Οι βιογράφοι του μεγάλου Ιταλού μουσουργού αλλά και σεφ -ναι, θα μπορούσε να είχε μείνει και γι’ αυτήν του την ιδιότητα στην ιστορία- αναφέρουν δύο ωραίες ιστορίες με γαλοπούλες.
Ο Ροσίνι (1792 – 1868), που γεννήθηκε στο Πέζαρο, έγραψε τον Κουρέα της Σεβίλης μόλις σε ηλικία 24 ετών και στα 37 του είχε ήδη συνθέσει 38 όπερες.
Η σχέση με την κουζίνα και εν γένει τη γαστρονομία, έλεγε ο ίδιος, ξεκίνησε από τότε που πρωτοδοκίμασε το γλυκό κρασί της θείας μετάληψης.
Μία φορά είχε κερδίσει ένα στοίχημα. Η ποινή για τον φίλο του που το έχασε ήταν να μαγειρέψει μια γαλοπούλα γεμίζοντάς τη με μανιτάρια τρούφες. Ο φίλος του, όμως, ήταν άσχετος από μαγειρική. Ο Ροσίνι δεν τον άφηνε σε ησυχία. Κι έτσι ο φίλος του αναγκάστηκε να του πει ότι δεν την είχε μαγειρέψει, γιατί δεν ήταν εποχή για να μαζέψει κανείς τρούφες.
Κι ο Ροσίνι του απάντησε: «Ανοησίες! Aυτά τα διαδίδουν οι γαλοπούλες».
Η δεύτερη γαλοπούλα -και αυτή γεμιστή με μανιτάρια τρούφες- που έπαιξε έναν κάποιο ρόλο στη ζωή του Ροσίνι, ήταν υπεύθυνη για την τρίτη φορά που είχε κλάψει στη ζωή του.
Είχε μαγειρέψει ο ίδιος τη γαλοπούλα, προφανώς ήταν από τα αγαπημένα του πιάτα, και την είχε πάρει μαζί του σε μια εκδρομή με ένα πλοιάριο σε ποτάμι.
΄Ομως, μια λάθος κίνηση και η γαλοπούλα κατέληξε στο ποτάμι άθικτη.
Ήταν η μία από τις τρεις φορές που ο συνθέτης έβαλε τα κλάματα.
Οι άλλες δύο φορές ήταν:
– όταν χλευάστηκε με το χειρότερο τρόπο η πρώτη του όπερα
– και όταν άκουσε το μεγάλο βιολιστή Νικολό Παγκανίνι να παίζει …πιάνο.
Τις ιστορίες μάς τις θύμησε η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ [2 – 20/12/2008]
φουστανΕΛΛΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣmos
χρόνια πολλά σε όλους σας!
Μεγάλος μουσικός ο Ροσσίνι. Παράτησε τη μουσική για να κάνει φαγητά. Για φαντάσου…
@ange-ta: Χρόνια πολλά και σε σας με την ευχή όλοι μας να βρίσκουμε τη δύναμη να ακολουθούμε ό,τι μας αρέσει περισσότερο.