Ας υποθέσουμε ότι στον Λογικό Κόσμο της τρισδιάστατης, Ευκλείδιας Γεωμετρίας που ζούμε υπήρχε η … Μαγεία.
Ας πούμε ότι Κάποιος «κακός μάγος» ή Κάποιοι «κακοί μάγοι», αν υπήρχαν φυσικά, θέλουν να ελέγξουν την Οικονομία μιας Χώρας. Με τι θα ασχοληθούν;
Μα… με την Πρωτεύουσα Πόλη της Χώρας αυτής. Ας υποθέσουμε, πάντα …φανταστικά βέβαια, ότι το Στοιχείο του Νερού δίνει μια Ροή στην Πόλη και κατ’ επέκταση στην Οικονομία της .
Γιατί λέτε ότι…..
οι μεγάλες Πρωτεύουσες των ισχυρών κρατών διατρέχονται από ποτάμια; Προσέξτε τα οικονομικά μεγέθη πόλεων που οι Πρωτεύουσες τους διατρέχονται από ποτάμια. Προσέξτε επίσης τη σπουδή όλων των δημάρχων να βάλουν σιντριβάνια στις πόλεις τους.
Προσέξτε τώρα τι γίνεται στην Ομόνοια… Κάποιοι φρόντισαν να βγει το μεγάλο σιντριβάνι, έβγαλαν το Δρομέα που πρόσθετε Κίνηση και Δράση στην Ενέργεια του χώρου και τσιμεντάρανε τα πάντα. Συν τοις άλλοις μαζεύτηκαν όλα τα περιθωριακά στοιχεία της αλλοδαπής αλλά και της εντόπιας παραγωγής και η Ενέργεια του Κέντρου της Πόλης «μαύρισε».
Προσέξτε το σχήμα του σιντριβανιού που υπήρχε:
Ένα Πεντάγωνο μέσα σε ένα Εξάγωνο. Η Προστασία μέσα στη Δύναμη.
Οι δρόμοι που τερμάτιζαν στην Ομόνοια σχημάτιζαν ένα οκτάκτινο αστέρι, πολύ «ειδικό» σύμβολο για τους πιο μυημένους, οπότε τι έκαναν; Έκλεισαν κάποιους δρόμους για να μην υπάρχει ροή σε αυτούς και δημιούργησαν ένα «ενεργειακό χάος». Το «μαύρισμα» αυτό σπειροειδώς ελισσόμενο επεκτείνεται από το Κέντρο της Πρωτεύουσας στην Πρωτεύουσα, στα προάστια, και σιγά σε ολόκληρη τη Χώρα, βρίσκοντας τέρμα στα «μαγικά» σύμβολα που αυτοί οι Κάποιοι έχουν οριοθετήσει. Δώστε προσοχή στη σπουδή που κάποιοι Δημοτικοί Άρχοντες (ή … Αρχόντισσες) φρόντιζαν να βγάζουν τα σιντριβάνια ή να τα απενεργοποιούν, και σε κάποιους άλλους που στη θητεία τους σπεύδουν να τοποθετήσουν υδάτινους πίδακες και θα έχετε ένα «κλειδάκι» από την πλευρά που παίζει ο καθένας. Προσέξτε όμως: Οι πλευρές εναλλάσσονται και κάποιος που Χθες ήταν «Φωτεινός», μπορεί σήμερα να «Μαυρίσει» και αντιστρόφως.
Αν σας φαίνεται δύσκολο να το πιστέψετε, κάντε την εξής παρατήρηση:
Προσέξτε πόσα σιντριβάνια υπάρχουν στους «εμπορικούς» δρόμους μιας πόλης. Η Ερμού τυχαία πιστεύετε ότι πήρε το όνομα του Θεού – Προστάτη του εμπορίου; Δεν υπάρχει τυχαία ονοματοδοσία στις πόλεις, κάθε όνομα σε ένα δρόμο, κρύβει και ένα μαγικό υπόβαθρο. Προσέξτε ότι το γράμμα Ρ (από τη Ροή) υπάρχει στους περισσότερους εμπορικούς δρόμους, όπου θα βρείτε και κάποιο … σιντριβάνι.
Και μιας και ο λόγος για την Ερμού…
Από τότε που έβαλαν αυτό το σιντριβάνι-τερατούργημα με τον «εκπεσόντα» που έχει το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω στην αρχή του δρόμου, τα μαγαζιά σε έναν από τους ακριβότερους ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ εμπορικούς δρόμους πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Λογικό… στο Μεταλογικό επίπεδο. Αν το νερό και ο ανορθωμένος Άνθρωπος φέρνει γούρι, τότε το αντίθετο τι φέρνει;
Αυτά βέβαια θα τα έκαναν οι «κακοί μάγοι»…
Αφού όμως, στη φαντασία μας πάντα, υπάρχουν «κακοί» μάγοι, σίγουρα θα υπάρχουν και «καλοί». Τί θα μπορούσαν να έκαναν αυτοί λοιπόν;
Μα… θα ενίσχυαν τη ροή της Ενέργειας στο Κέντρο της Πόλης. Πώς;
Δε λένε ότι ο θόρυβος από τις καμπάνες, τους μελωδούς, όλοι οι μεταλλικοί ήχοι τέλος πάντως, διώχνει τα «κακά δαιμόνια»;
Θα μπορούσαν ίσως να μαζέψουν μερικές χιλιάδες ανθρώπων στο Κέντρο της Πόλης για να ξορκίσουν το «Κακό».
Δύσκολο… πώς να μαζέψεις μερικές χιλιάδες «τρελών» στο Κέντρο της Πόλης να βαράνε σίδερα για να φύγει το «Κακό»;
Ίσως όχι και τόσο τελικά… Μπορείς εύκολα να το «καμουφλάρεις» σε κάτι πιο «αθώο»…
Όπως να μετονομάσεις τους «τρελούς» σε «αγανακτισμένους» και να τους βάλεις να βαράνε … κατσαρόλες… στην Πλατεία Συντάγματος. Εκεί που αρχίζει η … Ερμού.
Οι κατσαρόλες … μεταλλικές δεν είναι;
© Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Είχαμε κι εμείς ποτάμια στην πρωτεύουσα και το καλύψαμε όλα. Αν η Ρουμανία είναι ισχυρή χώρα δεν το γνωρίζω. Το Βουκουρέστι πάντως έχει ποτάμι που το διασχίζει και μια μεγάλη λίμνη.
@Swell: Aπό όσο ξέρω δεν υπάρχει ευρωπαική πρωτεύουσα που να μην είναι κτισμένη δεξιά κι αριστερά από ένα ποτάμι. Κι αυτό για ουσιαστικούς και πρακτικούς λόγους. Και οι Αρχαίοι δίπλα σε ποτάμι με παραποτάμους έκτισαν την Αθήνα. Εμείς όμως αποφασίσαμε πως μας είναι άχρηστο, το σκεπάσαμε και κάναμε τη Βασιλίσσης Σοφίας, την Ηριδανού κλπ. κλπ.
Γι αυτό και τα κάμαμε μούσκεμα…
Gια φαντάσου … Με άφησε … τη λέξη με τα τρία άλφα, ο arcadian. Γι’ αυτό τσου μωραϊτάδες δεσποτάδες τσου πιάνει το γλυκί τσους άμα βαρούμε τη Γκλόρια οι Ζακυθινοί. Ο Ξενόπουλος σε σχετικό του κείμενο θυμάται, όπου κατά τη μέρα τση Λαμπρής οι Ζακυθινοί κατά την κατά στίχους με ανάπαυλες ανάγνωση του Ευαγγελίου, για να γενεί το σχετικό σύντομο καμπάνισμα -κατ’ απομίμηση της Μεγάλης του Χριστού περικαλώ Εκκλησίας- εβάριανε ο καθένας και τη δική του καμπανέλα. Ε, και τι καλύτερο … σώπα όπου νά ‘ναι θα συμμάνουν οι καμπάνες -οπού με τα φτωχά ακούσματα πού ‘χω, μου θυμίζει μουσικά το Ρώσικο Βοσκρεσένιε Χριστόβο -Χριστός Ανέστη παναπεί. Ο Μίκης ξέρει από συμβολισμούς.
Συμβολισμοί και πράσσειν άλογα.
Οι αποσυμβολισμοί είναι που έχουν αξία. Των αρχαιοελληνικών συμβολισμών εννοώ.
Μεταξύ σοβαρού και σοβαρώτατου τώρα, θυμούμαι το ψιλόβροχο στην Ομόνοια όποτε φυσούσε ελαφρό, λιγώτερο ελαφρό ή ακόμα λιγώτερο ελαφρό αεράκι. Οπότε σωστά σκέφτηκαν οι ιθύνοντες ότι καταργώντες (έτσι το είπε ένας, δεν θυμούμαι ποιος, υπουργός μας, κατά το μάλλον βαρέως γραμματιζούμενος) τον πίδακα νερού ή αναβρυτήριον [εκ του απηρχαιωμένου αναβρύχω (αναπηδώ, ανακοχλάζω) -όπου εμφανής η ροή (εκ του «ρ») και η παρουσία του υγρού στοιχείου (εκ του «υ»)-, νεώτερου δε αναβλύω, αναβλύζω (αναπέμπω, αναδίδω, χύνω προς τα άνω, χύνομαι με ορμή, πλημμυρώ, εκχειλίζω, και επί πηγών: ανάβλυσις=η άνοδος, εκροή ύδατος,αλλά προσέξατε: ανάβλησις (εκ του αναβάλλω)= αναβολή, παράτασις, καθυστέρησις, όπου καθίσταται προφανής η σημασία/συμβολισμός του «υ»)], καταργούν ένα πανάρχαιο συμβολισμό, στην θέση του δε τοποθετούν ένα νέο, που μόνον ως αστείο ή «μαλακία» δεν πρέπει να εκλάβη κανείς.
Διότι οι διοικούντες μας ΔΕΝ είναι βλάκες. Ξεπουλήμένοι, ναι… βλάκες, όχι.
Κι επειδή περί εκπεσώντος κέντρου των Αθηνάω το θέμα, να διατυπώσω μιαν απορία/ερώτηση:
Επειδή στην ανακοίνωση του ευφυέστατου, ικανώτατου, παραγωγικώτατου και διαβαστερώτατου υπουργού μας Προστασίας του Πολίτη (ο οποίος με μικρή καθυστέρηση δέκα περίπου ετών διεπίστωσε το αβίωτον του κέντρου των Αθηνών) περί «σκούπας» ουδεμία αναφορά εγένετο εις το καθ’ όλα αναγκαίον διά την περάτωσιν της διαδικασίας «φαράσι», μήπως δούμε τα παράγωγα να κρύπτωνται υπό το χαλί;
Αυτο με το κέντρο της Αθήνας είναι σωστο, ιδιαίτερα το παράδειγμα της Ομόνοιας.
@Όλους: Εμένα πάντως μ’ έκανε να τα κάνω πάνω μου ‘κείνος ο άγριος Μπαγκλαντεσιανός, απ’ τα κατάγυρα και βρωμερά της Ομόνοιας, που προχθές σε κάποιο απ’ τα κεντρικά δελτία ειδήσεων, ευθαρσώς, δήλωσε πως: “εγκω ντεν φύγκει πάει αλλού! εγκώ τρακοσια, πεντακόσια ευρώ! μένω εντώ!” Και κείνος ο κατάμαυρος άλλος που νταηλίδικα ρώτησε το δημοσιογραφάκι, “πόζσια μου ντίνουν σε κέντρο;; Γκερμάνια ντίνουν τρακόσια, πεντακόσια…” Να τους χαίρεται ο ΣΥ.ΡΙΖ.ΖΑ… Αχχ, και με τις βλακείες του θα βάλει την Χρυσαυγή στο Κυνοβούλιο της Βολής των, παντώς “είντους”, ελλήνων… (Το εψιλον με μικρό!)