Για μιαν αρχιτεκτόνισσα
ένα τραγούδι ετόνισα
(να μη σ’ το πω να μη σ’ το πει
ανήκει στην ΠΙ Πι Σι Πί).
Γι’ άλλην εγώ δεν είχα νου.
Ήταν κόρη βιομήχανου
και τα ’χεν όλα μπόλικα
για προίκα δύο πολυκα-
τοικίες κι αυτοκίνητα.
Κι έβριζε αγρίως την «Ουνιτά»
σαν όργανο προδοτικό
κι αρχιρεβιζιονιστικό.
(Κι αν τόλμαγες τη λέξιν ΕΣ
τα νύχια για καυγά έξυνες).
Δεν είχα τίποτα κοινό
με το Βιβλίο το Κόκκινο
μα έλιωνα απ’ τον έρωτα
— τον πόνο του άλλου αχ ποιος ρωτά.
Μια μέρα τ’ αποφάσισα
—λέω η ντροπή μισά-μισά—
να τη ζητήσω επίσημα
απ’ τον μπαμπά και τη μαμά.
Όπως οι γάτες που λυσσάν
μ’ άρπαξαν και με φίλησαν.
«Παρ’ την παιδί μας, σώσε μας
μη μείνει αυτή η ντροπή σε μας».
Το ’μαθε κι έγινε έξαλλη
(αλί, αλί και τρισαλί)
μ’ έβρισε αντιλενινιστή
κι από τη λύσσα είχε πρηστεί.
Προδότη μ’ είπε του λαού
κι εγώ της είπα: «Τούλα, ου,
σπεύδε, κι άκουσε να δεις
κι αν έχεις προίκα πέντε δις
εγώ σε παίρνω ολόγυμνη.
Τον έρωτα άκου πως υμνεί
κι ο Μάο κι ο γίγαντας ο Τσου
με τη γιγαντιαία τσουτσού».
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΦΑΣΣΗΣ / Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του ΜΑΝΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ
σημειώσεις για τους νεώτερος και ανενημέρωτους:
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε ιατρική. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην ΕΠΟΝ. Κατά τη διετία 1943-1944 ήταν αρχισυντάκτης του περιοδικού “Ξεκίνημα”, που ανήκε στον εκπολιτιστικό όμιλο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είχε έντονη πολιτική δράση στο φοιτητικό κίνημα, για την οποία φυλακίστηκε το 1948, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο. Βγήκε από τη φυλακή με την γενική αμνηστία το 1951.
Την περίοδο 1955-1956 ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη και κατόπιν άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου για ένα διάστημα στη Θεσσαλονίκη, ενώ το 1978 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Δημοσίευσε κείμενά του για πρώτη φορά στο περιοδικό Πειραϊκά Γράμματα (1942) και αργότερα στο φοιτητικό περιοδικό Ξεκίνημα (1944), του οποίου υπήρξε και αρχισυντάκτης για μία περίοδο. Ποιήματά του, καθώς και κριτικές δημοσιεύτηκαν αργότερα σε αρκετά περιοδικά. Την περίοδο 1959-1961 εξέδιδε το περιοδικό Κριτική, ενώ υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των Δεκαοκτώ κειμένων (1970), των Νέων Κειμένων και του περιοδικού Η Συνέχεια (1973).
Το 1986 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, ενώ το 1997 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Μιχάλης Γρηγορίου έχουν μελοποιήσει αρκετά ποιήματά του, ενώ έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και τα ιταλικά.
Καταγόταν από το χωριό Ρούστικα Ρεθύμνης, όπου σώζεται το σπίτι του πατέρα του.
ΠΠΣΠ (Πι Πι Σι Πι): Φοιτητική παράταξη της Οργάνωσης Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας, πιο γνωστής ως ΟΜΛΕ, Η ΟΜΛΕ υπήρξε ελληνική Μαοϊκή κίνηση που αποσπάστηκε από το ΚΚΕ το 1964, εναντιόμενη στον “σοβιετικό ρεβιζιονισμό” (αναθεωρητισμό).
Η ΟΜΛΕ ήταν συνδυασμός Ελλήνων κομμουνιστών εξόριστων στην τότε Σοβιετική Ένωση και στις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, και μιας ομάδας Ελλήνων κομμουνιστών που εξέδιδαν το περιοδικό “Αναγέννηση” και την εφημερίδα “Λαϊκός Δρόμος”.
Σημαντικές φυσιογνωμίες στην ΟΜΛΕ ήταν οι Γιάννης Χοντζέας, Ισαάκ Ιορδανίδης και Πολύδωρος Δανιηλίδης.
Μετά τον θάνατο του Μαο Τσετούνγκ το 1976 διασπάστηκε, εξαιτίας μιας σοβαρής κρίσης που ξέσπασε μεταξύ των μελών της οργάνωσης, σε δυο ξεχωριστές πολιτικές οργανώσεις: το ΚΚΕ (μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ που το τελευταίο ακολουθούσε τη γραμμή της θεωρίας των τριών Κόσμων.
Προσθήκη σχολίου