Ως και τα μέσα του 20ου αιώνα ο Ζακυνθινός έβγαινε από το σπίτι του το πρωί της γιορτής του Αγίου Διονυσίου ή τα Χριστούγεννα, συναντούσε τον Εβραίο συντοπίτη του και εκείνος του λέγε... Διαβάστε τη συνέχεια...
¨Στων Ψαρρών την ολόμαυρη ράχη Περπατώντας η Δόξα μονάχη Μελετά τα λαμπρά παλληκάρια και στην κόμη στεφάνι φορεί, γεναμένο από λίγα χορτάρια που ’χαν μείνει στην έρημη γη” Διονύσιος Σολωμός “Εις του... Διαβάστε τη συνέχεια...
Ο Γέρω- Κολοκοτρώνης ήτο ο τάφος του μυστικού και μετέβαινον άπαντες και τω έλεγον στ’ αυτί όλα, ώστε ήτο ενήμερος πάντοτε των διατρεχόντων. Μικρόν πρό του 1843 , μαθών πολλά και θέλων... Διαβάστε τη συνέχεια...
«Ούρμα σταφύλια τρύγαε, και τ’ άγουρα αφηνέτα Και ούλα τα σάπια και ξερά όθ’ εύρης πεταέτα, Γιατί τα σάπια προξενούν μούχλα και δυσωδίαν Και τα ξερά καταρροφούν την γλυκεράν ουσίαν. Πρόσεχε νά... Διαβάστε τη συνέχεια...
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ζάκυνθος είναι γυναίκα. Γιατί; Μα γιατί μέσα στη συνείδησή μας δεν μπορούμε παρά σαν γυναίκα να την αντιληφθούμε. Κι αυτό φτάνει και περισσεύει. Κι αυτό, κάθε άλλο... Διαβάστε τη συνέχεια...
[…]Λίγα χρόνια μετά το τέλος του μεγάλου πολέμου και της αδελφοσφαγής που ακολούθησε, η Ζάκυνθος αντί να συνεχίσει να επουλώνει – όπως και η υπόλοιπη χώρα – τις πληγές της, άνοιγε καινούργιες... Διαβάστε τη συνέχεια...
