1. Πίστη στην Αυθεντία
Αυθεντία στο πλαίσιο του Χριστιανισμού είναι ο Χριστός, ενώ στο Κομμουνιστικό πλαίσιο ο Μάρξ.
Οι λαοί και το πνεύμα τους, επιβάλλεται να υποτάσσονται στις κατασκευασμένες αυθεντίες.
2. Προπαγάνδιση της «εκτός τόπου και χρόνου» ευτυχίας
Οι μεν χριστιανοί προπαγανδίζουν τον μετά θάνατο Παράδεισο
οι δε κομμουνιστές την ουτοπία της αταξικής κοινωνίας του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η ματαιότητα των προσπαθειών και των αγώνων των χριστιανών «δούλων» του Θεού ή των προλετάριων κομμουνιστών
διακηρύσσεται παράλληλα με την αξία της μακαριότητας και της ευτυχίας, σε ουτοπικό χώρο και χρόνο.
3. Ιερά Βιβλία
Η αυθεντία και οι οπτικές της καταγράφονται σε βιβλία, τα οποία «χρίονται» την ιερότητα.
Έτσι, ιερό βιβλίο για τους χριστιανούς είναι η «Αγία Γραφή» ή «Βίβλος»,
ενώ για τους κομμουνιστές το «Κεφάλαιο», έργο των Μάρξ και Έγκελς.
4. Κοινή καταγωγή
Δημιουργοί του χριστιανισμού ήταν Εβραίοι. Στις “Πράξεις των Αποστόλων” περιγράφεται το πώς δημιουργήθηκε
από Εβραίους ο χριστιανισμός και πώς εξαπλώθηκε μέσω των συναγωγών της διασποράς.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κομμουνιστών, που έκαναν την Επανάσταση στη Ρωσία ήταν επίσης Εβραίοι.
O Kάρλ Μάρξ καταγόταν από οικογένεια ραββίνων.
Ο ιδρυτής του Κ.Κ.Ε. στην Ελλάδα ήταν επίσης Εβραίος, ο Αβραάμ Μπεναρόγια.
5. Δογματισμός
Η θεωρητική σκέψη τόσο των χριστιανών, όσο και των κομμουνιστών θεωρητικών επιβάλλεται, δεν επιλέγεται αυθόρμητα και ενσυνείδητα με αποτέλεσμα να περιορίζει την σκέψη του ατόμου.
Επιβάλλεται μονολιθικά και λειτουργεί δογματικά. Προβάλλεται, μάλιστα, ως αλάνθαστη και απαραβίαστη.
6. Κήρυγμα ενότητας κι οργάνωσης (των εξαθλιωμένων)
Οι χριστιανοί καλούνται να αποτελέσουν τα πρόβατα, το «ποίμνιον», που θα κατοικήσει στο «μαντρί», κάτω από τις διαταγές του εκάστοτε «αρχι-μανδρί-τη».
Στον κομμουνισμό (στον αντίποδα της προσωπικής ελευθερίας, της μοναδικότητας του ατόμου, της ομορφιάς της ποικιλομορφίας)
κυριαρχεί η συνένωση των κοινωνικά αδύναμων με το περίφημο σύνθημα: «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε».
7. Πτωματολατρία
Οι αυθεντίες συνεχίζουν να εμπνέουν και να καθοδηγούν τους οπαδούς τους -τόσο του χριστιανισμού, όσο και του κομμουνισμού- ακόμη και μετά το θάνατό τους.
Οι χριστιανοί λατρεύουν τα πτώματα των αγίων τους (λείψανα) είτε ολόκληρα είτε μέρη αυτών (κρανία, άκρα κ.λ.π.).
Σε όλες τις κομμουνιστικές χώρες αναγέρθηκαν μαυσωλεία με τα πτώματα των πεθαμένων ηγετών.
Πάνω το πτώμα του Αγίου Νεκταρίου. Στα πτώματα των χριστιανών αγίων αποδίδονται υπερφυσικές ιδιότητες (κάνουν θαύματα, θεραπεύουν, ευωδιάζουν κ.τ.λ.).
Κάτω η βαλσαμωμένη σορός του Λένιν στο ομώνυμο μαυσωλείο στη Μόσχα. Οι σοβιετικοί επιστήμονες σημείωναν στις περιοδικές εκθέσεις τους, ότι «παρουσιάζει εκπληκτικά σημάδια αναζωογόνησης των κυττάρων» -πραγματικό κομμουνιστικό θαύμα. Αποσυντίθονταν όμως, σταδιακά, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στις μετακομμουνιστικές εκθέσεις τους.
8. Kήρυγμα Ισότητας – Ισοπέδωσης
Η πλαστή αρχή της ισότητας των φύλων, των φυλών, των ατόμων και των λαών ισοδυναμεί με ισοπέδωση και πολιτιστικό ανακάτεμα,
τόσο στο χριστιανισμό, όσο και στον κομμουνισμό.
9.Τεχνητό ιδανικό της ειρήνης
Και οι δύο ασχολούνται με το τεχνητό και κατευθυνόμενο ιδανικό της ειρήνης (ειρήνη υμίν), το οποίο φέρει τον εφησυχασμό και την αποβλάκωση.
Εάν είσαι φιλειρηνιστής κι όχι ετοιμοπόλεμος, αργά ή γρήγορα θα γίνεις έρμαιο στις ορέξεις των εχθρών σου που σε επιβουλεύονται.
«Πόλεμος εστί πατήρ πάντων» πρέσβευε ο Ηράκλειτος. Μόνον εάν είσαι πάντα δυνατός και προετοιμασμένος για πόλεμο,
σε σέβεται ο αντίπαλος και θα το σκεφτεί αρκετά, αν θα αναμετρηθεί μαζί σου. Μόνον εάν είσαι πάντοτε έτοιμος για πόλεμο,
ενδέχεται να μπορέσεις να απολαύσεις τα αγαθά της ειρήνης.
Ο αγώνας για επιβίωση ποινικοποιείται προς όφελος της ειρήνης, που προβάλλεται ως απόλυτο ιδανικό.
Το «ειρήνη υμίν» λειτουργεί ισάξια με το κήρυγμα της ειρήνης και της διεθνούς αλληλεγγύης στον κομμουνισμό.
10. Διεθνιστική Αλληλεγγύη
Η αλληλεγγύη είναι ένα ακόμη ιδεολόγημα, κοινό στο χριστιανισμό και στον κομμουνισμό, που λειτουργεί, ωστόσο, σε κατεύθυνση αντίθετη από την πρόοδο, τον ανταγωνισμό και την άμιλλα.
11. Οικονομική Ενίσχυση
Η οικονομική ενίσχυση της χριστιανικής εκκλησίας, αλλά και του κομμουνιστικού κόμματος είναι ένα ακόμη κοινό χαρακτηριστικό τους. Η ελεημοσύνη, το ταμείο για την αποπεράτωση των ναών ή της αγιογράφησης είναι στοιχεία, που ελάχιστα σχετίζονται με την αξιοπρέπεια και τις αξίες γενικότερα. Προϋποθέτουν την αιώνια και αέναη ύπαρξη φτωχών, που ζουν σε βάρος των άλλων.
12. Επανάσταση
Το ιδεολόγημα της κοινωνικής επανάστασης -κοινό στο χριστιανισμό και στον κομμουνισμό- κάθε άλλο παρά αληθινό είναι. Και οι δύο «–ισμοί» στηρίζουν και ενισχύουν την οικονομική και κοινωνική τάξη πραγμάτων προς όφελος και κέρδος των ιθυνόντων. Η έννοια της Επανάστασης ήταν άγνωστη στην Αρχαία Ελλάδα∙ αποτελεί -όπως ο χριστιανισμός και ο κομμουνισμός- ένα ακόμη γέννημα του Ιουδαϊκού πνεύματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΖΑΡΗΣ
http://www.freeinquiry.gr/
@Όλους: ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΟΟΟ!! Όλοι οι ισμοί είναι παραμορφωμένα είδωλα της ίδιας εικόνας -το δωμάτιο με τους καθρέφτες σ’ όλα τα τσίρκα του κόσμου.
Δεν είναι απορίας άξιο που είναι και θανάσιμοι εχθροί μεταξύ τους.
Ψαρεύουν στα ίδια θολά νερά τους “καθημερινούς” πιστούς τους. Αυτούς με την μειωμένη νοημοσύνη. Αλλά τους αρχηγούς τους τούς εκκολάπτουν είτε στο πολιτικό γραφείο του κόμματος, είτε στην ιερά σύνοδο όλων των παραλλαγών και θρησκευτικών σχισμάτων…
Όλοι οι πολιτικοί φασισμοί (μαύρος, κόκκινος, πράσινος, μπλε) είναι πρόβλημα ΑΧΡΩΜΑΤΟΨΙΑΣ του πιστεύοντος παρατηρητή. Ή του, κατά κανόνα, υποψήφιου ψημένου πιστού. Όπως κι οι θρησκευτικοί καλά κι αυτοί αιμοτοκύλισαν στ’ όνομα της ειρήνης τον πλανήτη.
Δεν έχετε παρά ν’ ακούσετε την κ. Παπαρήγα, το σκοτεινό πρόσωπο που ανακοινώνει την κομματική σωτηρία μας δια της ψήφου μας στο Κ.Κ.Ε. και όλων αυτών που καλλλλλά πληρώνονται για τις απανταχούσες που μας ρίχνουν κατακέφαλα.
Τώρα όσον αφορά στους θρησκευτικούς ισμούς; Τους άρχοντες της πίστης κατά κανόνα τους ετοιμάζουν απ’ τα παιδικά τους…
Εν κατακλείδι ΟΛΟΙ αυτοί ζούνε σε ΒΑΡΟΣ του κοσμάκη. Που αυτοθυσιαστικά υπερασπίζουν…
Το Κ.Κ.Ε. προχθές στην βουλή στην τροπολογία για τα οικονομικά των κομμάτων φήφισε… ΠΑΡΟΝ. Καλός ο αγώνας υπέρ του προλεταριάτου αλλά καλλίτερες οι παντός είδους κομματικές αποδοχές. ΟΧΙ και να πυκώσουν τις γραμμές του προλεταριάτου τα καλοθρεμένα του κομματόσκυλα… Ποιός σ’ αυτήν την περίπτωση θα βγαίνει στο γυαλί της Τ.V. να μας ρίχνει τις κομματικές απανταχούσες;;;
(Αφιερωμένο στον/στην peridion)
Θεμα: Η ευτυχία του να μην είσαι κομμουνιστής
* Απαλλαγμένος από το επαχθές βάρος τού να δηλώνεις ανοιχτά την ιδεολογία σου, κυκλοφορείς άνετα σε κάθε περιβάλλον, συγχρωτιζόμενος με τους πάντες (η κοινωνικότητα έχει πολλά πρακτικά πλεονεκτήματα!), και δηλώνοντας “ευαισθητοποιημένος πολίτης”, “κριτικό πνεύμα”, άνθρωπος “της αριστεράς”, “προοδευτικός”, ή τίποτε απολύτως, γιατί είναι αυταπόδεικτο ότι μιλάς από θέση ηθικής ισχύος. Στο κάτω-κάτω, δεν είσαι κομμουνιστής –ή μάλλον είσαι και αυτό, αλλά στον ιδανικό κόσμο που έχεις ήδη ολοκληρώσει μες στο μυαλό σου, εκεί που μόνο εσύ θα είσαι κομμουνιστής– και κανείς δεν δικαιούται να σου ζητά λογαριασμό για το τι είσαι.
* Κριτικάρεις τους πάντες και τα πάντα από μια εξαίσια θέση ατομικής ανωτερότητας, επισημαίνοντας τις αδυναμίες και αντιφάσεις τους ως πράγματα που εσένα δεν σε αφορούν, γιατί εσύ είσαι πλάσμα του εαυτού σου, παρθενογένητος, αυτοδημιούργητη συνείδηση, απελευθερωμένος από προκαταλήψεις. Γιατί; Επειδή είσαι, απλά, εξυπνότερος. Η προπαγάνδα χάνει τον χρόνο της μαζί σου. Είσαι απροσπέλαστος στη χειραγώγηση της σκέψης, όλοι το γνωρίζουν αυτό. Στα κέντρα αποφάσεων προβληματίζονται ολημερίς με την περίπτωσή σου. Τέτοια σκληρά καρύδια δεν ξανάδαν!
* Η δική σου σιωπή για ό,τι δεν νιώθεις να σε αφορά είναι πάντα έκφανση της ελευθερίας σου, απόδειξη ότι έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις από το να παίρνεις θέση για ό,τι δε σε αγγίζει προσωπικά (γιατί έχεις ασυνήθιστες ευαισθησίες, πώς να το κάνουμε;) Εσύ δεν είσαι στρατιωτάκι σαν αυτούς, δεν είσαι ενεργούμενο. Η σιωπή τους για ό,τι νιώθεις ότι αφορά εσένα είναι, αναμφίβολα, σημάδι αδυναμίας να σε καλύψουν ή, χειρότερα, ενοχής. Το δηλώνεις δυνατά, σε όλους τους τόνους.
* Μπορείς ελεύθερα να καλλιεργήσεις και να επιδείξεις το προσωπικό σου γούστο, ένα μνημείο εκλεπτυσμού αφιερωμένο στην ανωτερότητα της δικής σου αισθητικής, την οποία έχεις συνθέσει με υπομονή και μεράκι, από ένα τεράστιο σουπερμάρκετ ιδεών όπου σού ανήκουν όλα τα προϊόντα δικαιωματικά, ακόμα κι αν δεν δημιούργησες προσωπικά κανένα. Γιατί εσύ είσαι ο κληρονόμος των κόπων της ανθρωπότητας για τη γνώση και την ομορφιά· εσύ, που τόσα κάνεις για να τα τιμήσεις όπως τους αξίζει.
* Η ιστορία δεν είναι φυλακή όταν δεν είσαι κομμουνιστής. Είναι ένας παιχνιδότοπος όπου κυκλοφορείς αμέριμνος παίζοντας καθημερινά τους ρόλους ανθρώπων που δεν είσαι, αλλά έχεις κάθε δικαίωμα να υποδύεσαι: τώρα Άρης Βελουχιώτης, τώρα Μίλτος Σαχτούρης, τώρα Κούνεβα, Τεμπονέρας, Πλουμπίδης, Κατσαρός, Καστοριάδης, Στίνας, Κροπότκιν, Μπακούνιν, Καβάφης, Λόρκα, και πάντα λίγο Μαρξ για επιδόρπιο. Μπορείς να φαντασιώνεσαι τον εαυτό σου ως Όργουελ των πολυκατοικιών· αντιφρονούντα που υψώνει το τεράστιο ανάστημά του σε γκρίζες Κεντρικές Επιτροπές· ρομαντικό μαχητή στον ισπανικό εμφύλιο· μοναχικό, αγέρωχο αναρχικό· αθάνατο ναύτη της Κροστάνδης. Είσαι τόσο μεγάλη προσωπικότητα, τέτοιος ογκόλιθος ύπαρξης όταν δεν είσαι κομμουνιστής!
* Αφού δεν είσαι τόσο ανόητος να πιστεύεις σε προγράμματα και στόχους, δεν θα χρειαστεί ποτέ σου να πείσεις και κανέναν για αυτά. Εσύ δεν θα βρεθείς ποτέ στην εξευτελιστική θέση να χτυπήσεις την πόρτα αγνώστων με κίνδυνο να την φας στα μούτρα. Δεν είναι δουλειά σου να πείθεις· είναι δουλειά των άλλων να πείσουν εσένα. Κοπιάστε, ινστρούχτορες! Αλλά ουαί και αλλοίμονό τους! Εσύ δεν πείθεσαι εύκολα. Δεν είσαι αφελής εσύ. Θα τούς δείξεις! Θα ξεσκεπάσεις κάθε τους ανοησία, υποκρισία ή αφέλεια! Δεν χαρίζεις κάστανα εσύ!
* Όταν αρχίσουν τα ζόρια να σε πλησιάζουν, θα γίνεις καταγγελτικός! Πού είναι η “αριστερά;” Γιατί δεν ενώνονται για να σε υπερασπιστούν; Χα! Την πάρτη τους κοιτάνε όλοι! Νομίζουν ότι θα σε κοροϊδέψουν; Δεν εξαπατάσαι εσύ! Και ποιοί είναι αυτοί που θα σε πουν “μικροαστό”; Ο μικροαστός είναι άνθρωπος δειλός, σκυμμένος. Σε κοίταξαν εσένα να δουν ανάστημα; Κορμοστασιά; Ο Τζένγκινς Χαν θα έτρεμε μπροστά σου, ο Χίτλερ θα σε παρακάλαγε να μην γράψεις επιστολή που τον κατακευρανώνει στις εφημερίδες! Ήσουν αυτό που έτρεμε σε όλη του τη ζωή ο Στάλιν, κι ας μην το γνώριζε!
* Όταν έρθει το τέλος, η ώρα σου να συντριβείς στον γενικό πολτό, το τελευταίο πράγμα που θα κάνεις είναι να αφήσεις ένα μακρόσυρτο “γιατί;”, συντετριμμένος απαρηγόρητα για λογαριασμό της ανθρωπότητας, που θα σε χάσει οριστικά και αμετάκλητα, και τι θα κάνει η κακόμοιρη χωρίς εσένα;
Θυμάμαι το θεολόγο στο Γυμνάσιο που όταν ρωτήθηκε από μαθητή γιατί όλες οι θρησκείες έχουν την κατάληξη -ισμός, αυτός απάντησε: Γιατί η κατάληξη -ισμός υποδηλώνει την πίστη!
Και ο μαθητής: Όπως σεισμός, ανασκωλοπισμός, αυνανισμός…
@Swell: Kάτι μου λέει ότι ο μαθητής ήσουν εσύ!
@κ. Diogenis: Η σιγουριά της ευτυχίας του ν’ ανήκεις σε κοπάδι σε απαλλάσσει από πολλά…
Από την ευθύνη του σαρκίου σου…
Να πούμε… Πρώτα, πρώτα!
Το μυαλό σου, έτσι κι αλλοιώς, το απαλλοτρίωσες…
Ποτέ δεν το ‘χες κι ανάγκη…
Πήρε των οματιών του…
Σου ‘πε: Π.Α.Μ.Ε. μετά ματς αφισοκολλητή; Κι έφυγε.
Κατά πόδας έπεται κι η αδιαπραγμάτευτη ευτυχία του να διαμένεις στο εσωτερικό της στρούγγας. Στάση Περισσός…
Πράσινη. Κόκκινη. Μπλε. Ριγέ. Πολιτικός τυφλοσούρτης!
Κύριε του Κ.Κ.Ε. μια ερωτησούλα:
Έχεται ποτέ ασχοληθεί με τα εντός σας; -εκτός άντερα να πούμε…
Ή μήπως ΑΛΛΟΙ σας περιέγραψαν ΤΙ είδαν εκεί ΜΕΣΑ;
Που τους το ‘χε περιγράψει ο ιδρυτής της θρησκείας: Ο θεός-Μαρξ…
Τον εαυτό σας τον γνωρίζετε όσο εμένα;
Πάντως διαβάζοντάς σας άρχισα να με καταλαβαίνω…
Να ‘στε καλά και να μην σας βαρύνουν τα κόκκινα πασχαλιάτικα αυγά…
Απ’ το καλάθι του κόμματος!
@k. Diogenis που μου λέει: “Όταν έρθει το τέλος, η ώρα σου να συντριβείς στον γενικό πολτό, το τελευταίο πράγμα που θα κάνεις είναι να αφήσεις ένα μακρόσυρτο «γιατί;», συντετριμμένος απαρηγόρητα για λογαριασμό της ανθρωπότητας, που θα σε χάσει οριστικά και αμετάκλητα, και τι θα κάνει η κακόμοιρη χωρίς εσένα;”
Του λέω: Αχχ, κ. Διογενάκο μου, το τέλος θα ‘ρθει έτσι κι αλλοιώς. Και για όλους. Πιστεύοντες στα ορθά. Και πιστεύοντες στα γερμένα.
Χους εις χουν. Και το γνωρίζουν όλοι.
Κι οι φωτισμένοι απ’ την μαρξιστική βίβλο.
Και οι άλλοι. Οι φωτισμένοι από αγιασμένο κερί -παραγωγής μελισσών. Ή βιομηχανικό. Είναι και πιο οικονομικό. Από την άποψη του παγγαριού. Το ίδιο όμως φέγγουν και τα δυο. Απλώς μυρίζουν αλλοιώς.
(Σημ. μεταφραστή -εμένα δηλαδή- κι οι δυο βίβλοι Εβραϊκές είναι.)
Το γνωρίζουμε ΟΛΟΙ. Απ’ τα τότε που με -αφόρητους- πόνους στη μέση σταθήκαμε στα δυο μας πόδια.
Άλλοι, βέβαια, δεν στάθηκαν όρθιοι ποτέ.
Χορτάρι άφθονο. Και παντού πάνω στον πλανήτη.
Είναι άραγε -αυτοί οι άλλοι- ζώα ελευθέρας βοσκής; Που τρέχουν να βοσκήσουν ΟΠΟΥ τους δείχνουν πως υπάρχει χόρτο;;
Υπάρχει, βέβαια, και μια λεπτομέρια που λέγεται -εκτός ποδάρια- : ΜΥΑΛΟ…
Καλό, κουμουνιστικό, Πάσχα κ. Διογενάκο μου.
@ Εξαιρετικά τα δώδεκα σημεία κοινής καταγωγής, δράσεως, μέσων και στόχων Χριστιανισμού-Κομμουνισμού.
Ένα μόνον θα προσθέσω: Δεν ήταν Εβραίος μόνον ο Μπεναρόγια, ο ιδρυτής του ΚΚ στην Ελλάδα. ΟΛΑ τα ΚΚ σε ΟΛΟ τον κόσμο ιδρύθηκαν από Εβραίους. Σύμπτωσις; Πιθανόν. Βέβαια κάποιος είπε πως «όπου δης σύμπτωαη να επαναλαμβάνεται, ένα πράγμα να αποκλείσης: την σύμπτωση». (Δεν ήταν αυτή ακριβώς η λεκτική διατύπωσις, η ουσία όμως ούτε κατά χιλιοστό του γραμμαρίου αλλάζει.)
Και ενώ ο Χριστιανισμός συνιστά την «πνευματική/μεταφυσική» θρησκεία και καθυποτάσσει τον νου του (άνοος) ανθρώπου δια των «μεταφυσικών», υποσχόμενος ζωήν και πέραν του θανάτου, ο Κομμουνισμός συνιστά την κοσμική/υλιστική και, υποσχόμενος την ισότητα μεταξύ εκ γενετής και βίου ανισοτήτων, καθυποτάσσει τον νου του (άνοος) ανθρώπου, εξισώνοντας τον ανίκανο προς τον ικανό.
Με άλλα λόγια, και οι δύο υπόσχονται αυτό που αφ’ ενός δεν δύνανται, αφ’ ετέρου δε δεν βούλονται, ακόμη και αν ηδύναντο, να πραγματώσουν. Ο λόγος απλός και θα τον αφήσω στον καθένα να αποφασίση ποιος είναι.
@ Λίγο Διογένη τώρα.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο Διογένης, χριστιανός (με την έννοια του δεσμευμένου να κινείται εντός καθωρισμένων από άλλους πνευματικών περιθωρίων) και κομμουνιστής (όπου τα πράγματα αλλάζουν μόνον κατά το ότι δεν κινδυνεύει η ψυχή του εάν παρεκκλίνη, λίγο ή περισσότερο, των εντολών του δόγματος. Εξ άλλου δεν κινδυνεύει πλέον με γκουλάγκ ή άλλη διορθωτική ποινή –για το καλό του βέβαια– αλλά και άλλην στο όνομα της λαϊκής ευδαιμονίας που το σύστημα αφειδώς παρείχε στους «πιστούς»), διαθέτει σε υψηλό βαθμό την ικανότητα αποτυπώσεως του λόγου. Με τρόπο μάλιστα που, αν αποσυνδέσης τα λεγόμενά του από το αίτιο που τα προκάλεσε, δεν μπορείς παρά να του αποδώσης εύσημα.
Αν όμως προσεγγίσης την ουσία των πραγμάτων, φέρνει μάλλον προς Βενιζέλο τον Νεώτερο, ο οποίος την ικανότητα να ομιλή περί ενός θέματος επί οκτάωρον χωρίς ουδαμού να εγγίζη την ουσία έχει αναπτύξει στον υπερθετικό.
Το οποίον εννοεί, φίλτατε Διόγενες, ότι σχολιάζοντας μόνον το σχόλιον του/της perldion, απέφυγες, ως ο ανωτέρω προικοθήρας, να εγγίσης το θέμα. Ωραία αυτά που έγραψες, ασχέτως του αν έχουν να ειπούν κάτι, επιτιθέμενος προς σχολιαστή/στρια, αλλά εκτός θέματος, εκτός ουσίας.
Σκέφτηκες καθόλου μήπως η πολιτική είναι το πεδίο στο οποίο θα μπορούσες να ευδοκιμήσης;
Διαβάστε και το άρθρο της Σώτης Τριανταφύλλου στην BOOK PRESS με τίτλο ‘Ελλάς Ελλήνων Χριστιανοκομμουνιστών”. Είναι απολύτως ακριβές και εμπνευσμένο.
ξυπνάτε!!! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς