Όποιος κάνει ένα ταξίδι σε μια πολιτισμένη χώρα, στην Ισπανία ας πούμε, όλη μέρα βλέπει στους δρόμους των πόλεων, οχήματα του δήμου με σάρωθρα να ανεβοκατεβαίνουν και να σκουπίζουν. Άλλα, βυτιοφόρα με μάνικες να πλένουν δρόμους και πεζοδρόμια. Άλλα επίσης βυτιοφόρα με παροχές πεπιεσμένου νερού να πλένουν έναν-έναν και με προσοχή τους κάδους των σκουπιδιών, οι οποίοι λάμπουν. Εννοείται πως όλα αυτά τα οχήματα είναι επανδρωμένα με τους αντίστοιχους υπαλλήλους του δήμου, όλους ντυμένους λες και πρόκειται να μπουν σε χειρουργείο.
Εδώ, τελευταία μόνο έχουν αρχίσει να πλένουν πού και πού κανέναν δρόμο, μάλλον ενόψει εκλογών. Και το έχει ο Δήμος Αθηναίων κάνει μείζον θέμα! Βάζει στις γωνίες ταμπελίτσες που αναγγέλλουν πως την τάδε ημερομηνία ο δρόμος θα πλυθεί με την υπογραφή μάλιστα και του αρμόδιου αντιδημάρχου, να τσιμπήσει και κανένα ψηφαλάκι!
Πλύσιμο, βέβαια, ο Θεός να το κάνει. Περνάει ένα βυτιάκι και ραντίζει με νερό.Κι αυτό μια-δυο φορές το χρόνο!
Μιλάμε δε για μια πόλη, όπως η Αθήνα, όπου ο ήλιος βράζει χειμώνα-καλοκαίρι τα σκουπίδια ξεχειλίζουν από τους στραβοχυμένους κάδους, τους φτιαγμένους από ευτελές υλικό για να αντικαθίστανται συχνά για ευνόητους οικονομικούς λόγους- και τα πεζοδρόμια όζουν από περιττώματα ανθρώπων -τι να σου κάνουν και οι δόλιοι αλλοδαποί, πού να πάνε;- και σκύλων.
Οι επιδημίες έχουν ξεκινήσει, οι κατσαρίδες έχουν πλέον γίνει αήττητες και οι αλητόγατοι είναι ευτυχείς.
Ο Φώτης Χρονόπουλος στο θαυμάσιο χθεσινό post του περιέγραψε την ουροβόλο Ιπποκράτους. Έχει όμως περάσει κανείς από τη Σοφοκλέους για παράδειγμα; Οι περισσότεροι δρόμοι του κέντρου, ιδίως μετά το απόγευμα βρωμοκοπάνε σαν εγκαταλελειμμένα δημόσια ουρητήρια. Όπως και είναι άλλωστε!
Ούτε καν τα στοιχειώδη δεν μπορούν λοιπόν να μας εξασφαλίσουν οι δημοτικές αρχές μας, τόσα χρόνια. Ούτε τη στοιχειώδη καθαριότητα και την στοιχειώδη προστασία της υγείας μας. Αρκούνται στο να υλοποιούν φύγδην-μίγδην τα ευρωφόρα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να κάνουν και καμμία ψηφοθηρική παράτα. Και να χρεώνουν τους δήμους με τεράστια δάνεια στις τράπεζες. Κι ούτε ένας στη φυλακή. Κι ούτε σε έναν Εισαγγελέα δεν μυρίζουν τα κάτουρα!
Από θράσος όμως σφίζουν. Κι έρχονται τα ίδια πρόσωπα, τα εγκληματικά αδιάφορα για τους δημότες και την πόλη πρόσωπα, και ξαναζητούν την ψήφο μας! Θα πάμε να τους ψηφίσουμε; Εκείνους ή τους ομοίους τους;
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ [Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΓΑΡΗΣ]
Εάν δεν πάμε στην κάλπη, θα βγει (αποτέλεσμα πρωκτικής λειτουργίας μου θυμίζει το ρήμα) εκείνος που θα αποκτήσει την πλειονοψηφία των “έγκυρων” ψηφοδελτίων. Εάν επιλέξουμε το μη χείρον, ορισμένως δεν θα μας προκύψει το βέλτιστον. Μήπως κάποτε, κάποιος από τους μονίμως αντιδρώντες, αλλ’ ουδέποτε δρώντες, πρέπει να εκτεθεί για να εκθέσει τους από καιρού εκτεθειμένους;
@ΦΩΤΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν πάμε όμως στην κάλπη νομιμοποιούμε με την παρουσία μας μια διαδικασία που δεν εγκρίνουμε -πολύ σωστά βάλατε το εγκύρων σε εισαγωγικά στο σχόλιό σας- αφού όλοι γνωρίζουμε πως τα “έγκυρα” ψηφοδέλτια διαθέτουν τυπική εγκυρότητα, αλλά όχι δημοκρατικό κύρος, όσον αφορά στην επιλογή του συγκεκριμένου υποψηφίου.
Και πώς να αποφασίσει ένας άνθρωπος σοβαρός και έντιμος να εκτεθεί για να εκθέσει τους από καιρού εκτεθειμένους, όταν κινδυνεύει να εκτεθεί ανεπανορθώτως;
Καθότι τα λαμόγια δεν διαβιώνουν μόνο στις κορυφές της πολιτικής ζωής, αλλά κυρίως στις παρυφές. Είναι δε έτοιμα να στηρίξουν τον οποιονδήποτε αρκεί να μην τους χαλά τη σούπα. Κι αν βρεθεί άνθρωπος που θα τους χαλάει τη σούπα διαθέτουν αμέτρητους τρόπους για να τον εξοντώσουν.
Φυσικά, πρώτος και καλύτερος θα τον εξοντώσει ο κυρίαρχος λαός την Κυριακή των εκλογών.
Με προσγειώσατε αποτόμως στην πραγματικότητα. Δυστυχώς, για τα όνειρά μου – όχι, δεν εδράζονται σε δημαρχιακό θώκο…
31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2011 ΗΡΘΑ ΑΠΟ ΜΟΣΧΑ (ΡΩΣΙΑ) ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ. ΕΚΕΙ ΠΛΕΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ 05.00 ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕ ΝΕΡΟ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΚΕΙ!!!
ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ.
@ΑΝΤΩΝΗΣ: Και να σκεφτεί κανείς ότι στη Μόσχα οι δρόμοι τους περισσότερους μήνες του χρόνου είναι καλυμμένοι από χιόνια, οπότε απολυμασμένοι και καθαρισμένοι από τη φύση. Εδώ στην Αθήνα που δεν πλένονται σχεδόν ποτέ, το κλίμα είναι θερμό και τα σκουπίδια σωρός. Όμως εμείς ασχολούμαστε με το πόσο δημοκρατικός είναι ο υποψήφιος Δήμαρχος και μόνο… Λες κι υπάρχουν πια δημοκρατικοί πολιτικοί… Λες και η δημοκρατικότητά τους κρίνεται από τα λόγια κι όχι από το πόσο φροντίζουν τον πολίτη!