Διαβάζω στο Unfollow που κυκλοφορεί πως «τη διετία της κρίσης και του µνηµονίου η οικογένεια (ατοµικό εισόδηµα και εταιρεία) Πρετεντέρη δήλωσε κάτι παραπάνω από 700.000 ευρώ, ο Μανώλης Καψής 250.000 ευρώ, ο Νίκος Στραβελάκης 430.000 ευρώ, ο Παύλος Τσίµας 410.000 ευρώ και η Όλγα Τρέµη 480.000 ευρώ». Το Unfollow επισημαίνει πως «Το τηλεοπτικό κανάλι στο οποίο εργάζονται οφείλει εκατοντάδες εκατοµµύρια ευρώ σε τραπεζικά δάνεια. Και οι τράπεζες, τις οποίες ετοιµαζόµαστε να αναχρηµατοδοτήσουµε τη στιγµή που η λιτότητα µας σφίγγει ολοένα και περισσότερο, εξακολουθούν να χορηγούν δάνεια στο MEGA».
Με τέτοια συμβόλαια, δεν πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση το πόσο υστερικά στήριξαν το Μνημόνιο οι τηλεδημοσιογράφοι του Mega, πόσο λυσσαλέα επιτίθενται σε όλες τις κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, και πόσο πολύ επιθυμούν να πάνε οι μισθοί (των υπόλοιπων πολιτών) στα 200 ευρώ.
Και φυσικά, τα συμβόλαιά τους ήταν ακόμα μεγαλύτερα, όταν στήριζαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία.
Βέβαια, εγώ εξακολουθώ να έχω μια απορία. Ο καλός αριστερός δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας μου είχε γράψει πέρσι «πώς γίνεται, μετά από 35 χρόνια εργασίας, κάποια από αυτά καλοπληρωμένης, να έχω στον τραπεζικό μου λογαριασμό ίσα-ίσα το ισόποσο των τριών επόμενων δόσεων του στεγαστικού μας δανείου, ούτε μια μετοχή, ούτε έναν off shore λογαριασμό».
Έλα ντε, πώς γίνεται; Πες μας επιτέλους. Μήπως τα μοιράζεις στους φτωχούς;
(Συνεχίστε να τους κοιτάτε, είναι ωραίοι. Και η παρουσία τους ακόμα στα κανάλια -όπως και η ύπαρξη των χρεοκοπημένων καναλιών των νταβατζήδων που συνεχίζουν να νέμονται τις δημόσιες συχνότητες χωρίς καν άδεια- αποδεικνύουν πως οι Έλληνες είναι για τα μπάζα.)
ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ
AKΡΙΒΕΙΑ ΛΟΓΙΑ ΛΑΜΟΓΙΑ
Της ακρίβειας το τσουνάμι
Σαν το Πούκετ θα μας κάμει
Κι’ έχουν οι μισθοί μας γίνει
Σαν των κοπελιών το μίνι
Των δε γέρων οι συντάξεις
Δεν φτουρούν όσο κι’ αν ψάξεις
Αυτός δεν είναι χειμώνας
Είναι άγριος τυφώνας.
Κι ‘ έχουνε χαθεί στο πλήθος
Όσοι πλέον έχουν ήθος
Λόγια –λόγια-λόγια λόγια
Και μας πνίξαν τα λαμόγια.
Κ.Π.Γργπλς2005
Εντάξει, είναι γεγονός ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις ωδήγησαν την χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, αρχής γενομένης από τον άθλιο σιδερένιο. Ο οποίος για τον σκοπό αυτόν ακριβώς κατέβηκε στην Ελλάδα, στρατεύοντας ό,τι χειρότερο υπήρχε από τους πειναλέους «συντρόφους». Όπως επίσης είναι γεγονός το ότι οι Ελλαδίτες συναίνεσαν στην εξαγορά τους από το σύστημα που εκείνος διεμόρφωσε, συμβάλλοντας έτσι στην καταστροφή, εξ ου και το… εντιμότατο –πλην όχι άδικο– «μαζί τα φάγαμε» του γνωστού παχύδερμου. Διότι ουδεμία αντίδρασις υπήρξε όταν ο Αντρίκος:
α) διπλασίαζε εν μια νυκτί μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές, με τις γνωστές σε όλους τους σκεπτομένους συνέπειες·
β) καταργούσε σε μεταμεσονύκτια συνεδρίαση της Βουλής, με όχημα το νομοσχέδιο για τα νυκτερινά Γυμνάσια, και παρουσία είκοσι εθνοπατέρων την Ελληνική Γλώσσα, με τις γνωστές σε όλους τους σκεπτομένους συνέπειες·
γ) διώριζε αφειδώς στο δημόσιο κυρίως ασχολούμενους στην πρωτογενή παραγωγή και τους τομείς της υπάρχουσας τότε μέσης και ελαφράς βιομηχανίας, νεκρώνοντας με τον τρόπο αυτόν τους κλάδους αυτούς, αυτούς που σήμερα θα πρέπει να αναπτύξουμε (κυρίως την πρώτη, διότι στην δεύτερη υποτίθεται ότι θα γίνουν επενδύσεις εκ των έξω αλλά και έσω), αν θέλουμε να σταθούμε κάποτε, σαν κράτος, στα πόδια μας, με τις γνωστές σε όλους τους σκεπτομένους συνέπειες·
δ) «έβαζε χέρι» στους από τον ίδιο διωρισμένους δοικητές ΔΕΚΟ με το αλήστου μνήμης «είπαμε να κάνουμε ένα δωράκι στον εαυτό μας, αλλά όχι και 500 εκατομ. δρχ.!», με τις γνωστές σε όλους τους σκεπτομένους συνέπειες.
Όμως υφίσταται, είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε μας αρέσει είτε όχι, μια ζοφερή πραγματικότητα: Η χώρα, με συνολικό χρέος υπερδιπλάσιο του ΑΕΠ, έχει τοις πράγμασι πτωχεύσει εδώ και χρόνια. Καλώς ή κακώς (κάκιστα βεβαίως) χρωστάμε τα μαλλιά της κεφαλής μας (έχουμε οι άθλιοι χρεώσει ακόμη και τα τρισέγγονά μας, εκτός της περιβαλλοντικής καταστροφής που τους κληροδοτούμε) και είναι βέβαιον ότι θα ξεπουληθή ό,τι άξιο λόγου προκειμένου να υπάρξη ένα πιάτο φακές στο τραπέζι. Τελεία και παύλα. Από αυτό δεν υπάρχει ΠΛΕΟΝ τρόπος να ξεφύγουμε. Εμείς φέραμε στην εξουσία και τον υιόν, διότι ήταν παιδί του μπαμπά (εκτός και κάποιος με πείση πως ο Γιωργάκης είχε δείξει τις αναγκαίες ικανότητες κυβερνήτου), του καταστροφέως της χώρας. Ουδείς μας τον επέβαλε με το ζόρι. Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής ανωριμότητος του λαού είναι γνωστές σστους σκεπτόμενους – ίσως πλέον και στους μη.
Η ευκαιρία –η οποία υπήρχε τότε, το 2009– να πιέσουμε για μια λύση «συμφέρουσα» ένεκα του επισφαλούς του τεράστιου χρέους μας χάθηκε οριστικά και αμετάκλητα. Τώρα είμαστε μέσα στο βαρέλι δεμένοι χειροπόδαρα και με την τρύπα του να συμπίπτη ακριβώς με το επίμαχο σημείο. Και κανένας Τσίπρας και κανένας ΣΥΡΙΖΑ, και καμμία Παπαρήγα και κανένα ΚΚΕ, και κανένας Μιχαλολιάκος και καμμία Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να μας βγάλη από κει.
Τώρα πια βρισκόμαστε στο έλεος των δανειστών μας και φρόνιμο είναι να τους παίρνουμε με το καλό. Τόσα χρόνια τρώγαμε τα λεφτά των «κουτόφραγκων», εμείς τα αλάνια· τώρα θα φάμε-ξέρετε-τι, θα κάνουμε μόκο και θα πληρώσουμε και την βαζελίνη από την τσέπη μας, για να μη πονέσουμε πολύ. Κι όχι οι μαγκιές τού, καθ’ ομολογίαν του («Και τον Κολοκοτρώνη τον συνέλαβαν», όπως έκραξε από το παράθυρο της κλούβας), ισάξιου προς τον Γέρο του Μωρέως προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Φωτόπουλου – κωλοκοτρώνης αυτός με όλη την σημασία. Αυτός ο γελοίος και άλλοι ισάξιοι και ομότιμοί του έπρεπε από καιρό τώρα να βλέπουν πίσω από τα κάγκελα τα τεκταινόμενα. Αλλά ζούνε σε γελοίο και καθ’ υπόθεσιν κράτος, οπότε μπορούν χωρίς συνέπειες να απειλούν ότι και τους διακόπτες της «δικής» τους επιχειρήσεως θα κατεβάσουν, και την Αθήνα θα κάψουν, και την Βουλή των Αβούλων θα γκρεμίσουν.
Τέλος, να σας αποκαλύψω και κάτι:
Οι συμφωνίες έχουν κλείσει και, ανεξαρτήτως του τι λέγει το κάθε πολιτικό (διάβαζε: πωλητικό, ξεπουλητικό) απόκομμα, ΟΛΟΙ –φωνασκούντες, κραυγάζοντες, ουρλιάζοντες, λοιδωρούντες, απειλούντες, καταρώμενοι και αερολογούντες παρλαπίπες– ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ ΤΑ ΓΕΝΗΣΟΜΕΝΑ.
Και αυτό διότι ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Πλην η κομματική ξεπουλητική πολιτική που παγίως ακολουθούν τους επιβάλλει να λέγουν ό,τι λέγουν και όπως τα λέγουν. Και, δυστυχώς, σε αυτιά πολλών ακουόντων κυνεγκεφάλων.
Εγώ συμφωνώ εν μέρει,μ’ αυτά που λες.¨Όμως είναι η μισή αλήθεια. Ξεχάνεις αυτόν που ήπιε το αμίλητο νερό,έδωσε την απασφαλισμένη χειροβομβίδα στον Γιωργάκη αφού σε πέντε χρόνια είχε διπλασιάσει το χρέος της χώρας και έφυγε σαν να μην συμβαίνει τίποτε! Η όχι;
ΠΑΚΙΟΛΟΣ