Ένα εκπληκτικό άρθρο, παρμένο απο το βιβλίο του καθηγητού της Οξφόρδης Armand D’ Angour που βάζει τα γυαλιά σε πολλούς Ελληνες “καθηγητές” και …”στοχαστές”! Μας λέει επίσης “Διαλέξτε ικανούς ηγέτες, αλλιώς θα ξεμείνετε με τους κακούς”!
«Ποιες συμβουλές θα έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες στους σύγχρονους, που ταλανίζονται από την οικονομική και πολιτική κρίση»; αναρωτιέται το BBC, προβάλλοντας το «γνώθι σαυτόν» ή το «διαλέξτε καλούς ηγέτες» που θα μπορούσαν να φανούν πολύ χρήσιμες σε όποιον διαλέξει να βυθιστεί στις διδαχές των προγόνων, αναζητώντας καθοδήγηση.
Το άρθρο υπογράφει ο λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Armand D’ Angour ο οποίος είναι και συγγραφέας του βιβλίου: “Οι Έλληνες και το Νέο: η καινοτομία στην αρχαία ελληνική φαντασία και εμπειρία και το επικείμενο Εύρηκα: Εφτά αρχές νεωτερισμού από την Αρχαία Ελλάδα”.
Χρέος, διχασμός και εξέγερση. Αυτή ήταν η Αθήνα του 6ου αιώνα π.Χ.
Αρχικά ο καθηγητής αναφέρεται στον 6ο αιώνα π.Χ. και τον Σόλωνα. «Στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. οι πολίτες της Αθήνας βαρύνονταν από χρέη, κοινωνικό διχασμό και ανισότητες, με τους φτωχούς αγρότες έτοιμους να πωλήσουν τους εαυτούς τους για σκλάβους, απλώς και μόνο για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Η εξέγερση ήταν επικείμενη, ωστόσο ο αριστοκράτης Σόλωνας, προέκυψε ως δίκαιος μεσολαβητής μεταξύ των συμφερόντων πλουσίων και φτωχών. Κατήργησε τα δεσμά που δημιουργούσε το χρέος, περιόρισε την ιδιοκτησία γης, και διαίρεσε τους πολίτςε σε τάξεις με διαφορετικά επίπεδα πλούτου και αντίστοιχων οικονομικών υποχρεώσεων.
Τα μέτρα του, παρότι δέχθηκαν επιθέσεις από όλες τις πλευρές, υιοθετήθηκαν και άνοιξαν τον δρόμο για την δημιουργία >της δημοκρατίας»,
γράφει ο D’ Angour. Συμπεραίνει μάλιστα ότι η επιτυχία του Σόλωνα δείχνει ότι οι μεγάλοι ηγέτες πρέπει να έχουν το κουράγιο υλοποιήσουν μη δημοφιλή συμβιβαστικά μέτρα για το καλό της δικαιοσύνης και της σταθερότητας.
Τι θα συμβεί μετά; Ο Δελφικός χρησμός
Αναφερόμενος στους ακατάληπτους χρησμούς του μαντείου των Δελφών, ο καθηγητής εικάζει ότι στην ερώτηση: «Πρέπει η Ελλάδα να αφήσει το ευρώ;» η απάντηση ίσως να ήταν : «Η Ελλάδα θα πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ, αν το ευρώ έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα» αφήνοντας όσους τάσσονται υπέρ και όσους τάσσονται κατά μιας εξόδου, να ερίζουν για το ποια ακριβώς είναι η σημασία του χρησμού.
Σημειώνει ωστόσο ότι η πιο σοφή συμβουλή είναι τα περίφημα Δελφικά παραγγέλματα: «Γνώθι σ αυτόν» και «Μηδέν άγαν».
Πρόσεχε, υπάρχουν και χειρότερα…Ο Οδυσσέας και η αντοχή
«Βάστα καρδιά, χειρότερα δεινά βαστούσες τότες που μού ‘τρωγε ο αδάμαστος ο Κύκλωπας γενναίους 20 συντρόφους»* λέει ο Οδυσσέας κατά το ταξίδι της επιστροφής στην Ιθάκη, προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του να μην λυγίσει τώρα, μετά από τόσες περιπέτειες.
Το μήνυμα, όπως επισημαίνει ο καθηγητής, είναι ότι στο παρελθόν υπήρξαν πιο δύσκολες καταστάσεις και ξεπεράστηκαν με ευφυΐα και κουράγιο.
Είσαι βέβαιος ότι είναι σωστό αυτό; Η ακούραστη αναζήτηση του Σωκράτη
«Είναι πολύ μεγάλο αγαθό για τον άνθρωπο το μιλάει κάθε μέρα για την αρετή και για τα άλλα για τα οποία με ακούτε να συζητάω εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους. Γιατί η ζωή, χωρίς να τα εξετάζει κανείς αυτά, είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος» έλεγε ο Σωκράτης που δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητήσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι δικαιοσύνη» και «πως πρέπει να ζούμε;».
Η κληρονομιά του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, είναι το καθήκον να συνεχίζουμε την ακούραστη αναζήτηση ακόμη και όταν- ή μάλλον ειδικά όταν- δεν είναι πιθανό να βρούμε σαφείς, οριστικές απαντήσεις.
Η πολιτική σάτιρα του Αριστοφάνη
Η κωμωδία του Αριστοφάνη «Βάτραχοι» του 405 π.Χ. περιέχει ειλικρινείς και ξεκάθαρες συμβουλές για τους «πολιτικά ασταθείς» συμπατριώτες του: διαλέξτε καλούς ηγέτες, ή θα ξεμείνετε με τους κακούς.
Να κάνουμε το ίδιο όπως την τελευταία φορά; Ηράκλειτος ο στοχαστής
«Δεν μπορεί να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι» έλεγε ο Ηράκλειτος, τον 5ο π.Χ. αιώνα. Ενώ η αλλαγή είναι συνεχής, διαφορετικά πράγματα αλλάζουν με διαφορετικούς ρυθμούς. Σε ένα περιβάλλον μόνιμης ροής, είναι σημαντικό να ορίσει κανείς κάποια σταθερά σημεία και να πιαστεί γερά από αυτά. Οι αγορές ομολόγων, το χρέος και τα πακέτα διάσωσης μπορεί να αποτελούν μια τέτοια πρόκληση.
«Πες μου τα χειρότερα, γιατρέ». Ο Ιπποκράτης αντιμέτωπος με την πραγματικότητα
Η δυτική ιατρική έχει τις ρίζες της στον Ιπποκράτη, στα τέλη του 5ου π.Χ. αιώνα. Αυτό που είναι εξαιρετικό στην αρχαία σκέψη περί υγείας και ασθενειών είναι η ξεκάθαρη παραδοχή ότι οι γιατροί πρέπει να παρατηρούν με ακρίβεια και να καταγράφουν με ειλικρίνεια, ακόμη και όταν οι ασθενείς φεύγουν από την ζωή.
Η μαγεία ή τα ευχολόγια δεν μπορούν να θεραπεύσουν. Μόνο η τίμια, εξαντλητική, εμπειρική παρατήρηση μπορεί να αποκαλύψει τι αποδίδει και τι όχι, σημειώνει ο καθηγητής.
*(Ομήρου Οδύσσεια, μτφ. Αργύρη Εφταλιώτη)
http://logioshermes.blogspot.com/ [Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ]
Μου άρεσε ιδιαίτερα το άρθρο που μου έστειλε ο Διονύσης και το μοιράζομαι με όλους τους φίκους μου.με κάποιες δικές μου παρατηρήσεις, γιατί με σκανδαλίζουν οι “ευρωλάγνοι”. Και εκείνοι που έχουν γνώση και εμπειρία της Ευρώπης αλλά περισσότερο εκείνοι που αφού πήγαν στην Αυστρία με ναυλωμένο λεωφορείο ανακάλυψαν το πεπρωμένο του Έθνους ότι δηλ. ανήκουμε εις τας Δύσας και εις τα ευρά.
Στα αρχαία Ελληνικά δεν υπάρχει αντίστοιχο της λέξης “πολιτισμός”. Εάν κάποιος χρησιμοποιούσε αυτή την λέξη , οι αρχαίοι ημών πρόγονοι θα καταλάβαιναν ότι μιλά για “τα της πόλης” δηλαδή για την πολιτική! Η λέξη civilization χρησιμοποιήθηκε από τον Μαρκήσιο de Mirabeau (πατέρα του γνωστού ρήτορα της Γαλλικής Επανάστασης στην διατριβή του L’Ami des hommes ou traité de la population για να δηλώσει περισσότερο την δημογραφική πληροφορία. Στη συνέχεια η λέξη εξελίχθηκε, ώστε χοντρικά να σημαίνει τον πρακτικό (και οχι μόνο υλικό) τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το κοινωνικό ζην, από την εποχή που αρχίσαμε να ζούμε σε πόλεις. Ο Κοραής μετέφρασε την λέξη στα Νεο-Ελληνικά ως πολιτισμό !
Το συμπέρασμα λοιπόν των ακραιφνών ευρωπαϊστών είναι ότι πρέπει να εκπολιτιστούμε ευρωπαϊκά και να πάψουμε να είμαστε ανατολίτες! Οι άμοιροι όμως δεν ξέρουν, ή δεν λαμβάνουν υπ όψιν τους, ότι οι κοινωνιολόγοι μάχονται για τον ορισμό και περιεχόμενο της λέξης και ακόμα και σήμερα ότι δεν υπάρχει καλύτερη ερμηνεία από εκείνη που δίνει ο Θουκυδίδης στον “Επιτάφιο” του Περικλέους!!!
Και για να μην παρεξηγηθώ ως Ελληναράς θα σας ξομολογηθώ ότι όταν ξενιτεύτηκα για να σπουδάσω (και μετά ξέχασα να γυρίσω, που λέει και ο Καζάν) πέρασα από τρεις υπαρξιακές πολιτισμικά “φάσεις”. Στην αρχή έβριζα τους Αμερικάνους για την νοοτροπία τους κτλ, στην συνέχεια εκτίμησα την δυναμικότητα της Δύσης και προσπάθησα να τους συναγωνιστώ στο ίδιο τους το σύστημα, και όταν μεγάλωσαν τα παιδιά μου υπέστην την τρίτη αλλαγή φάσης και συνειδητοποίησα ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε κοινή μοίρα. Όπως το είπε και ο Russel, η επιστήμη κατόρθωσε το αδιανόητο, ή όλοι θα ζήσουμε ή όλοι θα εξαφανιστούμε !