Και νομίζουν τώρα, πως επειδή μπορεί να μη φάνε στην παρέλαση γιαούρτι ή νεράτζι στη μούρη, διέσωσαν την τιμή και την υπόληψή τους!
Λες και δεν αποτελεί έσχατη κατάντια για έναν πολιτικό να μην τολμά να παρουσιασθεί μπροστά σε εκείνους που εκπροσωπεί!
Λες και δεν αποτελεί η οχύρωση της πλατείας Συντάγματος και των πέριξ τετραγώνων απόλυτη αποδοχή εκ μέρους τους ότι ο λαός δεν τους θέλει.
Λες και πιστέψαμε τις διαβεβαιώσεις των Βλαχοδημάρχων ότι κατάργησαν τις εξέδρες για λόγους δημοκρατικότητας, τη στιγμή που μέχρι χθες οι αιρετοί νομαρχιακοί σύμβουλοι του Καποδίστρια και του Καλλικράτη (ώ ένδοξοι πρόγονοι, πόσο διέσυραν το όνομά σας δίνοντάς το στην πεμπτουσία της λαμογιάς και της ρεμούλας που λέγεται Τοπική Αυτοδιοίκηση) διαγκωνίζονταν για μια καλή θέση στην εξέδρα της παρέλασης για τους ίδιους και τις κυρίες τους.
Θέλουν να μην σκέφτονται πως τέτοιας έκτασης μέτρα σε παρέλαση δεν χρειάστηκε να πάρουν ούτε η χούντα κι ο Παπαδόπουλος, ούτε καμμιά άλλη κυβέρνηση, δημοκρατική ή δικτατορική, από καταβολής Ελληνικού Κράτους.
Και ενώ επικαλούνται τις αρχές της Δημοκρατίας για να αποκαλέσουν φασίστες αυτούς που τους κράζουν, κάνουν πως δεν θυμούνται πως στην Αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν ως υπέρτατη κατάκτηση ενός πολίτη -κι ενός πολιτικού- την δυνανατότητα να περπατά στην Αγορά με το κεφάλι ψηλά. Επειδή και τότε διέθεταν, δεν ξέρω για γιαούρτια, αλλά σίγουρα αυγά και ζαρζαβατικά και τα πετούσαν στους πολιτικούς που περιφρονούσαν, καλή ώρα. Επειδή εκείνους με τους οποίους μόνο διαφωνούσαν χωρίς να συχαίνονται, τους αντιμετώπιζαν στην Εκκλησία του Δήμου με δημηγορίες.
Ούτε επίσης θυμούνται πως οι αρχαίοι Αθηναίοι, έστησαν, πιθανόν κάπου εκεί κοντά που σήμερα έχει στηθεί η εξέδρα των επισήμων -δίπλα, στον σημερινό Εθνικό Κήπο ήταν άλλωστε η Σχολή του Αριστοτέλη- τα αγάλματα των Τυρρανοκτόνων. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς πόσο μάλλον θα ενέκριναν οι θεμελιωτές της Δημοκρατίας τα γιαούρτια και τα νεράντζια.
Ο λαός φτάνει στα άκρα όταν δεν του αφήνουν άλλον τρόπο για να διαμαρτυρηθεί. Όταν βλέπει ότι η φωνή που λέει πως τον εκπροσωπεί “είναι του εχθρού του η φωνή”, όταν καταλύονται Σύνταγμα και νόμοι, όταν διασπαθίζονται αγώνες και κόποι ζωής πολλών γεννεών, όταν εξεφτελίζονται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η Δικαιοσύνη και βασιλεύει η αναξιοκρατία και η ατιμωρισία.
Οι σημερινοί πολιτικοί για να γλυτώσουν τα γιούχα, αντί να οχυρωθούν έπρεπε να παραιτηθούν. Οταν ‘δεν σε παίρνει’ να εμφανισθείς μπροστά το λαό, είσαι αυτομάτως ανίκανος να χειριστείς ακόμα και το ελάχιστο ποσοστό από τις τύχες του κι εκείνες του Έθνους.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ
Αρχαίους πώς να θυμηθούν
και περασμένα χρόνια;
το μέλλον τους απασχολεί,
για γιούς και για εγγόνια.
Δεν παραιτούνται οι “εύθικτοι”
πριν την τετραετία,
έχουνε μίζες να σκεφτούν,
συντάξεις, Ελβετία.
Ίσως εκείνος ο θεσμός,
να πρέπει νά ‘ρθει πίσω,
κι όλους τους αφιλότιμους
ευθύς να εξοστρακίσω.
Δύ-στιχος
@Σορ Εγδότα: Κατά πολλά έχετε δίκιο, αλλά που θά ‘λεγε κι ο φίλος (ή άλλος εαυτός;) Μα-σί-μα-νός (κι όχι μασιμένος που τον έλεγε κάποιος), επί Χούντας τα μισά να κάνανε απ’ όσα έχουν καμωμένα, είθε να τσου στέρνανε διακοπές στο … Long Island και σε άλλα κέντρα “παραθερισμού”. Έχουμε και το προηγούμενο του νόμου πολλαπλάσιου του 4 με τα γιαουρτώματα (του περί τεντιμποϋσμού) που είχαν κλάψει μαλλιά και μαλλιά τότες … Άλλες εποχές και η κοζιντούρα δεν ήταν της μοδός.
Στο ψητό, στην πλατεία της όπερας, οι κανκαρελιές, τα ψόφια γατσούλια και οι κάρπικες μονέδες ήταν εκ των sine qua non για τα φάρτσα. Και όχι μόνο είχαν σταματήσει πάμπολλες αποτυχημένες παράστασες στη μέση, αλλά και είχαν διακοπεί περιοδείες σωστές.
Όμως, αναρωτιέμαι, με τσι δγιαούρτες και τα νεράτζια τσι παράτες -από ποίους; και τσου καμμένους κιν/φους θα αλλάξει η κατάσταση;
@ Don Basilio: Προσπάθησα να περιγράψω το φαινόμενο. Δηλαδή, ενώ όπου ξεμυτίζει πολιτικός τρώει γιαούρτι, οι πολιτικοί, όχι μόνο δεν παραιτούνται, αλλά αποδίδουν την κατάσταση αρχικά στο Συνασπισμό και στη συνέχεια σε φασίστες. Πχ. το παιδάκι με τα 12 αδέλφια στην προηγούμενη παρέλαση, που το πρωί δούλευε και το βράδυ πήγαινε στο Γυμνάσιο ήταν ή του Συνασπισμού ή φασίστας. Γνωρίζεις καλύτερα από μένα πως ούτε παπάς μπορεί να σταθεί χωρίς την έξωθεν καλήν μαρτυρίαν. Όχι Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Υπουργός! Από εκεί και πέρα ο λαός είναι λαός και ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να του υπαγορεύσει τρόπους κοινωνικής διαμαρτυρίας, ούτε με βάση το σαβουάρ βιβρ, ούτε με βάση την αποτελεσματικότητα. Όσο για την χούντα, σύμφωνοι όσον αφορά τις εξορίες κλπ., αλλά εκείνο που λέω είναι πως ούτε κι ο Παπαδόπουλος δεν χρειάστηκε να φτάσει στο σημείο να φράξει τη μισή Αθήνα για να κάνει παρέλαση μόνη της η Κυβέρνηση. Οι πολιτικοί μας έφτασαν σε αυτό το σημείο, όχι λόγω υπογραφής Μνημονίου τόσο, όσο επειδή κατασπάραξαν τη Χώρα, οικονομικά και ηθικά, και όταν τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο φρόντισαν μεταξύ τους πάση θυσία να πέσει αλληλοκάλυψη και ατιμωρησία, έστω και με κατάλυση του Συντάγματος και των νόμων. Επιπλέον τραβάνε λουρίδες από το σώμα του φτωχού κόσμου για να καλύψουνε τα κενά. Κι από πάνω μας λένε πως έσωσαν τη χώρα και ζητάνε να τους ξαναψηφίσουμε. Ε, τι θέλεις να τους στείλει ο λαός; Λουλούδια; Ακόμα και το γιαούρτι πολύ τους πάει με τη σημερινή ανέχεια και τις τιμές των τροφίμων… Μετά ταύτα δεν βλέπεις αυτήν την αντίδραση ως αναμενόμενη; Ο λαός φταίει ή εκείνοι; Ή μήπως οι πράξεις τους είναι κάτι διαφορετικό από τις εξορίες στα ξενονήσια; Η Δημοκρατία πλήττεται με πολλούς και διάφορους τρόπους και κατά το ακροτελεύτιον του Συντάγματος ο λαός είναι υποχρεωμένος να την προστατεύσει με όποιον τρόπο του έρθει στο τσερβέλο του. Καλύτερα να αφήσουμε λοιπόν τις αξιολογήσεις των αντιδράσεών του θύματος και να σταθούμε πιο πολύ στο θύτη!
Πώς και ποιός να παραιτηθεί Διονύση; Τον κλέφτη πολλοί εμίσησαν, την κλεψιά ουδείς. Γιατί είναι μεγάλη η κονόμα. Με διαφορετική πολιτική δεν θα υπήρχαν ποτέ ο Παπακωνσταντίνου, ο Μπεγλίτης και ο υπόλοιπος εσμός. Πλούτισαν όλοι, πιο σωστά θησαύρισαν χάρις στην πολιτική.
Αφού ‘Ελληνες του μορφωτικού εύρους και της πνευματικής εμβέλειας του Διονύση Βίτσου, αισθάνονται την ανάγκη να εκφραστούν με κείμενα σαν το άνωθεν, φανταστείτε πόση αηδία και τι θυμός στοιχειώνουν τις ψυχές ημών των υπολοίπων. Και, εγώ, δε γουστάρω πιά να νιώθω στοιχειωμένος. Γι’ αυτό ας τελειώνουμε πιά μ’ αυτή τη συμμορία των δοσίλογων. Ας τους καταδικάσουμε ΚΑΙ δια της διαδικασίας των εκλογών, όπως ήδη έχουν καταδικαστεί στις συνειδήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελεύθερα σκεπτόμενου (και κατά συνέπεια ορθώς σκεπτόμενου-κατά παράφραση της ρήσης του Καζαντζάκη)Ελληνικού Λαού. Ας τελειώνουμε με το αναχρονιστικό,αντικομουνιστικό μένος του -δεν θα γίνει Πρωθυπουργός (ΧΑΧΑ)!!!-Σαμαρά(κλαψ…) και την αήθη προπαγάνδα των ΠαΣοΚων και των εξάπτερύγων τους, οι οποίοι τρέμουν τη (συνειδητή) μετακίνηση μεγάλου ποσοστού του εκλογικού σώματος προς τη Ριζοσπαστική Αριστερά και το νεότευκτο κόμμα Διαμαρτυρίας του κ. Καμμένου. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ (εκ της διαδρομής του), όσο και οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (εκ των εξαγγελιών τους) φαντάζουν ως οι μόνες σοβαρές αντιπολιτευτικές -γιατί όχι και κυβερνητικές- δυνάμεις στο ζοφερό Ιστορικό Τοπίο του Πολιτικού μας Παρόντος. Η Αντίστροφη Μέτρηση έχει ήδη αρχίσει….
@Σορ Εγδότα: Πάσο και τα ρέστα μου δικά σας. Κάπου επείρε το μάτι μου τη λέξη μου ‘δοσίλογος’. Μεγάλη κουβέντα, γιατί μου θυμίζει κάτι ‘ειδικά δικαστἠρια’ με πολύ ‘ειδικές συνθήκες’ και ειδικἐς συνθήκες … και ανάγκες ειδικές -κλίνετε κατἀ το Α.Μ.Ε.Α. Όσο για τσου Ριζοσπάστες -αρχής γενομένους από τον Λομπάρδο, ως Ρωμιάνος φυσικός δε μπορώ παρά να τους έχω, ότι και ο μακαρίτης ο κόντες Γιάγκος ο Μαρκάτης έναν συγγενή του, αυλάρχη κατά τ’ άλλα παρακαλώ. Δέντρο χωρίς ρίζες είναι σαν κι εκείνη την βελανιδιά που μένει έρμαιο να την εκμεταλλεύεται ο κάθε επιτήδειος. Αντίστροφη μέτρηση πάλι έχουν οι πόμπες και τα σχετικά σκυλοτράγουδα.
Άντε τώρα να πιάσω να εξηγώ τι είναι Δημοκρατία και τι σημαίνει η λέξη.
Σε ποιους; Και δεν εννοώ τους φίλους αναγνώστες του ιστολογίου βέβαια. Στους πολιτικούς μας; Γιατί; Δεν ξέρουν τάχα; Μωρέ ξέρουν και παραξέρουν, αλλά εκείνο το πολίτευμα δεν τους βολεύει. Έτσι, για να μη τρελαθούμε, δανείστηκαν (όλοι όσοι τον χρησιμοποιούν, χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση) τον όρο, του άλλαξαν τα φώτα και τον προσάρμοσαν στα βρώμικα θέλω τους.
Το κακό είναι πως αυτός λαός (όλοι οι λαοί, χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση) δεν έμαθε, διότι δεν διδάχθηκε από τους κατευθυνόμενους λειτουργούς της «εχπαίδευσης» (σωστό! σωστό!) τι σημαίνει, τι είναι Δημοκρατία και πώς λειτουργεί.
Και γίναμε όλοι (χωρίς καμμία απολύτως εξαίρεση) αρωγοί και αρουραίοι ενός κάλπικου πολιτεύματος και μιας διάτρητης ηθικής, η οποία καθορίζει το ηθικόν εκ του βάθους της τσέπης του καθενός.
Και καλά να πάθουμε, εκτός και κάποιος με πείση πως είμαστε αμέτοχοι του κακού που μας βρήκε.
Είχα σχολιάσει στην ανάρτηση του ΧΑΣΟΔΙΚΗ:
«Τι να σχολιάση κανείς; Διότι αν σχολιάσω όπως τους πρέπει, αφ’ ενός θα με κόψη η λογοκρισία του ιστολογίου, αφ’ ετέρου θα με τρέχουν στα δικαστήρια επί λόγω εξυβρίσει… τι εξυβρίσει, εδώ που τα λέμε, ανοίγεις την κάνουλα του οχετού που φωλιάζει μέσα σου και τον αφήνεις να χυθή όλος πάνω τους. Όχι ότι θα τους λερώσης ή θα τους κάνης τα μούτρα κρέας… σιγά μη και λερωθή το γουρούνι αν από τον βόθρο στον οποίο εγκατοικοεδρεύει μονίμως βουτήξη στον λασπόλακκο.
Όσο για το «Γιορτή της Δημοκρατίας»… ε, έτσι πουτάνα που την έχουν καταντήσει με τα προσωνύμια που την έχουν ντύσει ο καθένας κατά το συμφέρον του κι εμείς κατά το βολεύον μας, ποιος δίνει πεντάρα τσακιστή;
Μήπως δημοκρατικώτατα δεν ξεπουλάγαμε την ψήφο μας για μια θέση στο δημόσιο, το οποίο μας πλήρωνε με δανεικά από τις αγορές;
Τούτο θα πω κι ας βογγήξη όποιος διαφωνεί:
ΜΕ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ΗΡΘΕ ΕΠΙ ΤΈΛΟΥΣ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ.
Εκτός κι αν κάποιος νομίζη ότι κατακτήσαμε οι Ελλαδίτες το βιωτικό επίπεδο στο οποίο είχαμε αναρριχηθή με το σπαθί μας. Οπότε ξεπούλημα συνειδήσεως, συμβιβασμός για ένα εφήμερο σήμερα, αδιαφορία για το μέλλον των παιδιών μας, φτηνοσυναλλαγή για μια BMW ή «Μερτσέντες», αποποίησις ιερών και οσίων για ένα αυθαίρετο εξοχικό, διαγραφή της ιστορίας, ανεκτικότητα στον εξωστρακισμό της γλώσσας, το καθένα χώρια και όλα μαζί ΕΙΣ ΟΥΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ από το σπαθί, σύμφωνα με την απόφανση θαλεράς κυρίας περί την άνοδό της στο καλλιτεχνικό στερέωμα».
Διαφωνεί κάποιος;
@κ. Βίτσο: Λόγω κι οικονομική στενότη δεν έχουμε ΟΛΟΙ εξ’ ίσου πρόσβαση στο γιαούρτι. Στοιχίζει. Κι έτσι πάει περίπατο η δημοκρατική μας ισονομία. Που απολαμβάναμε για χρόόνια τώρα. Απ’ την άλλη -κι όσο από πολιτική άποψη το σκέφτομαι- στις νερατζιές δεν έχουμε όλοι, λόγω ύψους, την ίδια, τεντωμένη, πρόσβαση. Πού ταιριάζει, σ’ αυτά τ’ αδιέξοδα, η δημοκρατία που καλλιεργούσαμε τόόσα χρόνια -όπως οι Ζωνιανοί- κ. Βίτσιο μου;
@perdlion: Αν θέλετε να υιοθετήσετε αυτόν τον τρόπο διαμαρτυρίας μπορείτε και “να τους πάρετε με τις πέτρες”. Τις φτάνουν και οι πιο κοντοί και δεν στοιχίζουν τίποτα. Σημασία έχει να τους “πάρουμε”. Ο τρόπος δεν έχει και τόσο σημασία!
@k. Βίτσο: Σωστό! Και αντάξιό τουςόσο πιο βαρειά μπορεί να σηκώσει κάποιος. Οι πέτρες όμως πληγώνουν και έχουν ως επακόλουθο αγωγή απ’ αυτόν που του ‘πθε κατακέφαλα. Καταλαβαίνετε τί επακολουθεί: Δικηγορικά έξοδα για υπεράσπιση του ρίψαντος το φονικόν αντικείμενον κτλ. κι είμαστε και σε οικονομική ανέχεια…
Σοβαρά τώρα: Μιλώ με φίλους -πολιτικοποιημένους- για το πού να την ρίξουμε. Όχι την πέτρα. Την ψήφο. Είναι εξ’ ίσου μπερδεμένοι με μένα.
Ο κ. Γιανναράς διαφημίζει την τιμωρητική ψήφο. Καλό για αρχή κουβέντας. Από το συνοθύλευμα των κομμάτων -που ‘χουν περιεχόμενο κλείδωνα- τί να τραβήξη ο συνειδητοποιημένος;;; Κανένας από δ’ αύτους δεν πείθει.
@ perldion: Μα τι μας λέτε τώρα; Ότι «Κανένας από δ’ αύτους δεν πείθει»; Επικοινωνείτε, κυρία μου, με το περιβάλλον; Άκου κανένας από δαύτους δεν πείθει!!!
Προσωπικώς έχω πεισθή ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Μήπως διαφωνείτε, εσείς ή όποιος άλλος, ότι είναι ΟΛΟΙ τους:
Αγύρτες; Αλητήριοι; Ανυπόληπτοι; Απατεώνες; Βρώμικοι; Γελοίοι; Διεφθαρμένοι; Επίορκοι; Εαυτουλάκηδες; Εξευτελισμένοι; Ζήτουλες; Ημετερούληδες; Θρασείς; Θρασύδειλοι; Ιλαροί; Καθάρματα; Κουίσλινγκς; Λεροί; Μαστροποί; Μαψυλάκαι; Μπινέδες; Ναιναίδες; Ξεδιάντροποι; Ξεπουλημένοι; Οσποδάροι; Παπαρολόγοι; Προδότες; Ραδιούργοι; Σάπιοι; Τρωκτικά; Ύπουλοι; Φανφαρόνοι; Χθαμαλοί; Ψεύσται; Ωκυδήκτορες;
Άκου κανένας από δαύτους δεν πείθει!!!
@ndemonicos: Ωωωωχ…