή την ποίηση
κοντεύουν να ψοφήσουν.
.
Μαρίνος Ζηβας:
Σταθάκη κάτσε φρόνιμα,
Μη με πολυστιτσάρης.
Γιατί, τι ελογάριασες;
Εμέ να κογιονάρης;
.
Κώστας Καποδίστριας:
Κλεμμένο Μαρινάκη μου,
όμως εδώ ταιριάζει
Πάντα ο Γουζέλης γύρω μας
θε να βρυκολακιάζει
.
Μαρίνος Ζηβας:
Δάσκαλε κάτσε φρόνιμα,
γιατί εγώ δε κλέβω.
Κι ό,τι και γράφω έδεπα,
Εγώ το ορμηνεύω.
Stathis Piskopos:
Μαρίνο έχεις όρεξη,
δε θα σ’ ακολουθήσω,
γιατί έχω κάτι λιόφυτα
να πάω να καθαρίσω.
.
Μαρίνος Ζηβας:
Στάθη μου οπωσδήποτε
Να πας στα λιόφυτά σου.
Γιατί θα τάβρεις ήβρεμα,
Εις τα γεράματα σου.
Τον Αλιβίζο έβλεπα
με μάσκα να γυρίζει,
τσι κορινέικες ελιές
θα πρέπει να ραντίζει!
.
Katerina Katerina:
Τζογούλες μου προσέχετε
Μήπως και μολυνθούμε
από τον ύπουλο ιό
και αποκοιμηθούμε.
.
Dionisis Giatras:
Μαρίνο, Κώστα, Θοδωρή,
Στάθη και τόσοι άλλοι
κέρατα δε θα βγάλουμε
άλλα εις το κεφάλι,
γιατί στα σπίτια θα ’μαστε
ούλοι μας κουρνιασμένοι
παρέα με τα ταίρια μας
σφιχτά αγκαλιασμένοι! (Με τσ’ υγείες μας)
.
Μαρίνος Ζηβας:
Νιόνιο για τήραξε να δεις,
δεν θα σου απαντήσω.
Όμως να είσαι σίγουρος,
έτσι δεν θα τ’ αφήσω!
Θα σου τα πω από κοντά,
όταν σε συναντήσω,
όπου μας λες για κέρατα,
και κει θα σε στολίσω.
.
Spiros Skiadopoulos:
Οι αγκαλιές είναι καλές
το σεξ να θυμηθείτε
και έτσι θα ξεβουλώσετε
και τη χαρά θα βρείτε…
.
Catherine Vent:
Τι συφορά μας έβρηκε
σε τούτο το νησάκι
ήσυχο το καντούνι μας
έρμο το εκκλησάκι.
Χαρτιά υγείας φύγανε
ελλείψει αμπελοφύλλων,
τέλος των αγκαλιών
μα και των γλωσσοφίλων.
.
Διονύσης Ι. Μουζάκης:
Κάναμε έρωτα τρελό.
Ούλο το καμασούτρα!
Μα ούλα ετελειώσανε
Σαν μου ’βηξες στα μούτρα.
Kakia Tzanneti:
Είναι συνήθεια παλιά
κι αυτό δεν είναι ψέμα,
τους πάντες να ταλαιπωρεί
ό,τι φοράει στέμμα…
Αλίκη Αγαλιώτη:
Δεν είναι κρίμα και άδικο,
μεγάλη αμαρτία
να γκαινιαστούμε τον ιό,
χωρίς καμμιά αιτία;
Dionisis Kiourkas:
Μάσκα έβαλα στα μούτρα μου
και ένα Detol στο χέρι…
να κάμω θέλει υπομονή,
μέχρι το καλοκαίρι.
.
Αλίκη Αγαλιώτη:
Στο δρόμο όπως πήγαινα,
με πιάνει φταρνισία…
και ο διπλανός που πέρναγε,
μου δώσε μια μποσία….
Catherine Vent:
Μα τι ταλέντο κρύβεται
πίσω από τόσα φιόρα;
Ήπρεπε να επιδημήσουμε
για να’ βγαιτε στη φόρα;
.
Αλίκη Αγαλιώτη:
Όποιος δεν δει τον άντρα μου,
μια ώρα αποτόμως,
όπου φορεί την μάσκα του,
δεν ξέρει τ’ είναι ο κόσμος!
Έχει την μύτη σκεπαστή,
τα χείλη σουφρωμένα,
και τα αυτιά, κλαπάφτικα,
οπίσω γυρισμένα!
Έχει τα μάτια γουρλωτά,
τα τσίνορα πεσμένα,
και απ’ την πολύ σοχάδα του,
τα βάνει όλο με μένα!
.
Aglaia Kiourka:
Ποιος να μας το ’λεγε, Αλίκη μου,
Ότι με εθελούσια
Θα κλεινόμασταν στα σπίτια μας
Για τούτη την αιτία;
Εγώ έδωπα τσι Σιφωνες
Έχω κωλοτριζόνους
Όλο με βάζει ο διαολος
Να τρέχω με τσου δρόμους
.
Maria Biskini:
Αφού να τραγουδήσουμε
δεν έχουμε καντούνια,
τουλάχιστον ας γράφουμε
να φεύγει η φουρτούνα.
.
Διονύσης Ι. Μουζάκης:
Σου χτύπησα την πόρτα
Γιατ’ ήθελα dettol
έπαθα κοκομπλόκο,
φόραγες babydoll !
Γειά και χαρά Ζακυνθινοί
Με την πηγαία σας ρίμα,
το κέφι αξίζει πιό πολύ
Απ´ όλης τση γης το χρήμα.
Εξαιρετικοι οι ποιηταδες!!!! Ξεκινησε η μερα μας με αισιοδοξια
Πολύ ωραία.στιχακια..ευγε
Κορονοϊός και κουραφέξαλα,
αφήστε τσι κουβέντες!
Την πέννα πιάστε ούλοι σας
και φάτε παπαρδέλες!!
Η Ζάκυνθος είναι εδώ,
με ποιητές και ούρα!
Ποτέ της δεν τα παρατά
και όλα αυτά μουρμούρα!
Μουρμούρα για “κολονοϊούς”,
μουρμούρα για τουρίστες,
άραγε θαχει τουρισμό,
ή καλοκαίρι τρίχες??
Να στε καλά συντρόφια μου
εψοφησα στα γέλια
δεν ήξερα πως Ζάκυνθος
βγάζει τέτοια κοπέλια.
Οσα και να ναι τα κακα
χίλια καλά θα βγουνε
όπως πετάνε τα δεντριά
οπόταν κλαδευτούνε.
Ξορκίζουμε τον ιό οι ζακυνθινοι ποιητική αδεία .
Ορπιζουμε ν’αφανισθει
και να ρθει ξαστερια!!
Mακαρι ουλος ο ντουνιας
Να χε τσ’ομορφιές τουτουνου του τοπου
Μακαρι κι οι ζακυθινοι
Να μη χαριζαν τ’ονειρο
Οπως κ’ Οπου κ’ οπου…
Οι ζακυνθινοι τζογουλες μου
Δε χανουμε ευκαιρια
Για κουρκουτσελια τρεχουμε
Και φευγει η βουρλισια!
Τεεεεελειιιιιιοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!
Τι λέτε ορε Ζακυθινοι
Τι λέτε ρε κοπελια
Κλεισμένη μες στο σπίτι μου,
εψοφησα στα γέλια!
Κουρλος παπάς σας βαφτισε
και λέτε κουρλαμαρες
με τσο το δόλιον τον ιο
Θα παθουτε λαχταρες!
Σαν τόν ιό ένα πρωί ήρθες μέσ την ζωή μού και έκλεψες σε μία στιγμή όυλη τη δύναμη μου να στε καλά ζακυνθινοι μέσα απ’την ψυχή μού και τον ιό να βγάλετε έξω απ’ το κορμί μού
Νάστε καλά κοπέλια μου , και ο Θεός μαζί σας,που διασκεδάζεται κι εμάς, μέσα απ΄τη ψυχή σας. Κιο Άγιος Διονύσιος ας κάνει ένα θαύμα να εξαφανιστεί ο ιός για να βρεθούμε αντάμα.
Νάχα τη χάρη,που χετε
να γράφετε στιχάκια!
Εύγε σας ξαλεγράραμε
με τούτα τα τσιτάτα!
Βαστά ωρε παιδία μου καλά, τον κορονοιό νικάμε, μα με λίγο κέφι και χαρά ούλα τα ξεπερνάμε.
Πραγματικά εσαστησα απ’’τα ποιηματά σας, μα μια κουβέντα θα σας πω και βάρτε τη στ’αυτιά σας.
Η Ζάκυνθος έχει πολλούς με ταλέντο και με χάρη, ντετόρους,μέντορες και ηθοποιούς θα σου βρω με το φτιάρι.
– Τί σύμβηκε ορέ παιδιά και κλείσατε την πόρτα;
Γιατί δεν με αφήνετε, να πάω μία βόρτα;
– Πατέρα σπίτι μένουμε, γιατ΄ έχει καραντίνα,
αρρώστια άγρια, φοβερή, μας ήρθ’ από την Κίνα.
Και είπε η κυβέρνηση, να μείνουμε κλεισμένοι,
ώσπου να φύγει το κακό, κανένας μας δε βγαίνει.
– Μήπως μου λέτε ψέμματα; Μην είναι τίποτ’ άλλο;
Μήπως σας πείραξε κανείς, το δίκανο να βγάλω;
Μην ήρθαν πάλι οι Γερμανοί; Μην ήρθε πάλι η χούντα;
Πού είναι το διβόρβορο; Και τα πιστόλια πού ‘ν’ τα;
– Πατέρα κάτσε ήσυχος, σου λέμε την αλήθεια,
πως η αρρώστια εφτούνη εφτού, χτυπάει μέσ’ στα στήθεια.
Είν’ ένα πράμα άτιμο, φυλάξου μη σε ζώσει,
τη λένε Κορωνοϊό, μπορεί να σε σκοτώσει.
– Μωρέ εφοβηθήκατε του Κορωνιού το σπέρμα;
Ντροπή στα παντελόνια σας, θα πάρω εγώ το αίμα.
Κατάλαβα πως έχετε το σώβρακο χεσμένο,
γιατ’ είδα το κωλόχαρτο πού ‘χετε μαζωμένο!
Δύ-στιχος
ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ
Στα μούτρα μου έχω πάντοτε, μιά μάσκα φορεμένη,
γιατί φοβάμαι τον ιό με τις πολλές κορώνες,
όπως αυτές που συνηθούν πρίγκηπες, βασιλιάδες,
που κάθονται στο σβέρκο μας αμέτρητους αιώνες.
Μιά τέτοια μάσκα φόραγε και η ψηλή η Τζένη,
εκείνη που εγνώρισα πέρυσι το χειμώνα.
Θυμάμαι ως τώρα νά ‘τανε που έβγαλε τη μάσκα,
κι όταν την είδα σκιάχτηκα, κρύφτηκα στο Λιμνιώνα.
Μάσκα σαν τούτη που φορώ, πρέπει κι εσύ να βάλεις,
είσαι δεν είσαι ανάποδος, έχεις δεν έχεις γνώση,
κι όλοι το ξέρουνε καλά πως όποιος δεν φορέσει,
θα του μιλήσει το χαρτί κι αμέσως θα πληρώσει.
Για μάσκες και μηνύματα, από πολλούς θ΄ακούσεις,
αληθινές και ψεύτικες να λένε ιστορίες.
Λένε πως κάποιος πού ‘μοιαζε στο γιό του Νταμιζάνα,
μια μαύρη μάσκα έβαλε κι έκλεψε δύο γρίες.
Λένε πως ένας υπουργός, επήγε δίχως μάσκα,
κι΄αρρώστησε απ΄τον ιό, στο γάμο του Κουτρούλη.
Σε άλλο γάμο, στα Σφακιά, με χίλιους καλεσμένους,
μάσκα κανείς δεν έβαλε και αρρωστήσαν ούλοι.
Ένας αράπης πού ‘βριζε έναν Γραικό λοστρόμο
και έναν ναύτη Ιταλό που φόραγε τραγιάσκα,
κι ο μπάρμπα-Μπρίλιος πού ‘βγαλε το γάλο του μιά βόλτα,
χωρίς να στείλουν μήνυμα, χωρίς να βάλουν μάσκα,
εάν αλήθεια μού ‘πανε, αλήθεια σου το λέω,
όλοι τους πρόστιμο βαρύ πληρώσαν με το νόμο.
Γι αυτό θα σε συμβούλευα, τη μάσκα μην ξεχάσεις,
μήνυμα στείλε άμεσα, προτού βρεθείς στο δρόμο.
Και με το λίγο και κακής ποιότητας μυαλό μου,
μία κουβέντα θα σου πω κι αν θέλεις άκουσέ τη:
Να τους φοβάσαι τους υιούς που έχουνε κορώνες,
μα πιο πολύ να σκιάζεσαι κάθε μικρό ηγέτη.
Δύ-στιχος